FILMMAKING

Verdigris: een verhalende film in documentairestijl

Filmmaker Tania Freimuth over de Canon Flex Zooms en CN-E Primes waarmee ze haar nieuwste film heeft gemaakt.
Een jonge vrouw en een vrouw van middelbare leeftijd staan voor een flatgebouw en kijken in de camera, op een publiciteitsfoto uit de film Verdigris. Foto: Eleanor Rogers

"De kern van het verhaal is de relatie tussen de twee vrouwelijke personages en een verandering in hun leven die voortkomt uit hun vriendschap", verklaart filmmaker Tania Freimuth. Verdigris is gefilmd op een landgoed in Dublin (Ierland). Het team had een lichtgewicht, run-and-gun-kit nodig waarmee ze niet zouden opvallen. "We waren aan het werk in een bestaande wijk en stonden te filmen naast gewone mensen die bezig waren met hun dagelijkse leven. We hebben weinig aandacht getrokken en ik denk dat dit te danken was aan de eigenschappen van de Canon EOS C500 Mark II." © Eleanor Rogers

Marian en Jewel vormen een onwaarschijnlijk duo zoals ze door de straten van Dublin (Ierland) lopen. Maar terwijl ze van deur tot deur gaan en de bewoners vragen om een formulier voor de volkstelling in te vullen, bloeit er een vriendschap op. Om het verhaal van Verdigris in beeld te brengen, moest filmmaker en Canon Ambassador Tania Freimuth op zoek naar apparatuur waarmee ze een verhalende film in documentairestijl kon maken, die ze de hele dag vanuit de hand kon bedienen en die geen aandacht zou trekken in Ierse volkswijken.

Tania, die eerder Dream Big en Little Darlings maakte en wier werk wordt gestreamd op platformen als Amazon Prime, BBC iPlayer en Sky, beschrijft de rauwe film uit 2023 als "een verhalende fictiefilm in het genre sociaal realisme, geschoten in documentairestijl met naturalistisch licht". Voor het verhaal van de ongelukkig getrouwde en onlangs gepensioneerde workaholic Marian, wier blik op de wereld verandert wanneer ze de jonge sekswerker Jewel ontmoet, was zorgvuldige aandacht voor apparatuur vereist om de gewenste visuele taal te creëren.

Verdigris ging in première op het Newport Film Festival in Californië en werd in de Ierse award-scene al bekroond met Best Narrative Feature op het Kerry Film Festival en met Best Indie op het Galway Film Fleadh. Hier vertelt Tania hoe ze het verhaal in beeld bracht met de Canon EOS C500 Mark II, twee Canon Flex Zooms en een set Canon CN-E Primes.

Filmmaker Tania Freimuth, in feloranje regenjas, staat buiten en heeft een camera-rig in de hand met daarop gemonteerd een Canon EOS C500 Mark II. Een assistent leunt voorover om de items in te stellen.

Filmen vanuit de hand betekende voor Tania werken met een schoudersteun. "De kit als geheel hebben we ingedeeld voor grab-and-go", zegt ze over het combineren van de Canon EOS C500 Mark II met een Canon Flex Zoom of een CN-E Prime. "We konden heel snel manoeuvreren en trokken op straat niet zo veel aandacht als het geval zou zijn geweest met een grotere rig. Het heeft perfect gewerkt. Vanwege de codecs en bitsnelheden kregen we ook beelden van hoge kwaliteit. De objectieven leverden een win-winsituatie op." © Eleanor Rogers

Filmmaker Tania Freimuth zit op de stoep en richt haar camera omhoog, naar een man die voor een hek staat. De scène speelt zich 's avonds af, bij een lamp die van opzij wordt vastgehouden.

