De beste tips voor het maken van sportportretten, van sportfotograaf Andrey Golovanov

Goede sportportretten combineren de passie en emotie van sportfotografie met de compositie en belichting van een standaardportret. Het verschil tussen andere portretten en sportportretten is het vermogen van de fotograaf om de energie van een atleet en de gekozen discipline uit te drukken via rekwisieten en poses; vaak in een kort tijdsbestek.

De Russische sportfotograaf en Canon-ambassadeur Andrey Golovanov heeft meer dan twintig jaar ervaring met het maken van opnamen bij een breed scala aan belangrijke sportevenementen. Hier deelt hij zijn beste tips voor het maken van sportportretten, van verlichting en achtergronden tot poses en rekwisieten.

2. Aanpassen aan lichtomstandigheden buiten

Als je buiten fotografeert, kun je niet altijd vertrouwen op een perfect bewolkte lucht voor de spreiding van het licht op je onderwerp. Op heldere, zonnige dagen gebruikt Andrey zijn Canon Speedlite 600EX-RT (nu vervangen door de Speedlite 600EX II-RT) om scherpe schaduwen tegen te gaan.

"Ik houd de zon achter me, zodat mijn onderwerp breed en helder wordt verlicht. Vervolgens plaats ik de Speedlite achter de atleet of aan één kant, om de vorm van het lichaam te accentueren. Als de atleet de ogen moet dichtknijpen vanwege de zon, vraag ik ze om bijvoorbeeld opzij te kijken, of om hun ogen te sluiten totdat ik er klaar voor ben."

Als Andrey de mogelijkheid heeft zijn onderwerp naar de schaduw te verplaatsen, zal hij dat liever doen. Of, als hij tijd heeft om een standaard te plaatsen of iemand heeft om deze vast te houden, gebruikt hij een reflector om natuurlijk licht naar een schaduwrijk gebied te laten reflecteren. Meestal vertrouwt hij echter op zijn Speedlites.

"Ik heb drie Canon Speedlite 600EX-RT’s, die kunnen worden geïntegreerd in hun eigen wireless netwerk. Ik activeer ze met een Canon Speedlite Transmitter ST-E3-RT of door een Speedlite 600EX-RT op mijn camera te plaatsen die als hoofdtrigger te fungeert. Mijn standaard lichttechniek is om een verlichtingspunt links en een verlichtingspunt rechts van de camera te plaatsen, waarbij ik een van deze twee feller instel om één zijde van het onderwerp te bandrukken. Als ik de contouren van het lichaam moet benadrukken, plaats ik nog een verlichtingspunt achter de atleet."

4. Laat onderwerpen een pose aannemen

Als er maar weinig tijd is, vraagt Andrey zijn onderwerp op natuurlijke wijze te staan en een paar poses aan te nemen. Vervolgens stuurt hij ze naar een wat beschouwendere houding. "Eerst vraag ik de atleet om driekwart draai naar één kant te maken. Daarmee krijgt de foto een persoonlijk tintje en wordt voorkomen dat hij eruit ziet als een paspoortfoto, omdat het dimensie toevoegt. Ze zien er dan natuurlijker en meer ontspannen uit.

Andrey gebruikt ook de opvallende fysieke kenmerken van onderwerpen zoals tatoeages in zijn portretten om de geschiedenis of achtergrond van een atleet weer te geven. "Ik neem even de tijd om naar de persoon te kijken om te zien wat opvalt. Een bokser heeft misschien een blauwe plek of een roeier vereelte handen; deze zaken laten duidelijk zien dat de atleet ervoor heeft moeten werken om te komen waar hij of zij nu is. Ik zag de Russische tuner Artur Dalaloyan op tv optreden en merkte op dat jij een tatoeage van een Armeens kruis op zijn arm had. Ik ontdekte dat Artur deze tatoeage beschouwt als een bron van ondersteuning en een symbool van bescherming. De tatoeage is duidelijk enorm belangrijk voor hem, dus bij het fotograferen van zijn portret wilde ik zowel zijn gezicht als de tatoeage vastleggen. We hebben verschillende dingen geprobeerd, maar de bovenstaande foto was mijn favoriet."

5. Gebruik rekwisieten

Het gaat niet alleen om de positionering van het lichaam en de houding van het onderwerp. "Ik vind het ook leuk als atleten iets van betekenis doen met hun handen," legt Andrey uit. "De armen moeten niet gewoon langs de zijen naar beneden hangen. Als ik weinig tijd heb, gebruik ik standaard poses, zoals gevouwen armen, maar als ik de kans krijg, gebruik ik hun sportuitrusting als extra blikvanger, zoals handschoenen of een helm."

“Ik had gezien dat synchroonzwemster Natalia Ishchenko een routine deed waarbij ze uit het water springt met haar armen uitgestrekt als een vliegende vogel. Ik wist dat ik dit wilde nabootsen, dus vroeg ik haar of ze hetzelfde kon doen met al haar medailles over haar armen gehangen. Ik gebruikte een studiolamp voor de verlichting en het werkte uitstekend."