Een groep sensatiezoekers beklimt een bergkam. Op de achtergrond bevinden zich de besneeuwde Zwitserse bergen. Ze begeven zich naar de rand van de bergtop – en dan springen ze. Terwijl ze door de lucht zweven, worden ze alleen ondersteund door hun bodysuits. Basejumpen met een wingsuit is een van de uitdagendste en gevaarlijkste extreme sporten.
Het Engelse woord BASE staat voor de vier categorieën vaste objecten waar mensen vanaf springen: Buildings (gebouwen), Antennas (antennemasten), Spans (bruggen) en Earth (Aarde, oftewel bergen). Na hun vrije val openen basejumpers een parachute, maar de sport wordt nog extremer als ze een wingsuit gebruiken. Na hun sprong wordt het wingsuit opgeblazen, waardoor de basejumpers op eigen kracht door de lucht kunnen zweven. Hierdoor kunnen ze langer in vrije val blijven voordat ze hun parachute moeten openen.
"Basejumpen is een bizarre sport voor iedereen die er van buitenaf naar kijkt," zegt regisseur Regan Hall. Voor zijn nieuwe documentaireserie over extreme sporten nam hij samen met een kleine crew deel aan de bloedstollende actie in de Alpen. Naast het regisseren van speelfilms en tv-series als Fast Girls, Ash vs Evil Dead en de korte film 3 Hours die zich afspeelt in Bagdad, heeft Regan de afgelopen tien jaar gewerkt aan fashion- en beautyreclames. Zo filmde hij Rihanna en Halle Berry voor merken als Versace en Revlon. Maar zijn hart ligt bij het vertellen van lange verhalen.
"Dit was voor mij een kans om mijn vertelkunst en visuele vaardigheden toe te passen op een onderwerp dat vaak alleen te zien is in sportfotografie of in montages van één minuut op Instagram," zegt hij. "Ik wilde me verdiepen in de complexe menselijke verhalen achter zulke flitsende clips."
Regan en zijn team reisden voor hun opnamen ook naar Kroatië en Italië en gebruikten een Canon EOS C500 Mark II, een EOS C300 Mark III en een EOS R5. Hiermee beschikten zij over een compacte filmuitrusting om de spectaculaire actie vast te leggen.
ARTIKEL
De extreme sport basejumpen vastleggen met Canon Cinema EOS-camera's
Een flexibele filmopstelling
"We hadden een aantal unieke wensen voor deze shoot," aldus DoP Marek Klucar, een cinematograaf uit Slowakije en een collega waar Regan al lange tijd mee samenwerkt. "Als crew moesten we minimalistisch en onopvallend te werk gaan. We moesten de apparatuur naar locaties brengen die alleen te voet bereikbaar waren, maar we moesten ook een hoge productiewaarde leveren… Met Canon-apparatuur lukte het ons om aan al deze eisen te voldoen."
Marek had in eerste instantie een voorkeur voor de Canon EOS C500 Mark II vanwege het compacte ontwerp en de opties voor automatische scherpstelling. "Doordat we gebruikmaakten van fotografieobjectieven in combinatie met Dual Pixel Autofocus, hoefden we geen focustrekker te gebruiken," zegt hij. "De full-framesensor was ook essentieel om beelden met een goede scherptediepte te maken, zelfs in combinatie met groothoekobjectieven."
Naarmate het project vorderde, werden er een Canon EOS C300 Mark III en EOS R5 aan de productie toegevoegd, evenals een set objectieven, waaronder Sumire Primes en Cine Zooms. "We gebruikten ongeveer vijf verschillende camera-opstellingen die allemaal waren afgestemd op de situatie," aldus Regan. "We streefden naar filmische beelden voor deze documentaire in run-&-gun-stijl."
Al snel gebruikten ze voornamelijk de EOS C300 Mark III, vaak in combinatie met een Canon CN-E30-105mm T2.8 L S/SP-objectief om de waaghalzen in de lucht vast te leggen. "De EOS C300 Mark III vulde de EOS C500 Mark II perfect aan met zijn verbazingwekkende 16-stops dynamisch bereik en tot 120 fps slow motion," aldus Marek, die ook zeer te spreken was over het feit dat beide body's zijn goedgekeurd om Netflix-content mee te maken. "Met een Super 35mm-camera en een compact cinemazoomobjectief beschikten we over een mooi documentair zoombereik. Voor de beautyopnamen schakelden we over op Sumire Primes, die een vloeiende bokeh en mooie huidtinten opleverden."
Ze filmden in Cinema RAW Light op beide Cinema EOS-camera's. Bovendien namen ze 2K proxy's op, waardoor het team de dagopnamen kon bekijken ondanks de afgelegen locatie. "We gaan het in 4K afwerken. Daarbij gaat het niet alleen om de resolutie, maar ook om de filmische kwaliteit," zegt Regan. "Hier komen de cameratechnologie van Canon en de esthetische kwaliteit van de objectieven echt mooi samen."