Sommige binnenopnamen zijn bij weinig licht geschoten, net als de nachtopnamen in de straten van Dublin. Tania had apparatuur nodig die geschikt was voor verschillende lichtniveaus. De full-frame opnamen die met de Canon EOS C500 Mark II zijn gemaakt, leverden haar ook een filmische kleine scherptediepte op, waarbij de scherpgestelde gebieden meer tegen de achtergrond afsteken dan bij dezelfde beeldhoek het geval zou zijn met een Super 35mm-sensor. © Eleanor Rogers

Het verhaal aanvoelen

Een van de eerste gesprekken die Tania met schrijver en regisseur Patricia Kelly voerde, ging specifiek over de vraag wat voor soort film Verdigris was. "Het was duidelijk een drama, maar wat voor soort drama? Wat waren haar visuele referenties?", zegt Tania. "Omdat het verhaal zich afspeelt in een 'echte' situatie, wilde ze er een grassroots gevoel aan geven, als iets wat eenieder van ons zou kunnen gebeuren. En de meeste films die ze als referentie had, waren in documentairestijl."

Terwijl documentaires tegenwoordig vaak op een redelijk gestructureerde manier worden gemaakt, met interviews in een studiodecor, bedoelen we met documentairestijl hier 'old-school documentaires', vertelt Tania. Deze kennen doorgaans een handheld-look en een mix van lange en groothoekobjectieven, en neigen naar langere brandpuntsafstanden, waardoor je enige afstand tussen de kijker en het object creëert. Met als inspiratiebron de look and feel van films als Beach Rats, Never Rarely Sometimes Always en het werk van Andrea Arnold, begon Tania na te denken over de manier waarop ze Verdigris zou filmen en welke apparatuur het beste bij het project zou passen.

"Dan ga je je afvragen wat de camera gaat doen", legt Tania uit. "Is hij vanuit de hand voldoende stabiel? Gaan we alleen observeren of gaan we ook de interactie aan?" Uitgaande van de documentairestijl en het sociaal-realistische verhaal wilde het team dat de kijker het geheel zou zien vanuit het perspectief van een insider. Een gevoel van 'meedoen' creëren betekent dat de camera op bepaalde momenten het gezichtspunt van een personage moest weergeven. "Voor mij betekende dit dat ik me aan de acteurs moest aanpassen en tijdens hun spel om hen heen moest bewegen", zegt Tania.

Deze opnamestijl had directe gevolgen voor Tania's apparatuurkeuze. "Ik wist dat ik vanuit de hand moest werken, elke dag, vier weken lang, met lange opnamedagen", zegt ze. "Dan begin je na te denken over het gewicht." En wat de rig betreft, was ook ergonomie een belangrijke overweging. "Hij mocht niet te fors zijn, want ik ga om de acteurs heen draaien. Dus hoe groter het apparaat, hoe meer in de weg ga lopen. Ik wil kunnen wegduiken en om de actie heen kunnen manoeuvreren zonder per ongelijk iemand neer te maaien."

Een technicus met witte handschoenen maakt de sensor van een Canon-camera schoon.

Heb je Canon-apparatuur?

Registreer je apparatuur voor advies van experts, onderhoud van apparatuur, toegang tot inspirerende evenementen en exclusieve aanbiedingen met Canon Professional Services (CPS).
Twee actrices lopen op de stoep, terwijl ze door een cameraploeg worden gevolgd en gefilmd in een scène uit de film Verdigris.

Om van dichtbij te kunnen filmen, had Tania een lichte rig nodig waarmee ze om de acteurs heen kon manoeuvreren. Voordat ze haar stempel op een film als Verdigris drukt, duikt Tania diep in het script. "Vanuit mijn positie kijk ik naar wat aan de basis van het script ligt en wat de subtekst ervan is, om tot beeldkeuzes of visuele referenties voor de film te komen", zegt ze. "Je zoekt het ritme en de kantelpunten in het verhaal, zodat je kunt nadenken over momenten in scènes die het verhaal kunnen ondersteunen." © Eleanor Rogers

