Het leven in het wild vastleggen om verandering te inspireren

Canon Ambassador Chris Fallows maakt al meer dan 30 jaar over de hele wereld wildlife- en natuuropnamen. De tientallen jaren die hij heeft gespendeerd om deze dramatische foto's te maken, hebben van hem een bekend en gerespecteerd fotograaf gemaakt. Maar ze hebben ook zijn ogen geopend voor de grote gevaren waaraan deze diersoorten in toenemende mate worden blootgesteld.

Zolang ik me kan herinneren, heb ik altijd een grote passie gehad voor natuur en wildlife.

Ik had het geluk dat mijn ouders me meenamen naar enkele van de grootste wildreservaten van Zuid-Afrika, waar ik een liefde voor dieren ontwikkelde die mijn hele leven lang zou duren.

Herinneringen aan onze safari's zijn me altijd bijgebleven tijdens mijn omzwervingen over de wereld. Met name mijn vader was een fervent amateurfotograaf. Zijn passie voor fotografie lag ongetwijfeld ten grondslag aan de mijne en heeft me, van jongs af aan, ertoe gebracht een vaardigheid aan te leren die me tot op de dag van vandaag goed van pas komt: extreem stilzitten in een auto als er een dier in zicht is.

In de loop der jaren is dezelfde interesse in het vastleggen van wilde dieren centraal komen te staan in mijn leven en carrière. Mijn nieuwsgierigheid hiernaar groeide na verloop van tijd zo sterk dat ik in 2001 het geld bij elkaar had gespaard om een Canon-camera te kopen met een 70 - 200 mm lens die ik overal mee naar toe nam.

Met dezelfde camera begon ik haaien vast te leggen rond Seal Island in Zuid-Afrika. Ik had nooit verwacht dat ik zoveel geluk had om te ontdekken wat al snel een wereldberoemd fenomeen werd: de grote witte haai, springend uit het water!

Niet alleen kon ik ze met eigen ogen zien, ik kon ze ook zo fotograferen. En in 2001 ging de foto van de witte haai die je hieronder ziet viraal. De wereld was gefascineerd en dat stelde me in staat de stap te maken om professioneel fotograaf te worden, wereldwijd te reizen en wilde dieren te zien.

Ik herinner me die dag ongelooflijk goed. Ik had die dag op film geschoten en ik ging met het rolletje naar het lab in de hoop dat ik iets bijzonders had vastgelegd. Tegenwoordig gaat dat anders - je kunt meteen achter op de camera zien wat je hebt vastgelegd en dan weet je al zo'n beetje hoe het eruit gaat zien. Maar in die tijd zat ik een heel weekend in spanning, hopend dat alles scherp was.

Toen ik de volgende maandag het lab binnenliep, begon iedereen te klappen en wist ik dat er iets moois was gebeurd. Dit gedrag - wanneer de haai springt - gebeurt in minder dan een seconde. Dat was een ongelooflijke mijlpaal voor mij, zowel wat mijn carrière betreft, maar ook als ik bedacht wat een ervaring het was om te zien dat deze enorme haai zo naar me toe sprong.

Ik ben heel dankbaar dat ik dat moment kon ervaren.

Het is een natuurlijke verslaving en is ontzettend lonend. Ik heb veel tijd besteed aan het leren kennen van mijn onderwerpen. Je leert hun lichaamstaal te lezen en voelt je op je gemak als je dicht bij ze bent. Ze beginnen je te tolereren in hun ruimte, wat zeer lonend is, vooral als je een foto maakt die hen recht doet.

Ik verlies nooit uit het oog dat veel van deze dieren gevaarlijk zijn en ik benader ze met een gezond respect. Maar ik ben niet bang voor ze. Ik heb in de loop der jaren geleerd dat ze me niet willen doden - ze willen gewoon doen wat ze van nature doen. Zolang ik respectvol ben, kan ik vaak dicht bij hen komen en deel uitmaken van hun wereld.

Een leven in de buurt van deze en nog veel meer dieren heeft een ingrijpende invloed gehad op mijn kijk op de wereld, mijn carrière en de erfenis die ik moet achterlaten.

Dus samen met mijn vrouw doen we er alles aan om ervoor te zorgen dat we meer teruggeven aan de aarde dan we ervan hebben ontvangen. We gebruiken de verkoop van onze kunstwerken om grote stukken land in Zuidelijk Afrika aan te kopen voor herstel en herbebossing, en maken er vervolgens natuurgebieden voor deze dieren van.

Mijn nieuwste collectie is bedoeld om bewustzijn te creëren over de urgentie van dit onderwerp. Het heet 'Het 11e uur' en bevat twaalf van mijn bekendste werken uit de afgelopen 30 jaar. Elk van de werken vertegenwoordigt de uren van een klok. Elf zijn zwart-wit en de laatste foto is in kleur, wat staat voor de hoop. Het laatste uur dat nog over is om te redden wat er redden valt.

Ontdek meer over de fotografie van Chris in ons Canon Ambassador-profiel. Volg zijn reizen en verhalen over het fotograferen van wildlife over de hele wereld op Instagram.