Volgens Paolo is een van de grootste valkuilen bij fotograferen in het Noordpoolgebied de verleiding om je alleen maar te richten op de schoonheid van het landschap. Je moet jezelf inhouden om niet te blijven hangen in de pittoreske beelden, die inmiddels toch wel cliché zijn. Zodra Paolo doorhad hoe hij met de alomtegenwoordige witte vlakten moest werken, kon hij beginnen met het maken van een breed scala aan foto's.
"Als je daar aankomt, is alles geweldig", zegt hij. "Het is alsof je op een andere planeet bent. En als je dan de volgende dag wakker wordt, kom je er achter dat alles er nog is. In plaats van foto's te nemen van alle verschillende situaties, probeer je die situaties te begrijpen en ermee om te gaan."
"Daarom is het zo belangrijk om plekken vaak te bezoeken", voegt hij toe. "Hoe meer je reist, hoe meer je zegt 'laten we even wachten', en dat zijn nu juist de momenten dat je de beste foto's neemt." Het is een geval van de tijd nemen en foto's maken op een "betekenisvolle manier."
Alaska is de volgende locatie waar Paolo graag naartoe wil, maar hij is van plan zijn tijd te nemen. "De Noordpoolcirkel is heel groot, dus er zijn nog veel meer delen om te bezoeken en fotograferen. Maar ik heb geen haast."