FILMMAKING

Filmen in complexe situaties: de totstandkoming van In Her Hands

De met BAFTA's onderscheiden filmmaker Marcel Mettelsiefen is ruimschoots bekend met vijandige gebieden, wat hem tot een ervaren verhalenverteller heeft gemaakt. Hier vertelt hij over zijn ervaringen met het maken van In Her Hands – een indrukwekkend verhaal over de jongste vrouwelijke burgemeester van Afghanistan.
Een still uit In Her Hands toont Zarifa Ghafari zittend in een blauwe boot met haar armen uitgestrekt en haar ogen gesloten, gefilmd door Marcel Mettelsiefen.

Marcel Mettelsiefen bracht een paar jaar door met Zarifa Ghafari voor zijn Netflix-documentaire In Her Hands en gelooft dat het vertrouwen hebben van je hoofdpersonages de allerbelangrijkste factor is bij het maken van documentaires. "Het zijn de mensen die je voor je moet winnen", zegt hij. "Ik wilde op het punt komen waarop ze vergaten dat ik er was, zodat ik ze echt kon begrijpen." © Marcel Mettelsiefen

Terug naar alle artikelen

Documentairefilmmaker en Canon Ambassador Marcel Mettelsiefen is niet onbekend met filmen in gevaarlijke gebieden. De Duitse filmmaker begon bijna 20 jaar geleden als freelance fotojournalist en filmt zelf zijn reportages van conflictsituaties overal ter wereld. Sinds zijn overstap naar het maken van films heeft hij bekroonde documentaires gemaakt in een aantal van de meest vijandige gebieden op aarde.

Voor de Netflix-documentaire, In Her Hands, hebben Marcel en coregisseur Tamana Ayazi ruim twee jaar gewerkt aan de documentaire waarin Zarifa Ghafari, de jongste vrouwelijke burgemeester van Afghanistan, wordt gevolgd. "Een uitdagend aspect van elke documentaire is dat je op een heel intense manier een band krijgt met je personages", legt hij uit. "Een documentaire filmen houdt in dat je sluipenderwijs in iemands leven komt en hun vertrouwen wint door jezelf volledig aan het verhaal over te geven. 5% van het werk is het maken van de film, de rest van de tijd smeed je een vriendschap, ben je een therapeut."

Hier legt hij uit hoe hij een project aanpakt, welke uitdagingen hij tegenkwam bij het filmen van In Her Hands en hoe het uitmondde in iets veel groters dan hij en Zafira zich ooit hadden kunnen voorstellen toen ze hiermee begonnen.

Een still uit In Her Hands toont een close-up van Zarifa Ghafari's gezicht terwijl ze wordt omhelsd door een man, gefilmd door Marcel Mettelsiefen.

Marcels interesse in mensen brengt hem telkens terug in vijandige gebieden. "Het zijn mensen in extreme situaties – het beste en het slechtste van de mensheid komt naar boven. Ik voel me bevoorrecht hier getuige van te mogen zijn, om deze mensen te ontmoeten en hun verhalen te kunnen vertellen." © Marcel Mettelsiefen

Een still uit In Her Hands toont een man en Zarifa Ghafari op een balkon dat uitkijkt over een stad, waarbij Zafira een knuffel in haar handen heeft, gefilmd door Marcel Mettelsiefen.

Wil je in de voetstappen van Marcel treden, dan moet je begrijpen dat het maken van documentaires voor het grootste deel bestaat uit wachten tot er iets gebeurt. "Het grootste deel van de tijd ben je niet aan het werk, wachtend op dingen die niet gebeuren, en in een land als Afghanistan is alles gecompliceerd", vertelt hij. "De taal vormt een barrière en je moet erg efficiënt zijn." © Marcel Mettelsiefen

Je verhaal vinden

Wanneer je een documentaire gaat maken, moet je als eerste je hoofdpersonage vinden. Doordat Marcel vaak in Afghanistan heeft gewerkt, heeft hij een netwerk van relaties opgebouwd. "Je begint altijd met een idee. In mijn geval was dat een sterke vrouw in een door mannen gedomineerd land die probeert haar weg te vinden in de politiek midden in een roerige periode", legt hij uit. "In documentairefilms kun je de politieke context opknippen in emotionele verhaallijnen door personages te vinden die jou op hun reis meenemen."

Bij zijn eerste ontmoeting met Zafira werd Marcel onmiddellijk getroffen door haar krachtige uitstraling. "Toen ik haar voor het eerste ontmoette, was zij de enige vrouw die voorop liep in een demonstratie van 400 mensen voor vrede, onderwijs en gelijkheid in de gevaarlijkste straat in Afghanistan – een straat waar eerder een aanslag op haar was gepleegd", zegt hij.

Een technicus met witte handschoenen maakt de sensor van een Canon-camera schoon.

Heb je Canon-apparatuur?