Heb je Canon-apparatuur?
De menselijke kant van een sport voor waaghalzen
De aard van basejumpen leent zich voor epische landschappen en Lauterbrunnen, een gemeente in de Zwitserse Alpen, vormde daarop geen uitzondering. "Lauterbrunnen is het mekka voor avontuurlijke sporten," aldus Regan. "Het is een grote, mooie vallei met steile hellingen aan weerszijden en romantische chalets."
Het is ook de thuisbasis van Chris McDougall, een ervaren basejumper en bekroond skydiver. "Er zijn in deze sport niet veel veteranen, omdat het zo gevaarlijk is," aldus Regan. "Op het eerste gezicht lijkt hij een losgeslagen figuur met een doodswens. Maar je komt er al snel echter dat hij eigenlijk een heel berekende, serieuze basejumper is. De laatste jaren is hij bezig geweest met het trainen van de nieuwe generatie basejumpers om hen de sport op een veiligere manier te laten uitoefenen."
Chris doet al meer dan 20 jaar aan basejumpen en in de film worden zijn hoogte- en dieptepunten in beeld gebracht, waaronder de dood van veel goede vrienden en een voormalige partner. "Hij heeft zeker te maken gehad met zowel glorie als tragedie," zegt Regan.
Vergelijking van twee cinematografische krachtpatsers
Basejumpen kan het beste bij zonsopgang en zonsondergang, wanneer de wind het zwakst is. Daarom moest de crew vroeg uit de veren voor de 45 minuten durende tocht langs gevaarlijke bergpassen naar de exit points van de basejumpers. Op de top van deze bergen kwam de Canon EOS R5 goed tot zijn recht dankzij de hoge bitrate, hoge resolutie en gezichtsherkenning in een compacte body. "Door de camera te bevestigen op een gimbal konden we een aantal filmische volgbewegingen maken, zelfs midden in een bos of op een klif," aldus Regan.
Door opnamen te maken in 8K met 4K proxy's ontstonden er grote bestanden, maar het leverde wel beelden op van dezelfde kwaliteit als die van bioscoopcamera's. "Alle camera's werkten heel goed samen," vervolgt Regan. "De hardware en de camera's vullen elkaar echt goed aan."
De basejumpers sprongen in groepjes, dus de crew was 30 minuten intens aan het filmen en vervolgens moesten ze een paar uur wachten. "Dus na de spanning en het drama terwijl de mensen sprongen, konden we ook genieten van de sereniteit van de Zwitserse Alpen," zegt Regan.
Nieuwe cinematografische perspectieven
Naast de spectaculaire opnamen nam de crew ook interviews en slow motion op rond een kampvuur met de Canon EOS C500 Mark II. "We zagen echt prachtige kleuren, flitsen en schitteringen, die bijdroegen aan de sfeer," aldus Regan. "Dat is het voordeel van dit soort apparatuur: je kunt er filmische, sfeervolle en slow motion beelden met scherptediepte en bokeh mee creëren. Dit was drie of vier jaar geleden nog niet beschikbaar voor documentairemakers. Het is echt geweldig."
Regan hoopt dat hij een andere kant van de sport heeft laten zien. Volgens hem wordt er online en in de sportwereld vaak een verkeerd beeld van basejumpen gegeven. "Je denkt dat het een prachtig, spannend avontuur is, maar als je praat met mensen als Chris zie je het trauma, het verdriet en de angst achter de vreugde, de opwinding en de adrenaline."
Dit is de eerste in een geplande reeks films die het team maakt over avontuurlijk toerisme en persoonlijkheden over de hele wereld, hoewel het project momenteel stilligt vanwege de aanhoudende Covid-19-pandemie. Wanneer de reisbeperkingen afnemen, verwacht Regan het project voort te zetten, waarbij hij twee van zijn grote passies combineert: filmmaken en outdooravontuur.
"Ik kom uit Nieuw-Zeeland en de liefde voor de natuur en het buitenleven heb ik van jongs af aan meegekregen. Ik wilde er altijd al graag op uit trekken, vooral met een camera op mijn schouder."
Maar zelfs met zijn aanzienlijke ervaring, bracht deze shoot een paar unieke uitdagingen met zich mee. "Ik heb een hekel aan hoogtes," lacht hij. "Er waren een paar momenten, toen ik op de rand van een afgrond stond met een Canon EOS C300 Mark III op mijn schouder, waarop ik dacht: 'Waar ben ik mee bezig?' Ik moest toen echter gewoon doorzetten, aangezien ik omringd was door een stuk of tien mensen die op het punt stonden van die berg af te springen. Het was een geweldige uitdaging voor mijn avontuurlijke geest."