ARTIKEL

Perfectioneer je sociale vaardigheden: drie professionele portret- en documentairefotografen delen hun inzichten

Photographer Georgina Goodwin, holding her Canon camera, greets a woman in a hospital bed in Kenya.
Voormalig Canon Ambassador Georgina Goodwin met Mary Chemptai (30 jaar), een operatiepatiënt in een verzorgingstehuis in Kenia. Georgina staat bekend om het vastleggen van maatschappelijke kwesties zoals vrouwenbesnijdenis, de benarde situatie van vluchtelingen, kanker en andere ernstige gezondheidsproblemen door middel van haar gevoelige foto's van mensen die direct betrokken zijn. Hiervoor moet zij in korte tijd een vertrouwensband opbouwen. © Georgina Goodwin

Bij het fotograferen van mensen komt meer kijken dan een artistiek oog en weten hoe je een camera moet bedienen. Sociale vaardigheden zoals goede communicatie, geduld, flexibiliteit en empathie zijn net zo belangrijk als technische en creatieve vaardigheden om succesvol te zijn als professionele fotograaf. Drie portret- en documentairefotografen delen hier hun inzichten in het werken met mensen.

Georgina Goodwin is documentairefotograaf en gevestigd in Nairobi in Kenia. Helen Bartlett is een Britse familiefotograaf. En Marina Karpiy is een bruiloft- en portretfotograaf, werkzaam in Georgië en Oekraïne. Alle drie fotograferen ze mensen, maar elk op hun eigen manier. Dit brengt unieke ervaringen met zich mee, maar op elk genre zijn dezelfde vragen van toepassing: hoe doorbreek je barrières en creëer je een band met je onderwerpen? Hoe stel je mensen op hun gemak? Hoe belangrijk is het om je onderwerpen te leren kennen en welk verschil maakt dit voor je foto's?

De drie Canon-professionals geven antwoord op deze en vele andere vragen, en leggen uit hoe goede sociale vaardigheden je carrière én je foto's kunnen verbeteren.

Georgina Goodwin: documentairefotograaf

Documentairefotograaf Georgina Goodwin is gevestigd in Nairobi en staat bekend om haar aandacht voor maatschappelijke kwesties en natuurbehoud in Afrika. Ze werkt voor toonaangevende ngo's en de VN. Haar aanpak bestaat uit het opbouwen van een sterke band met haar onderwerp voordat ze gaat fotograferen. "Ik denk dat het helpt dat ik makkelijk aansluiting vind", zegt ze. "Ik ben goed in het lezen van lichaamstaal en ik spreek vloeiend Kiswahili en een paar woorden uit verschillende Afrikaanse en Europese talen, waardoor ik makkelijk een band creëer met de mensen die ik fotografeer."

A woman in a brightly coloured shawl stands amidst animal carcasses in an arid landscape.
Amina Suleiman Gas (45 jaar) staat te midden van de karkassen van haar dode dieren, die opgestapeld liggen om in brand te worden gestoken buiten de compound waar ze leeft in centraal Somaliland. Na vier opeenvolgende seizoenen met nauwelijks regen houdt de droogte het gebied in zijn greep en dreigt een hongersnood. Gemaakt met een Canon 5D Mark III (nu opgevolgd door de Canon EOS-5D X Mark IV) met een Canon EF 24-105mm f/4L IS USM-objectief (nu opgevolgd door de EF 24-105mm f/4L IS II USM) ingesteld op 1/500 sec, f/14 en ISO400. © Georgina Goodwin/CARE International
Canon Professional Services

Heb je Canon-apparatuur?

Registreer je apparatuur voor gratis advies van experts, onderhoud van apparatuur, toegang tot inspirerende evenementen en exclusieve aanbiedingen met Canon Professional Services (CPS).

Wat zeg je in de eerste vijf minuten tegen je onderwerpen?

