Waar adembenemende landschappen en epische acties samenkomen: in de wereld van Lorenz Holder

Het kleine, schimmige silhouet van een snowboarder tegen een spookachtige groene lucht; een skater die zichzelf de lucht in lanceert door een viaduct van rode bakstenen als een halfpipe te gebruiken: de foto's van Canon Ambassador Lorenz Holder zijn om veel redenen opvallend, maar wat maakt dat ze er echt uitspringen, is dat de sporters die hij fotografeert er vaak bijna bij toeval op lijken te staan. De aandacht wordt meer getrokken door de dramatische achtergronden, of het nu een besneeuwd landschap is of de heldere lijnen van een ongewoon bouwwerk.

"Ik probeer altijd iets te doen dat nog niemand ooit heeft gedaan," aldus Lorenz. "Ik wil dat mensen zich afvragen hoe ik het heb gedaan. Originele ideeën hebben, dat is het leuke aan fotografie en er zijn echt geen grenzen. Je krijgt ideeën en gaat experimenteren. Misschien heb je geluk, of misschien werkt het niet, en dan begin je gewoon weer helemaal opnieuw."

Het is die zoektocht naar grensoverschrijdende beelden, en zijn unieke stijl en techniek, die Lorenz tot de ideale pro maken achter de Redline Challenge. Canon vroeg hem hoe hij een carrière heeft opgebouwd door actiefotografie te combineren met een kunstzinnige stijl, en hoe hij inspiratie vindt voor zijn creatieve foto's.

Lorenz heeft twee keer de Red Bull Illume-prijs gewonnen, de beroemde internationale wedstrijd voor avontuurlijke en actiesporten, maar voor hem moet de perfecte actiesportfoto meer een kunstwerk zijn. "Voor mij is het een foto die mensen aan de muur hangen, zelfs als de atleet er niet op zou staan. Als je een geweldige omgeving creëert en ook een atleet op de foto krijgt, heb je volgens mij de perfecte actiefoto."

Van in nevelen gehulde meren tot epische bergketens, en van imposante gebouwen tot ruige straattaferelen: de juiste locatie is waar het volgens Lorenz om gaat. "Ik kies de locaties niet, zij kiezen mij," legt hij uit. "Je moet in het leven je ogen openhouden, en dan ga je overal mogelijkheden zien. Als ik bijvoorbeeld door een stad loop en een paar kinderen zie die skateboarden op een dak of gewoon wat aanklooien, dan denk ik, dat zou kunnen werken. Of ik zie de afbeelding van een landschap dat de perfecte locatie zou zijn voor een actiefoto – er moet iets zijn dat me fascineert."

Lorenz vraag altijd het uiterste van zichzelf en zijn uitrusting bij het fotograferen in zware omstandigheden en het vastleggen van onvoorspelbare acties, die zijn reflexen en het scherpstellingsvermogen van zijn camera op de proef stellen. Hij zegt echter dat het juist bij het verfijnen van een compositie vaak gebeurt dat hij zijn eigen grenzen moet verleggen. "Het komt zo vaak voor dat ik bij het fotograferen dacht dat het nooit ook maar in de buurt ging komen van wat ik in mijn hoofd had," zegt hij. "Voor mij is de uitdaging om het geduld op te brengen en te wachten tot het juiste moment voor de perfecte foto."

Een van de meest bijzondere foto's van Lorenz is die van een skateboarder die trucs uitvoert in de bogen van het Balcombe-viaduct in West Sussex, Engeland. He had online een afbeelding van de constructie gezien en was onmiddellijk gefascineerd door de concentrische vormen. De brugsteunen hebben de vorm van halfpipes en Lorenz begreep dat het de perfecte locatie zou zijn om een skateboarder in actie te fotograferen.

