‘Prayer to the Yanomami Goddess’ by Sebastião Salgado photograph

WORLD UNSEEN-TENTOONSTELLING

'Prayer to the Yanomami Goddess' van Sebastião Salgado

De beklimming van Sebastião Salgado naar het hoogste punt in Brazilië, in het hart van het Amazonegebied.

10 min
World Unseen verbetert de manier waarop we foto's ervaren, of je nu blind, slechtziend of ziend bent. Hier vind je de ongelofelijke foto van Sebastião Salgado die is gemaakt in het hart van de dichtbegroeide Amazone. Luister naar de audiodescriptie of lees er hieronder over.

Luister naar de audiodescriptie van de foto van Sebastião

‘Prayer to the Yanomami Goddess’ by Sebastião Salgado photograph

In het midden van deze zwart-witfoto zien we een man, vanaf de dijen omhoog, met zijn armen naar boven, handpalmen naar voren. Zijn mond is open, alsof hij zingt of reciteert. Hij heeft een ontbloot bovenlijf, maar draagt een hoofddeksel van veren en heeft donkere verf over zijn voorhoofd en op zijn wangen. De verf loopt langs zijn romp naar beneden en stopt dicht bij zijn navel. Een halsketting hangt op zijn borst.

Achter de man zien we ondiep water over rotsen stromen en weelderige takken van bomen staan er in een boog overheen. Op de achtergrond staan twee andere mannen, waarvan er een op een met mos bedekte rots links in beeld zit en twee lange speren vasthoudt. De andere zit in het midden van de foto, gehurkt op een heuvel. Er hangt een dikke mist in de lucht.

De sjamaan op de foto, Koparihewë, richt zich tot de grote Yanomami-godin. Hij vraagt haar om de regen te stoppen, zodat we onze beklimming kunnen maken."

Schuif om een simulatie van vroege groene staar te zien

Originele foto

Mijn naam is Sebastião Salgado, en ik ben een fotograaf uit Brazilië. Deze foto is genomen toen ik de hoogste berg van het land beklom, Pico da Neblina (mistpiek), in het hart van het Amazonegebied. We zijn gewend om foto's te zien van de Amazone als een uitgestrekte vlakte met kronkelende rivieren.

Maar er is weinig bekend over het leven op deze bergen, omdat ze zo moeilijk toegankelijk zijn. De hoogste bergen in Brazilië liggen allemaal in het Amazonegebied en door de dichte begroeiing weten we er nog lang niet alles over. Ik beklom deze berg met een groep van 22 leden van de inheemse bevolking, onder wie twee grote sjamanen. Een van hen is de man op deze foto.

De klim was moeilijk en glibberig. Deze top wordt 'mist' genoemd, omdat hij is gehuld in vocht en veel regen. Toen we een hoogte van 2100 meter bereikten, zetten we een kamp op, en we eindigden onze beklimming op 3107 meter.

De sjamaan op de foto, Koparihewë (een naam die 'opperhoofd van het lied' of 'stem van de natuur' betekent), richt zich tijdens de beklimming tot de grote Yanomami-godin die hoog in de bergen woont. Deze godin beheerst alle regen en stormen in het Amazonegebied en hij vraagt haar de regens te stoppen, zodat onze beklimming gemakkelijker wordt. Uiteindelijk is het ons gelukt om een redelijke klim te maken.

Ik probeer geen boodschappen over te brengen met mijn, werk omdat ik het voor zichzelf laat spreken. Maar ik hoop wel dat het mensen inspireert om de foto's te bekijken die ik in deze regio heb gemaakt, met liefde en respect voor dit bos en de bewoners.

De Amazone is een van de meest beschermde gebieden op aarde, samen met Antarctica, en we moeten dit gebied op alle mogelijke manieren beschermen, omdat de gevolgen anders rampzalig zullen zijn. Niet alleen voor degenen dicht bij de rivier en de bossen, maar voor ons allemaal.

Foto onder de loep
Sebastião Salgado maakte deze prachtige foto in het Amazonegebied met de Canon EOS-1D X.

HET VERHAAL ACHTER DE FOTO

Sebastião Salgado maakte deze prachtige foto in het Amazonegebied met de Canon EOS-1D X.

