"Ik moet steeds de grenzen verleggen" –
wildlifefotografie over de hele wereld met Prime-lenzen van Canon

"Ik was in Fiji achter op een jetski aan het fotograferen toen één van de surfers onderuitging. We moesten eropaf om hem te redden, maar onze ski kieperde om. Voor ik het wist, werd ik in een golf van negen meter hoog over het rif gesleept terwijl er een massa water zo hoog als een huis op me af kwam."

Niemand kan Lucia Griggi van te veel voorzichtigheid betichten. "Ik leef op adrenaline", zegt de Brits-Italiaanse reis- en wildlifefotografe. "Ik moet steeds de grenzen verleggen om mezelf te dwingen resultaten te behalen." Lucia's fotografie brengt haar over de hele wereld. Hoewel ze nu de focus op wildlife legt, is ze begonnen als surffotografe. Onlangs verruilde ze de tropische stranden van Fiji en Hawaii voor de witte woestijnen van Alaska, Antarctica en Siberië.

Lucia is voortdurend op zoek naar de echte wildernis en verkent de laatste onontgonnen gebieden aan boord van expeditieschepen op trips die wel zes maanden kunnen duren. Haar onderwerpen mogen dan wild zijn, maar Lucia weet dat ze een weloverwogen aanpak moet kiezen om ze vast te leggen. In vijandige omgevingen, waar het gevaar op de loer ligt, moet ze er alles aan doen om de variabelen onder controle te houden.

De wildernis getemd met haar lens

Wilde dieren doen niet op commando wat je wilt. Lucia moet telkens snel denken en handelen, en om dat te kunnen doen moet ze de variabelen onder controle houden waar ze maar kan. "Prima bij portretten van wilde dieren, maar wat als een roofdier aanvalt? Wat doe je als een zeeluipaard op het punt staat een groep stormbandpinguïns te bespringen?" In die beslissende momenten is het essentieel dat Lucia intuïtief met haar kit kan werken.

Om deze reden kiest ze ervoor om te fotograferen met vaste brandpuntsafstanden met de Prime-lenzen van Canon. "Als ik fotografeer met Prime-telelenzen heb ik misschien niet de flexibiliteit om in of uit te zoomen op de situatie, maar het geeft mijn oog wel focus", zegt ze. "Ik zie graag meteen het kader en breng vervolgens wat ik nodig heb in de zoeker. Als het niet past, dan is het niet mijn foto."

Artistieke visie is wat een geweldige foto onderscheidt van een goede, en de jaren die Lucia heeft doorgebracht te midden van de golven op Hawaï en tussen de pinguïns op Antarctica hebben haar artistieke visie verfijnd. Haar meest opvallende wildlifefoto's brengen subtiel het drama van het landschap over, terwijl ze hun onderwerp in alle kracht en schoonheid in beeld brengen.

Om dit effect te bereiken is Lucia afhankelijk van de mogelijkheid om bij weinig licht te kunnen fotograferen. Daarom is haar voorkeurslens "een telelens met een diafragma van f/2.8, omdat ik afhankelijk ben van snelheid. Ik haal graag het licht weg rond mijn onderwerp door te onderbelichten en breng het vervolgens weer terug. Ik gebruik stroken natuurlijk licht om delen van mijn onderwerp uit te lichten om emotie vast te leggen."

Door vanaf expeditieschepen te werken, heeft Lucia de luxe om veel fotoapparatuur te kunnen meenemen om op elke situatie te zijn voorbereid. Ze maakt doorgaans luchtfoto's op een Canon EOS 5DS, foto's onderwater op een Canon EOS 5D Mark IV met onderwaterbehuizing, en fotografeert wildlife op het land met een Canon EOS-1D X Mark III.

Maar als ze maar één lens zou moeten kiezen, "zou dat de Canon EF 300mm f/2.8L IS USM Prime zijn [nu opgevolgd door de Canon EF 300mm f/2.8L IS II USM]," zegt ze. "Als wildlifefotograaf is het belangrijk om het wild niet te verstoren, en deze lens geeft me een goede balans. De brandpuntsafstand is groot genoeg, terwijl ik tegelijkertijd een deel van het landschap rond mijn onderwerp kan vastleggen."

Fotograferen in extreme omgevingen

Maanden aan boord van boten in enkele van de meest extreme omgevingen op aarde vereist toewijding en opoffering. Haar toewijding om de foto te maken heeft Lucia partnerschappen opgeleverd met merken als Red Bull, Patagonia en Jeep en plaatsing van haar foto's in National Geographic en Condé Nast Traveller.

Soms kan het echter overweldigend zijn. Over een van haar eerste reizen naar Antarctica om een kolonie keizerpinguïns te fotograferen, zegt ze bijvoorbeeld: "Er waren zoveel pinguïns en er gebeurde zo veel, ik wist niet waar ik moest beginnen." Omgeven door grote aantallen van deze dieren, bevroor Lucia. "Hoe vertel ik dit verhaal", dacht ze.

Het maken van de foto vereiste volledige concentratie op haar taak en de vastberadenheid om haar doel koste wat kost te bereiken. Op die dag werd het -40°C, vertelt ze. "Ik had slechts drie uur buiten moeten zitten, maar ik ging zo op in deze geweldige ervaring dat ik uiteindelijk 12 uur op het ijs heb doorgebracht en bijna onderkoeld raakte."

Lucia maakt gebruik van AF-tracking om vluchtige momenten vast te leggen, zoals vogels die door de lucht vliegen. "Je wacht op het moment dat die vogel het nest uitvliegt en vervolgens moet je het dier volgen, waarbij je de focus op het oog houdt. Met AF-tracking kun je pannen en voorkomen dat de achtergrond scherp wordt of dat iets de opname belemmert.

"Doordat ik dat vertrouwen in deze technische capaciteiten heb, kan ik me richten op de creatieve kant van het verhaal, zoals hoe ik die foto wil kaderen, hoe ik dat beeld wil maken, in de wetenschap dat Canon de technische kant onder controle heeft."

Het is duidelijk dat fotografie voor Lucia meer is dan het maken van foto's. Fotografie geeft haar een doel, maar het doel van haar fotografie is om de wereld te informeren over het leven dat bestaat op de extreme plekken waar ze fotografeert. "Het is echt belangrijk dat je iets te zeggen hebt, en dat je de middelen hebt om het te zeggen," aldus Lucia. "Slechts weinig mensen hebben toegang tot deze afgelegen plekken, en aangezien ik dat voorrecht wel heb, is het mijn verantwoordelijkheid om dit vast te leggen en aan een breder publiek te laten zien."