Georgina: "Het is essentieel om eerst als mens gezien te worden en daarna als fotograaf, dus door eerst vijf minuten de tijd te nemen om mensen te leren kennen, kom je dichter tot elkaar. Ik maak oogcontact, schud de handen en geef ze vaak een knuffel. Ik houd mijn camera altijd in het zicht, zodat niemand voor verrassingen komt te staan als ik hem later tevoorschijn haal. Ik stel vragen over hun leven en gezin. In veel delen van de wereld, met name in Afrika, draait alles om de kinderen. Dus door over hun kinderen te praten, stel ik mensen op hun gemak. Ik stel mezelf voor en leg uit dat ik hun verhalen wil delen, zodat we allemaal van elkaar kunnen leren."

Voor welke uitdagingen sta je bij het fotograferen van vreemden?

Georgina: "Sommige mensen willen niet gefotografeerd worden, omdat ze denken dat ik thuis hun foto's voor veel geld ga verkopen, of omdat ze bang zijn voor negatieve gevolgen binnen hun gemeenschap. Onderwerpen kunnen in de veronderstelling zijn dat ik slechts één foto kom maken en begrijpen niet dat ik verschillende hoeken of gezichtsuitdrukkingen moet fotograferen, of dat ik momenten moet vinden dat het onderwerp is vergeten dat ik er ben, en dan worden ze plotseling verlegen of defensief. Als ik eenmaal heb uitgelegd dat meer foto's meer keuze betekent, kan ik meestal doorgaan. Ik weet nooit of dit zich zal voordoen, dus ik werk snel. En dan helpt het om over de juiste apparatuur te beschikken."

An elderly man stands in a field of corn growing taller than him, holding a tomato in one hand.
Georgina documenteert niet alleen mensen in crisissituaties. Ze geeft ook een menselijk gezicht aan actuele verhalen, zoals dit project op een groepsranch in het zuiden van Kenia, dat reageert op klimaatverandering door een succesvol systeem van gemeenschappelijk landbeheer te implementeren. Gefotografeerd met een Canon EOS-5D Mark III ingesteld op 1/2000 sec, f/5.6 en ISO500. © Georgina Goodwin

Hoe kan jouw camerakeuze je helpen bij het werken met mensen?

Georgina: "MijnCanon EOS 5D Mark III heeft een heel 'stille' sluiteroptie waarmee ik discreet te werk kan gaan, zonder het onderwerp uit zijn doen te brengen. Omdat ik minder aandacht naar mijzelf toetrek, blijven de mensen zich natuurlijk gedragen en kan ik vrij bewegen of zelfs complete portretten maken."

"Ik gebruik een vast plat objectief, een Canon EF 40mm f/2.8 STM, dat zeer klein, scherp en geweldig is bij weinig licht. Deze vind ik ideaal om de grootte van de camera voor mijn gezicht te verkleinen, zodat ik beter oogcontact kan houden met het onderwerp. Dat is belangrijk bij het in beeld brengen van gevoelige kwesties."

Photographer Georgina Goodwin, holding a Canon camera, shares a laugh with an elderly Maasai man and his son.
Georgina leert Lendele Seko Mamai (63 jaar) en zijn zoon Daniel Mamai kennen, voordat ze hen fotografeert voor haar opdracht in Noord-Kenia. © Georgina Goodwin
A smiling groom embraces his bride in a garden as she holds a corsage of flowers. Photo by Marina Karpiy.

3 huwelijksfotografie-objectieven voor prachtige bokeh

Marina Karpiy legt uit waarom haar favoriete huwelijksfotoapparatuur bestaat uit prime-objectieven uit de Canon L-serie in plaats van zoomobjectieven.

Welk advies kun je geven over het benaderen en werken met personen als onderwerp?

Georgina : "Flexibel zijn en ter plekke improviseren is essentieel, omdat de mensen, de situatie en het licht voortdurend veranderen. Als ik opnamen maak zonder voorbereiding, dan ga ik eerst naar een ouderling, een stamhoofd of iemand met bevoegdheid om toestemming te krijgen, hun vertrouwen te winnen en hen te vragen om mensen voor te stellen die ik zou kunnen benaderen.”

