"Vrouwen moeten twee keer zo hard werken" – een debat over de gendervooroordelen in de filmindustrie

Verschillende routes naar de filmindustrie

In de jaren 80 studeerde Claudia dans in New York en werkte ze als serveerster toen het een collega, die toevallig ook een docent cinematografie was, opviel dat ze een goed fotografisch oog had en vroeg of cinematografie niet iets voor haar was. "Ik had geen idee wat cinematografie was", herinnert ze zich, maar toen ze een keer meeging naar de set met haar collega, raakte ze gefascineerd. Hij gaf haar werk, moedigde haar aan om naar de filmacademie te gaan, raadde haar aan anderen aan, en zo ging haar carrière van start. "Ik had geluk dat er iemand was die in mij geloofde en die vond dat ik talent had."

Laela legde een traditioneleer traject af en werkte zich omhoog vanaf de positie van runner. Ze heeft het gevoel dat ze er altijd hard voor heeft moeten werken. “Elke stap die ik omhoog in de hiërarchie heb genomen, gebeurde omdat ik die stap wilde maken", aldus Laela.

"We moeten vechten tegen de heersende vooroordelen over vrouwen"

Wat vrouwen voornamelijk tegenhoudt zijn volgens Laela "de oordelen die mensen in hun hoofd creëren die ze niet eens uitspreken. Ze bieden je geen werk aan, ze zien je niet staan, raden je niet aan aan anderen omdat ze onderbewust van mening zijn dat je niet goed genoeg bent, of ze denken dat een mannelijke collega met wie ze onlangs hebben gewerkt beter gekwalificeerd is. En vaak weten ze niet eens waarom ze dat denken." "En deze gedachten komen zowel bij mannen als vrouwen op."

Om een verandering door te voeren, zijn open gesprekken en analyse van de heersende vooroordelen nodig. Bovendien moeten vrouwen ook worden aanbevolen voor projecten. "De filmindustrie moet zich inzetten om te werken met mensen aan wie ze niet in eerste instantie dachten" vindt Laela. "Het kan zomaar zijn dat diegene van wie je het niet verwachtte de hele situatie voor je kan veranderen en iets kan bijdragen wat je nooit voor mogelijk had gehouden."

Tijden veranderen

De filmindustrie verandert langzaam. "De filmindustrie is enorm veranderd sinds ik 25 jaar geleden begon", aldus Laela. "Ik zie dat er steeds meer vrouwen komen die zich weten te vestigen, zowel op social media als in de wereld van documentaires."

De technologische vooruitgang doorbreekt barrières met betrekking tot de budgetten in de filmindustrie. Toen Laela begon, kostte een goede camera voor beginners zo'n 100.000 dollar. De hedendaagse modellen zijn al verkrijgbaar voor een tiende van deze prijs. Laela heeft veel opnamen gemaakt met de Canon EOS C300 en zijn opvolger, deCanon EOS C300 Mark II, die volgens haar uiterst gebruiksvriendelijk is. "Met name in documentaires reageer je op gebeurtenissen zoals deze zich voordoen en daarbij is het belangrijk dat je apparatuur met je mee kan bewegen", vertelt Laela. "De Canon EOS C300 Mark II is handzamer dan veel andere camera's en mensen worden niet geïntimeerd door de aanwezigheid van de camera. Tegelijkertijd is het een complexe en zeer veelzijdige camera."

Claudia prijst het creatieve potentieel van de 8,85 Megapixel Super 35 mm Canon CMOS-sensor van de Canon EOS C300 Mark II. "In de begindagen had je naast een palet aan kleuren en contrasten ook een gebruikersvriendelijke camera nodig, zodat het niet te overweldigend werd. Ik vind dat Canon een prijs zou moeten winnen. De lay-out is gewoonweg geweldig en de menu's zijn makkelijk te bedienen. Het is de ideale camera om mee te beginnen."