De onderwerpen van Lorenz zijn doorgaans vrij klein en te zien in silhouet, waarbij technische nauwkeurigheid en geavanceerde apparatuur nodig zijn om elke compositie te doen slagen. Lorenz is een Canon-gebruiker sinds hij twee decennia terug voor het eerst een Canon EOS 30 hanteerde. De laatste jaren is de Canon EOS 5D Mark IV zijn favoriete camera. "Ik hou van het intuïtieve van de camera," zegt hij. "Je hoeft niet te denken 'Waar zit die knop?' Het voelt zo natuurlijk om de camera in je handen te hebben. Het is bijna een deel van mijn lichaam. De beeldkwaliteit is echt buitengewoon," vervolgt hij. "Ik kan er foto's mee maken bij minder licht en het dynamisch bereik is geweldig."

Het favoriete objectief van Lorenz is de Canon EF 70-200mm f/2.8L IS II USM (nu opgevolgd door de EF 70-200mm f/2.8L IS III USM). "Wanneer je een klein beetje inzoomt, verdwijnt de scherptediepte," vertelt hij. "Als iets een beetje verder weg is, komt het dichter bij je onderwerp, wat essentieel is geweest voor mijn stijl van fotograferen. Als ik de rest van mijn leven maar één objectief zou kunnen gebruiken, zou het dit objectief zijn."

Sinds kort fotografeert Lorenz met de full-frame systeemcamera Canon EOS R5 en hij heeft ontdekt dat hij, hoeveel hij ook van zijn apparatuur vroeg, deze steeds op de taak berekend was. Dit geldt zelfs voor relatief onbekende aspecten van het ontwerp. "Wanneer je opnamen maakt in een sneeuwstorm en je het objectief van een gemiddelde systeemcamera wilt verwijderen, is het midden open en kan elk deeltje op je sensor terechtkomen," aldus Lorenz. "Bij de EOS R5 wordt de sluiter automatisch gesloten om de sensor te beschermen."

En over het vastleggen van actie is Lorenz evenzeer onder de indruk van de bediening van de EOS R5 en de ongeëvenaarde prestaties tot 20 fps. "Als actiefotograaf zijn die snelle framerates ideaal," merkt hij op. "Wanneer je de EOS R5 in je handen hebt, zijn de grootte en het gewicht gewoon perfect. De weerbestendige afdichting voelt zelfs nog beter dan bij de EOS 5D Mark IV."

Ook heel aantrekkelijk is de in-body beeldstabilisatie van de EOS R5, die maximaal 8 stops-bescherming biedt tegen onscherpte veroorzaakt door cameratrilling. Niet dat Lorenz doorgaans vanuit de hand fotografeert. "Meestal gebruik ik een statief," zegt hij. "Maar statieven zijn zwaar, en als ik in het binnenland aan het trekken ben door de sneeuw kan ik er niet altijd een meenemen. Daarom ben ik heel blij met de beeldstabilisatie van de camera. Sterker nog, ik hoop dat ik mijn statief even thuis kan laten!"

Ondanks de aanzienlijke prestaties van Lorenz blijft het zijn missie om de grenzen op het gebied van fotografie te verleggen. "Ik ben altijd op zoek naar de perfecte foto. Soms kan ik 's nachts niet slapen omdat ik aan foto's denk. Dat is mijn drijfveer. Het is een verhaal dat nooit eindigt."

Waar hij als fotograaf van droomt? "Ik zou willen reizen naar de steden in Europa met een BMX-rijder," zegt hij. "Ik zou overal toegang toe hebben, dus als ik geïnspireerd zou raken door een gebouw, zou ik binnen foto's kunnen maken, of op het dak, wanneer ik maar wil. Normaal gesproken duurt het heel lang om toestemming te krijgen of is het eenvoudigweg verboden. Je mag bijvoorbeeld niet met een BMX een museum in. Dus daar droom ik van, ook al is het onmogelijk."

Onmogelijk? Dat woord komt eigenlijk niet voor in het vocabulaire van Lorenz. "Ik heb niet echt een handboek of iets dergelijks," zegt hij. "Ik volg gewoon mijn intuïtie. Ik probeer altijd het uiteindelijke beeld te visualiseren en de compositie perfect te krijgen voordat er dingen gaan gebeuren. En wanneer alles is ingesteld, sta je daar gewoon en probeer je het juiste moment vast te leggen."