"Wat de techniek betreft, moet je weten hoe je camera's en objectieven werken. Ze moeten een verlengstuk van jezelf zijn, zodat je opnamen kunt maken en kunt schakelen tussen instellingen zonder dat je de camera van je gezicht hoeft te halen. Op deze manier raakt je onderwerp gewend aan jou met je camera in de aanslag en zullen ze uiteindelijk ontspannen. Zo kun jij 'echte' momenten vastleggen."

"Wees niet bang om de leiding te nemen, om het beeld te construeren zoals jij dat voor ogen hebt. Je onderwerp voelt zich veiliger als jij zelfverzekerd bent, dus ga net zo lang door totdat je alles hebt vastgelegd."

Helen Bartlett: familiefotograaf

Familiefotograaf Helen Bartlett uit Londen is gespecialiseerd in het maken van spontane zwart-witportretten en intieme portretten van het huiselijk leven. "Geen twee gezinnen zijn hetzelfde en geen twee fotoshoots zijn gelijk", zegt ze. "Sommige fotografen maken graag geposeerde foto's, maar ik geef de voorkeur aan echte momenten en foto's waar mensen zich mee kunnen identificeren. Ik huur geen ruimtes en bouw geen sets op. Ik werk rond de gewoonten en routines van elke klant, waaronder hun favoriete bezigheden, zodat hun foto's weerspiegelen wie ze zijn en wat hun kinderen leuk vinden.”

A mother and father with two young girls sit on a log in a garden in winter.
Helen Bartlett houdt niet van formele studioportretten, maar portretteert liever gezinnen in een voor hen vertrouwde omgeving, terwijl ze bezig zijn met dingen die ze leuk vinden. Gefotografeerd met een Canon EOS-1D X Mark II en een Canon EF 85mm f/1.2L II USM-objectief, ingesteld op 1/640 sec, f/4 en ISO640. © Helen Bartlett

Werken met kinderen is niet altijd gemakkelijk. Hoe pak jij dit aan?

Helen: "Zodra de deur opengaat, kan ik in een paar seconden zien hoe de eerste twintig minuten zullen verlopen. Mijn prioriteit ligt altijd bij de kinderen, dus die begroet ik het eerst. Dan begin ik een gesprek over speelgoed dat ze vasthouden of het patroon op hun pyjama. Ik wil dat de kinderen weten dat ik in ze geïnteresseerd ben. De manier waarop de kinderen reageren zet de toon. Sommige beginnen direct een gesprek, pakken mijn hand en willen mij hun speelgoed laten zien. Dan weet ik weet dat het goed zit en pak ik een camera. Andere zijn verlegen en onzeker, omdat ze me niet kennen. In dat geval blijven de camera's nog even in de tas en concentreer ik me op een praatje met de ouders totdat ze aan mij zijn gewend."

Hoe houd je de controle over de opname en laat je tegelijkertijd de kracht van je onderwerpen zien?

Helen: "Ik laat de kinderen altijd weten dat zij bepalen wat er gebeurt en laat hen beslissen wanneer we beginnen met foto's maken. En als ik eenmaal aan de slag ga, dan praat ik veel. Ik stel vragen, vertel verhalen en doe spelletjes. Ik heb ontdekt dat dat de beste manier is om op te gaan in de omgeving. Als ik stil ben, dan val ik op: als de fotograaf die ze achternazit met een camera. Maar als meedoe, word ik onderdeel van de actie en val ik nauwelijks op."

 A smiling girl in a frilly skirt bounces on her bed, with a cascade of balls or balloons of varying sizes on the wall beside her.
Helens ongedwongen portretten van kinderen weerspiegelen de verstandhouding die ze met hen weet te bereiken. Gefotografeerd met een Canon EOS-1D X Mark II en een Canon EF 24-70mm f/2.8L II USM-objectief, ingesteld op 1/1250 sec, f/3.2 en ISO4000. © Helen Bartlett

Welke opnametechnieken vind je handig?