Het Amazonegebied heeft de grootste concentratie biodiversiteit en water ter wereld. Als we het vernietigen, zal er zo'n enorme hoeveelheid koolstof in de atmosfeer terechtkomen dat het tot het einde van de planeet zou leiden. Het zou ons van de paradijselijke Amazone regelrecht naar de hel brengen.

Met deze foto en andere die ik daar heb genomen, wilde ik aandacht en respect vragen om dit ecosysteem te helpen beschermen.

Voor deze foto gebruikte ik een camera die ik Canon hielp ontwikkelen: de EOS-1D X. Voor mij is het de perfecte camera. Hij is zeer stevig, van ongelofelijke kwaliteit en robuust, en biedt je een breed scala aan werkomstandigheden – waaronder de onherbergzame bergen van de Amazone.

Ik maak mijn foto's door verhalen te vertellen. Deze foto maakt deel uit van een verhaal dat bijna negen jaar duurde. Ik maakte 58 reportages en reizen in het Amazonegebied om tot één verhaal te komen.

De resulterende Amazonia-collectie bevat iets meer dan 200 foto's. Als je dat getal vermenigvuldigt met de tijd die ik heb geïnvesteerd in het maken van elk van die foto's (1/250 van een seconde), vertegenwoordigt het hele rapport één seconde aan fotografie. Een seconde die negen jaar duurde om te realiseren.

Mensen omschrijven me soms als een kunstenaar, maar dat ben ik niet. Ik ben fotograaf, dat is iets compleet anders. Fotografie is een universele taal. De foto's die ik in de Amazone heb gemaakt, kunnen zonder vertaling worden begrepen in China, Frankrijk en Japan. Het is een viscerale en directe vorm van communicatie. Om te fotograferen moet je diep gaan, met enorme concentratie en intensiteit, in het fenomeen dat zich voor je afspeelt. Omdat slechts één foto het hele verhaal vertelt.

Vandaag de dag zijn beelden een communicatiemiddel geworden, maar geen fotografie. Foto's die zijn gemaakt met mobiele telefoons zijn geen fotografie, maar een taal die we gebruiken om te communiceren.

Echte fotografie heeft het vermogen om alles over te brengen wat voortkomt uit het erfgoed van de fotograaf – esthetisch, cultureel, ideologisch, antropologisch – en dat moment waarop deze de representatieve opname van de werkelijkheid maakt. Het is de weerspiegeling van de samenleving, een representatief beeld van het historische moment waarop het werd gemaakt. Het heeft een ongelofelijke kracht om te inspireren en te transformeren.

Met deze foto en andere die ik in de Amazone heb genomen, wilde ik aandacht en respect vragen om dit ecosysteem te helpen beschermen."

Ik ben nu 80 jaar en ik ben begonnen met fotograferen toen ik 26 was. Mijn werk als fotograaf is het verzamelen van de ervaringen die ik tijdens mijn leven heb gehad.

Maar op een bepaald moment in mijn carrière richtte ik me op ecologie.

Ik erfde de boerderij van mijn ouders in de Rio Doce-vallei, die mijn vrouw Lélia en ik veranderden in een nationaal park met als doel de regio te herbebossen. Tot nu toe hebben we meer dan drie miljoen bomen geplant op dit land, dat weer opbloeit en verandert in een groot bos.

Ik ben misschien wel de fotograaf geweest die het meest heeft gewerkt in de geschiedenis van de fotografie. Maar misschien ligt het belangrijkste wat ik in mijn leven heb gedaan, buiten de fotografie. Het is het planten van al die bomen.

Ik heb een ongelofelijk leven gehad en fotografie heeft me zoveel gegeven. Het heeft me in staat gesteld om meer dan 130 landen te bezoeken, waarbij ik getuige was van de planeet die we allemaal delen.

Ik kwam van de aarde en vandaag keer ik terug naar de aarde. Mijn leven is een soort cyclus die ik nu sluit.

Meer informatie over Sebastião Salgado

WORLD UNSEEN IN PRINT
Om de World Unseen-tentoonstelling te kunnen ervaren, hebben we van de iconische beelden braille- en reliëfversies gemaakt met Canon PRISMAelevate XL-software en printers uit de Arizona-serie.

Ontdek de World Unseen-collectie