De kitbag voor Verdigris samenstellen

Rekening houdend met haar wensen ten aanzien van gewicht en ergonomie koos Tania een van haar favoriete camera's: de Canon EOS C500 Mark II. "Het mooie van de EOS C500 Mark II en andere camera's uit deze serie, is dat je ze op een rig kunt plaatsen", zegt ze. "Ik heb de Canon aanbevolen voor Verdigris vanwege de afmetingen." Met een gewicht van ongeveer 1750 g kan de camera makkelijk vanuit de hand worden bediend, zelfs met gimbals en rigs. Omdat ze voor Cyn, haar film over de eerste vrouw van John Lennon, al met de Canon EOS C500 Mark II had gewerkt, vertrouwde Tania op de full-frame sensor, de kleurruimte en het modulaire ontwerp van de camera die in de branche bekend staat als werkpaard.

Aanvankelijk overwoog Tania Super 16 te gebruiken voor die kenmerkende documentairestijl, maar ze besloot nu toch voor full-frame Cinema RAW Light te gaan om bestanden van de hoogste kwaliteit te krijgen voor welke toekomst de film ook tegemoet ging. "Op het moment dat je full-frame kiest, veranderen je objectiefkeuzes ingrijpend", vertelt Tania. "Ik wist dat we zoomobjectieven nodig zouden hebben, omdat we buiten zouden zijn en dan is het ideaal om meerdere brandpuntsafstanden te hebben." Voor de buitenopnamen op een landgoed en in de straten van Dublin had Tania met twee Canon Flex Zooms (Canon CN-E20-50mm T2.4 L en Canon CN-E45-135mm T2.4 L) het bereik en de brandpuntsafstanden die ze nodig had. "Ik had niet gedacht dat er zoomobjectieven voor full-frame waren, dus dat maakte de keuze makkelijk."

Voor de binnenopnamen dichterbij, waarbij ze een delicate dans met de acteurs zou opvoeren, moest Tania prime-objectieven zien te vinden die samen met de Flex Zooms konden worden gebruikt om de beelden een gelijksoortige look te geven. Ze koos voor Canon CN-E Primes, die het cameraprofiel compact zouden houden en krachtige visuele resultaten zouden opleveren. "Ik gebruik CN-E Primes nu een paar jaar en vertrouwde op de look", zegt ze. Deze objectieven zijn zo ontworpen dat ze uitzonderlijke 4K-beeldkwaliteit leveren en zijn bekend om hun scherpte en helderheid van rand tot rand.

"Ik wist dat ik binnen met de prime-objectieven een groot diafragma zou moeten gebruiken, dus moest ik die scherptediepte proberen te behouden met de Flex Zooms", zegt Tania. "Het ging niet alleen om het behouden van de look and feel in termen van de kwaliteit of de kleuren en huidtinten; het ging meer om het behouden van dat gevoel van scherptediepte. En ik denk dat het is gelukt."

Een Canon EOS C500 Mark II met een Canon CN-E50mm T1.3 FP X Sumire Prime-objectief.

Cyn filmen met Canon Sumire Prime-objectieven

Hoe filmmaker Tania Freimuth met Canon Sumire Prime-objectieven werkte om het verhaal van Cynthia Lennon tot leven te brengen in Cyn.
Een aantal mensen staat rondom een eettafel te praten over het filmen van een scène uit Verdigris, een film van Tania Freimuth.

De binnenopnamen van Verdigris zijn met Canon CN-E Primes gemaakt, waardoor Tania van dichtbij om de acteurs heen kon draaien en kijkers het gevoel krijgen dat ze vanuit het oogpunt van de personages meekijken. "Ik houd daar persoonlijk erg van", zegt ze. "Het is spannend en betekent ook dat je het script behoorlijk goed moet kennen. Vóór de opnamen en op de dag zelf is er veel gesproken over 'Waar wil je dat dit heen gaat? Wie draagt het begin van de scène en wie het einde?' Zo wist ik waar ik mezelf moest positioneren ten opzichte van een scène." © Eleanor Rogers

Filmmaker Tania Freimuth, in feloranje regenjas, kijkt richting de stoep naast een groot grijs gebouw aan de overkant van een straat en heeft een camera-rig in de hand met daarop gemonteerd een Canon EOS C500 Mark II.