Helen: "Ik maak veel opnamen als ik kinderen fotografeer. Ik wil de energie laten stromen en hen niet continu in hun spel onderbreken om te poseren. Groepsfoto's zijn populair en een belangrijk onderdeel van familieportretten, maar veel daarvan bevatten actie. De foto's die ik het beste vind, draaien meestal om een spelelement. De Canon EOS-1D X Mark II is mijn favoriet voor buiten en bij snelle bewegingen, omdat de automatische scherpstelling ongelooflijk snel en handig is voor het fotograferen van rondrennende en springende kinderen. Ik vertrouw op de scherpstelling van de knop op de achterkant, de AI Servo-modus, en een aantal van de sportmodi van Canon, die ook goed werken voor springende kinderen op een bed. Ik gebruik de burst-modus veel en vind meestal de beste foto's op twee derde van een burst."

A toddler looks curiously into the lens of Helen Bartlett's Canon camera.
Als je kinderen goed wilt fotograferen, zegt Helen, moet je kinderen leuk vinden. Het helpt om te accepteren dat dingen niet altijd volgens plan gaan. © Helen Bartlett

Wat zijn de belangrijkste lessen die je hebt geleerd over het fotograferen van mensen?

Helen: "Als je met mensen werkt, is het heel belangrijk om jezelf te zijn. Je kijkt zo door iemand heen die onoprecht is, dus het is belangrijk om vrolijk te zijn en geïnteresseerd te zijn in mensen. En uiteraard moet je van kinderen houden als je kinderen wilt fotograferen! De meeste van mijn fotoshoots beginnen thuis bij de klant, dus er zijn genoeg visuele signalen om een idee te krijgen van hun persoonlijkheid en mooie aanknopingspunten te vinden voor een gesprek.

"Tot slot: geen paniek. Als je met kinderen werkt, gaan dingen niet altijd volgens plan. Ik heb gemerkt dat de meeste zaken opgelost kunnen worden door even pauze te nemen. Vaak is een verhaal een goede manier om even bij te komen, maar ook een verandering van locatie kan de fotoshoot nieuwe energie geven en zorgen voor meer variatie in je foto's. Geef jezelf genoeg tijd en kijk gewoon. Zo weet je zeker dat je de foto's krijgt die je wilt en dat iedereen er plezier in heeft."

Marina Karpiy: trouwfotograaf en portretfotograaf

Marina Karpiy is trouwfotograaf en portretfotograaf en is gevestigd in Georgië en Oekraïne. Ze heeft ook een boek gepubliceerd over mensen met aids in de Oekraïne. Net als andere succesvolle trouwfotografen heeft ze moeten leren om snel een band met haar klanten op te bouwen. "Voor mij is het belangrijkste doel van elke shoot om een vertrouwd persoon te worden", zegt ze. "Dan stellen de onderwerpen zich meer voor mij open en hoef ik alleen nog maar op de knop drukken."

A couple kiss in a garden, with the trees behind them seeming to form an arch around them.
Marina Karpiy neemt altijd de tijd om de bruidsparen die ze fotografeert te leren kennen, zoals Lyuda en Artem. Ze wil graag weergeven wat zij belangrijk vinden. Gefotografeerd met een Canon EOS 5D Mark IV met een Canon EF 85mm f/1.4L IS USM-objectief, ingesteld op 1/400 sec, f/1.8 en ISO100. © Marina Karpiy

Hoe stel je bruidsparen op hun gemak wanneer je hun bruiloft vastlegt?

