Hoe ver zou jij gaan? Maak kennis met drie beeldmakers die met hun creativiteit tot het uiterste gaan

Voor sommige mensen zijn fotografie en video meer dan alleen een baan. Meer zelfs dan een passie. Het is een soort kriebel die ze niet kwijt kunnen raken. Ze reizen naar verafgelegen plekken, werken in ondraaglijke hitte en gaan huiveringwekkende fysieke uitdagingen aan. Ze zijn urenlang bezig om tot in het kleinste detail een scène op te zetten die ze vooraf hebben gepland of bedacht. Ze vergen het uiterste van hun uitrusting en stellen hun eigen uithoudingsvermogen op de proef. Ze zijn pas tevreden als ze het perfecte resultaat hebben bereikt.

Hier bespreken drie beeldmakers – een avonturenvideograaf, een culinair fotografe en een beeldend kunstenares – hoe hun rusteloze creativiteit hen op verschillende manieren dwingt om tot het uiterste te gaan in de jacht op de perfecte foto.

Jake Baggaley is altijd al gek geweest op avontuurlijke sporten. Hij begon zijn professionele loopbaan als redactioneel en documentairefotograaf, maar ontdekte al snel dat hij zijn liefde voor het maken van beelden kon combineren met die voor de vrije natuur. "Bij veel van het werk dat ik nu doe, gaat het om leuke dingen die ik anders ook zou willen doen", zegt Jake, hoewel dat wat hij 'leuk' noemt – door het oerwoud racen, aan een bergrichel hangen – voor de meeste mensen behoorlijk extreem kan lijken. "Ik ga graag helemaal op in de situatie die ik fotografeer, zodat ik die zie vanuit het perspectief van de persoon die de sport beoefent.

Als ik foto's of video's van rotsklimmers maak, maak ik die niet van veraf, maar abseil ik zelf ook langs de rotswanden omlaag. Ik wil de beelden intiem maken, alsof je zelf onderdeel van de actie bent", vervolgt hij. Voor het fotograferen van hardlopers geldt hetzelfde. Ik ren met de atleten mee." Het helpt dat Jake veel in de heuvels en bergen heeft hardgelopen, iets wat hij nog steeds als hobby doet. Het betekent dat hij behoorlijk fit is en die loodzware fysieke uitdagingen aankan.

Op het eerste gezicht lijkt culinaire fotografie niet bepaald een gevaarlijk genre. Je staat per slot van rekening niet in de Serengeti om leeuwen te fotograferen. En toch heeft de in Belfast woonachtige Sharon Cosgrove tijdens haar werk aardig wat verwondingen opgelopen: zo is ze van ladders, trapjes en wankele stoelen gevallen bij haar pogingen om haar eetbare onderwerpen vanuit de perfecte hoek vast te leggen. Maar de grootste concessie die ze heeft moeten doen om haar beroemde innovatieve, overheerlijke foto's te maken, is aan tijd. "Voor één foto kun je dagenlang bezig zijn met onderzoek, het vinden van rekwisieten en het bouwen van sets", zegt ze. Door zich volledig op een shoot te storten, loopt ze sociale gelegenheden met vrienden en familie mis. Dat is niet altijd leuk of gemakkelijk, maar uiteindelijk toch de moeite waard als ze precies het resultaat behaalt dat ze voor ogen had.

Het werk van Canon Ambassador Eliška Sky begint altijd op dezelfde manier: met een idee voor iets wat ze wil zeggen. Waar het uiteindelijk toe leidt, weet niemand. De Tsjechische kunstenares, modefotografe en art director heeft een levendige, surrealistische fantasie en een absolute vastberadenheid om de fantasievolle beelden in haar hoofd om te zetten in werkelijkheid. "Ik ben graag innovatief en wil dingen maken die nooit eerder zijn gemaakt", vertelt ze. "Iets unieks en onverwachts maken is altijd een uitdaging. Er is veel planning voor nodig, grote teams, ingewikkelde setdesigns. Maar wat heeft het voor zin als alles te gemakkelijk is?"

Voor een van haar shoots filmde ze een model op een speciaal gemaakte, twee meter hoge sokkel van plexiglas. Eliška gebruikte een windmachine en rekwisieten zoals sjaals en kleurige ballen om precies de sfeer op te bouwen die ze voor ogen had. "Op een gegeven moment lag ik onder de tafel van plexiglas, en je kon mijn reflectie in de foto zien, dus vroeg ik iemand om een zwarte deken over me heen te leggen, zodat ik van onder die deken foto's kon maken", vertelt ze. Bij het gebruik van de Canon EOS R5 ontdekte ze dat autofocus-tracking een wereld van verschil maakte. "Het model bleef steeds heel mooi scherp in beeld terwijl ze bewoog. De 4K-video-opnamen en framerate van de R5 waren ook fantastisch en waren ideaal toen ik slow-motionbeelden wilde maken van de ballen in de lucht."

Tijdens een andere campagne in januari 2021 bouwde Eliška een zwembad van 6 x 6 meter in een studio. "Het water was niet verwarmd, het zwembad was gebouwd op een betonnen vloer en het was hartje winter. We hadden maar twee dagen, dus we moesten het meteen goed doen", herinnert ze zich. Om ervoor te zorgen dat de modellen het niet te koud kregen, renden Eliška en haar team heen en weer met waterkokers met kokend water dat ze bij het koude water deden. Nog een voorbeeld van alle moeite die ze doet om de perfecte foto te maken, was een redactionele shoot met als inspiratie de blauwe periode van Picasso, waarvoor ze alle modellen en de hele studio felblauw schilderde. "Ik vind inspiratie in alles om me heen", zegt ze. "Literatuur, film, fotografie, alledaagse situaties en zelfs iets eenvoudigs als licht en schaduw."