Om zowel op straat als op het landgoed dicht bij de actie te komen, heeft Tania de hele film vanuit de hand opgenomen. "De kernspieren en fysieke fitheid zijn van cruciaal belang, vooral als je vanuit de hand werkt", zegt ze. "We moeten wendbaar zijn en het lichaam bewegen om de kadrering steeds een fractie aan te passen. Maar nog meer dan gewicht, gaat het om ergonomie. Elke camera heeft wel een bepaald gewicht." Ze vond dat het modulaire en compacte ontwerp van de Canon EOS C500 Mark II, die zowel de EF- als de PL-vatting ondersteunt, haar de juiste balans bood om met de langere Flex Zooms op locatie te kunnen filmen. © Tania Freimuth

Snelle, flexibele, filmische Flex Zooms

Samen met de baanbrekende T2.4-iris voor een geringe scherptediepte en gevoeligheid leverden de twee Flex Zoom-cinema-objectieven (het portfolio is nu uitgebreid met twee Super 35mm-opties) de productie een totaal brandpuntsafstandbereik van 20-135 mm. "In sommige scènes filmden we een personage dat als sekswerker op pad gaat om wat bij te verdienen en die beelden wilden we een tikkeltje voyeuristisch maken", vertelt Tania. "Het lange objectief voldeed precies om dat voor elkaar te krijgen." Bij opnamen waarbij mensen om auto's heen of 's avonds op straat lopen, moesten ze dichter bij de personages komen en dus switchte Tania van de Canon CN-E45-135mm T2.4 L F / FP naar de Canon CN-E20-50mm T2.4 L F / FP. "Daardoor kregen we de menselijke kant beter in beeld, wat subjectiever en meer betrokken. Met een lang objectief duw je mensen namelijk weg van hetgeen er gebeurt", legt ze uit.

De Flex Zooms hebben naast de CN-E Primes op de diverse opnamelocaties – van scènes met weinig licht tot actie op straat – volgens Tania goed gepresteerd, met name wat betreft hun warme kleurconsistentie, contrast en het oplossend vermogen van de objectieven, waaronder hun scherpte en helderheid. "Ze reageerden echt goed, dat waren snelle T2.4's", zegt ze. "Daar zit glas van goede kwaliteit in. Bij sommige objectieven krijg je T2.4, kijk je ernaar en denk je 'Laat maar, het objectief werkt gewoon onvoldoende bij die f-stop', maar deze deden het uitstekend." De full-frame Flex Zooms zijn met die brandpuntsafstanden de snelste cinema-zoomobjectieven in hun klasse en bovendien zijn ze elk uitgerust met 11 lamellen, wat een prachtige, ronde bokeh oplevert.

Samen met de Canon EOS C500 Mark II konden de Flex Zooms niet alleen uitstekend vanuit de hand worden bediend, ze waren ook compatibel met de scherpstelgids van de camera. "We stonden te filmen naast gewone mensen die bezig waren met hun dagelijkse leven", voegt Tania toe. "We konden heel snel manoeuvreren en trokken op straat niet zo veel aandacht als het geval zou zijn geweest met een grotere rig." Er was een moment, herinnert ze zich, waarbij de crew tijd te kort kwam en Tania de camera gewoon zo moest gebruiken zoals deze was voorzien van een Flex Zoom. "We waren buiten en er was geen tijd om lampen neer te zetten, we hadden alleen het licht dat er was en die opnamen zien er geweldig uit", zegt Tania. "Nogal inktachtig, heel mooi. Je ziet het contrast tussen het ledlicht van de straatlantaarns en dan hoe het licht gewoon wegvalt.

"Ik denk dat het objectief deze look creëert en ik vind het geweldig."

Lucy Fulford

Gerelateerde artikelen

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Klik hier voor inspirerende verhalen en het laatste nieuws van Canon Europe Pro