Vijf van de beste natuurfotografen ter wereld vertellen over hun meest uitdagende opname ooit

Natuurfotografen werken vaak op de meest onherbergzame locaties; in de gloeiende hitte of ijzige kou, of onder water met slecht zicht. En zelfs na uitgebreide voorbereiding op de shoot kunnen dieren frustrerend ongrijpbaar en soms zelfs gevaarlijk zijn, waardoor de fotografen moeten improviseren en het uiterste uit hun apparatuur moeten halen.

Hier vragen we vijf topfotografen naar de meest uitdagende natuuropnamen die ze ooit hebben gefotografeerd en hoe ze tot het perfecte plaatje zijn gekomen.

1. Zwemmen in open water - Robert Marc Lehmann

De meest uitdagende opname van natuurfotograaf en filmmaker Robert Marc Lehmann was wat ze 'a lucky shot' noemen; deze foto leverde hem in 2015 de titel van Photographer of the Year van het Duitse National Geographic op.

Hij fotografeerde in een gebied met ondiep water in de buurt van Heligoland, een klein eiland aan de noordwestkust van Duitsland, waar grijze zeehonden naartoe gaan om jongen te krijgen. Maar het vinden van de zeehonden was een uitdaging. "De enige manier om daar te komen is een zwemtocht van 2 km door sterke stromingen en grote golven," aldus Robert. "Het water is erg koud, de zeehonden zijn niet gewend aan mensen en het zicht is meestal slecht."

2. Een hartverscheurende opname - Marina Cano

Canon-ambassadeur Marina Cano is een bekroonde Spaanse natuurfotograaf die zich gedurende haar 10-jarige carrière heeft gespecialiseerd in het fotograferen van wilde dieren in Afrika. Voor Marina vormt de emotionele impact van het fotograferen van wilde dieren de grootste uitdaging. Haar zwaarste momenten beleefde ze tijdens een shoot in de Kalahari-woestijn in Zuid-Afrika met de Canon EOS-1D X Mark III. Ze volgde een roedel Afrikaanse wilde honden, ook wel hyenahonden genoemd.

"We wachtten tot ze uit hun middagdutje ontwaakten om vroeg in de avond op jacht te gaan", vertelt ze. "Ze doden niet als leeuwen, die hun prooi verstikken... ze beginnen gewoon te eten. Eén keer was het echt heel moeilijk. Hoewel ik erop was voorbereid, was de prooi in dit geval iets wat ik niet had verwacht.

"Ik zag de jonge spiesbok, omringd door al deze wilde honden, en de moeder die haar jong probeerde te beschermen, maar dat niet kon. Het was gewoon afschuwelijk. Dat was mijn meest uitdagende moment bij het fotograferen van wilde dieren."

Marina accepteert dat deze situaties een onvermijdelijk onderdeel van de natuur zijn, en dus ook van natuurfotografie. "Je kunt niets doen, je kunt alleen maar toekijken." "In mijn werk draait alles om emoties. Ik denk dat dit komt omdat ik zelf zo gevoelig ben. Ik moet soms sterker dan mijn emoties zijn om foto's te kunnen maken van de dingen die gebeuren."

3. Comfort opgeofferd voor fantastische foto's van de sardinetrek - Nadia Aly

Elk jaar trekken miljoenen sardines langs de oostkust van Zuid-Afrika. Het is verbluffend te zien hoe deze vissen een voedselbron voor dolfijnen, walvissen, haaien en zeevogels worden. Maar voor het fotograferen van deze sardinetrek is uithoudingsvermogen een vereiste. En je moet ook bereid zijn alle comfort over boord te gooien, aldus Nadia Aly, een natuurfotograaf die gespecialiseerd is in onderwaterleven.

"Ik heb dit zo'n zes of zeven jaar achter elkaar minstens één maand lang gedaan,” vertelt Nadia. "Als je 's ochtends opstaat, is het maar 5°C. Er is geen toilet aan boord en je moet zo'n 8 tot 10 uur op de boot zitten. Er is geen schaduw, maar dat moet je maar gewoon verdragen. Want als er wat gebeurt, dan is dat het mooiste dat er in de oceaan te zien is."

De hoofdcamera van Nadia is een Canon EOS-1D X Mark II met een Canon EF 8-15mm f/4L Fisheye USM-objectief. Maar ze gebruikt ook een Canon EOS 5D Mark IV met een Canon EF 16-35mm f/2.8L II USM-objectief. "Ik gebruik meerdere combinaties omdat je geen tijd hebt om te wisselen," vervolgt ze.

"In het water kun je in een dieper gedeelte terechtkomen waar je maar 10 meter zicht hebt. Soms beweeg je met de dolfijnen mee waarna je plotseling maar weer één meter zicht hebt. Je begrijpt de situatie en je omgeving pas echt als je er midden in zit. Je moet snel te werk gaan en je moet weten hoe je de camera moet gebruiken."

5. Les in volharding - Markus Varesvuo

Hoewel je zou verwachten dat fotograferen van snelbewegende vogels in actie een van de lastigste dingen voor een vogelspecialist zou zijn, was de meest uitdagende shoot van de in Finland gevestigde fotograaf Markus Varesvuo het fotograferen van kuikens vanwege de pure volharding die hij hierbij moest tonen.

Markus, die een aantal belangrijke prijzen met zijn vogelfotografie heeft gewonnen en diverse boeken heeft gepubliceerd, had net zijn schuilplaats opgezet in Oost-Finland, nabij de Russische grens, om het nest van een auerhoen te observeren die haar eieren zat uit te broeden. Hij wist dat hij waarschijnlijk lang zou moeten wachten op het juiste fotomoment, maar wilde dieren gedragen zich vaak niet zoals je zou verwachten.

"Toen ik na een uur door mijn objectief keek, was het vrouwtje al met de kuikens gevlogen. Mijn eerste kans had ik gemist." Maar hij vond nog een auerhoennest, zet zijn schuilplaats weer op en ging geleidelijk aan steeds dichterbij zitten.

Hij fotografeerde met zijn Canon EOS-1D X met een Canon EF 600mm f/4L IS II USM-objectief en een Canon Extender 1.4x III. Dit gaf hem een brandpuntsafstand van 840 mm, die essentieel was om een bepaalde afstand tot het nest te bewaren, zodat de vogel niet zou worden lastiggevallen.

Tijdens het wachten in de schuilplaats sliep Markus misschien maar drie tot vijf uur per dag, maar uiteindelijk werd hij beloond met opnamen van de babyvogels. "Ik zat ongeveer vier dagen verscholen te wachten tot de kuikens uit het ei kwamen en dat leek wel een eeuwigheid." "Ik was dan ook dolblij met de foto."