Marina: "Het is voor mij erg belangrijk om klanten vóór de bruiloft te ontmoeten. Niet alleen omdat ik ze als individu en stel wil leren kennen, maar ook omdat ze mij dan kunnen vertellen wat voor hen belangrijk is. Ik moet een relatie met hen opbouwen, zodat ze het gevoel hebben dat ze mij kunnen vertrouwen tijdens de grote dag. Dat maakt een enorm verschil voor de foto's."

"Het is erg belangrijk om open en eerlijk tegen mensen te zijn. Een fotograaf is tot op zekere hoogte een psycholoog. Je moet een persoon aanvoelen, weten hoe je mensen benadert, hoe je ze kan openstellen en wanneer je een compliment moet geven. Zelfs als we elkaar net hebben ontmoet, wil ik dat mensen het gevoel hebben dat we oude vrienden zijn en dat ze mij kunnen vertrouwen."

A couple walk hand-in-hand in a field, with the sun behind them.
Marina gebruikt graag prime-objectieven en maakt het liefst opnamen met een groot diafragma voor een lichte, luchtige sfeer met veel bokeh. Gefotografeerd met een Canon EOS 5D Mark IV met een Canon EF 85mm f/1.4L IS USM-objectief, ingesteld op 1/8000 sec, f/2.0 en ISO100. © Marina Karpiy

Hoe draagt jouw opnamestijl bij aan je relatie met je onderwerpen?

Marina: "De apparatuur die ik gebruik, moet dat vertrouwen hooghouden. Op de cruciale momenten gebruik ik de burst-modus [continue opnamen] van de Canon EOS R om ervoor te zorgen dat ik niets mis en er zeker van te zijn dat ik altijd een goede foto maak. Ook het gebruik van de stille sluiter is essentieel, vooral wanneer de stilte niet mag worden verbroken of het niet de bedoeling is om de aandacht te trekken.

"Ik heb altijd twee camera's bij me met twee verschillende objectieven, een Canon EF 35mm f/1.4L II USM en een Canon EF 85 mm f/1.4L IS USM, omdat ik niet van objectief wil wisselen. Dat is zonde van de tijd van het bruidspaar, het verandert de stemming en dat zie je terug in de foto's.

"Ik probeer alleen natuurlijk licht te gebruiken, omdat het minder hard is en het vaak maakt dat het bruidspaar zich natuurlijker gedraagt. Op sommige locaties is er niet zoveel licht als ik zou willen, dus dan plaats ik mijn vertrouwen, en dat van het bruidspaar, in de hoge ISO-capaciteiten van de EOS R die altijd beelden van hoge kwaliteit produceert."

Photographer Marina Karpiy shows a smiling couple an image on the screen of her Canon camera.
Marina staat bekend om haar ontspannen, informele stijl van trouwfotografie. Een van de belangrijkste manieren om dit te bereiken, volgens Marina, is door het bruidspaar altijd te betrekken bij het proces van de fotoshoot. © Marina Karpiy

Aan het begin van je carrière fotografeerde je kinderen in Oekraïense weeshuizen. In welk opzicht was je aanpak toen anders?

Marina: "Er is sprake van een psychologische factor wanneer je kinderen fotografeert zonder familie of thuis. Je voelt een verantwoordelijkheid en medeleven voor ze. Ik vond het mijn plicht deze kinderen te portretteren om hen te helpen een thuis te vinden, waar ze uiteindelijk allemaal in slaagden. Maar daarvóór had ik geen enkele ervaring met kinderen, dus ik voelde me zelf ook een kind tussen hen.

"Tijdens mijn carrière ben ik me ervan bewust geworden dat de beste ervaring de manier is waarop je mensen behandelt. Als je dit toepast op de manier waarop je mensen portretteert, dan krijg je dezelfde houding terug. Dus wie het ook is en waar ik ook ben, ik fotografeer altijd zoals ik zelf gefotografeerd zou willen worden."

Geschreven door Natalie Denton


Gerelateerde artikelen

Alles weergeven

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Klik hier voor inspirerende verhalen en het laatste nieuws van Canon Europe Pro

Meld je nu aan