Registreer je apparatuur voor advies van experts, onderhoud van apparatuur, toegang tot inspirerende evenementen en exclusieve aanbiedingen met Canon Professional Services (CPS).
Een still uit In Her Hands toont een close-up van een man, en profil, zittend in een auto en voor zich uitkijkend, gefilmd door Marcel Mettelsiefen.

Marcel laat vaak zijn camera achterwege wanneer hij zijn onderwerpen voor het eerst ontmoet. "Mensen moeten begrijpen wie je bent en je moet ze ervan overtuigen dat het voor jou logisch is dat je ze volgt", legt hij uit. "Je laat veel van jezelf zien. Het is voor hen belangrijk dat ze ook weten wie ik ben." © Marcel Mettelsiefen

Een still van In Her Hands toont een man zittend op een tapijt met een kind in zijn armen, gefilmd via glasgordijnen door Marcel Mettelsiefen.

De compacte en lichte Canon EOS C300 Mark III was ideaal voor Marcels stijl van filmen. "Als je zelf achter de camera staat, moet je ervoor zorgen dat mensen jou zien en niet de camera", zegt hij. "Achter een te grote camera verdwijn je als het ware. Je moet zichtbaar zijn." © Marcel Mettelsiefen

Risico's afwegen tegen de beloning

Dankzij tientallen jaren ervaring in vijandige omgevingen en door te vertrouwen op de kennis die hij had opgedaan in eerdere projecten, wist Marcel zich veilig te houden. "Ik doe al 20 jaar verslag van conflicten en dan ontwikkel je vanzelf een onderbuikgevoel", legt hij uit. "Ik ben niet iemand die risico's neemt. Bovendien heb je geen controle over de situatie ter plaatse."

Door samen te werken en te filmen met Tamana, zijn coregisseur, was Marcel beter in staat om per dag de mate van gevaar te beoordelen. "We bepaalden hoe gevaarlijk het was en probeerden in te schatten hoe ver we konden gaan. Een aantal keren hebben we 'nee' gezegd", zegt hij. "Wij samen, ik als buitenlander en Tamana als Afghaanse, vormden een goede mix in ons overleg over wat slim was om te doen en wat niet."

Een still uit In Her Hands toont een woestijnlandschap in Afghanistan met mannen op paarden links van het beeld en mensen zittend in de schaduw rechts van het beeld, gefilmd door Marcel Mettelsiefen.

Marcel benadrukt hoe belangrijk het is om een mix van energieke sequenties en langzame momenten te hebben wanneer je in de montagekamer zit. "Je moet boeiende sequenties waarin van alles gebeurt, kunnen afwisselen met momenten van rust", zegt hij. "Je hebt de pieken en de dalen nodig." © Marcel Mettelsiefen

Filmen voor het witte doek in een oorlogszone

Marcel had met In Her Hands de ambitie om een bioscoopwaardige film te maken, maar zijn uitrusting moest wel gemakkelijk te dragen zijn. Daarom koos hij voor de Canon EOS C300 Mark III. "Als filmmaker zonder team moet ik op automatische piloot met de camera kunnen werken zodat ik me op alle andere dingen kan richten", zegt hij. "Ik probeer altijd licht te reizen, maar wil wel filmische opnamen kunnen maken, en dat is precies wat deze camera combineert."

Om zijn uitrusting zo licht mogelijk te houden, filmde Marcel vooral met EF- en EF-S-objectieven, waaronder de Canon EF-S 17-55mm f/2.8 IS USM. Deze is bij hem favoriet vanwege de ingebouwde 3-stops beeldstabilisatie en scherpte. Wanneer hij het wat rustiger aan kon doen en verhalende filmische opnamen kon maken, gebruikte hij prime-objectieven, zoals de Canon EF 85mm f/1.8 USM. "Ik werk ook veel met de Canon EF 70-200mm f/2.8L IS III USM, omdat het een heel belangrijk hulpmiddel is voor het observeren van de achtergrond", voegt hij eraan toe.

"Afghanistan is een van de weinige landen ter wereld waar niets is veranderd in de laatste 2000 jaar", voegt Marcel eraan toe. "Ik wilde de schoonheid van het land laten zien. Ik wilde een episch verhaal maken om emotie te creëren en mensen gemakkelijker verliefd te laten worden op het land en het leven van de mensen daar."

Marcel gebruikte de Canon EOS C300 Mark III ook om zijn met BAFTA's onderscheiden documentaire, Children of the Taliban, te filmen – een idee dat ontstond tijdens het filmen van In Her Hands. "Terwijl we bezig waren, kwam ik een paar indrukwekkende verhalen tegen en ik kreeg het idee om deze door de ogen van kinderen te vertellen", zegt hij. "Het is een kortere film en het was veel veiliger om die te maken, maar het filmen van kinderen is een uitputtingsslag; je moet telkens achter ze aan rennen en ze vermaken. Maar wat ik er geweldig aan vond, is dat de vrouwelijke hoofdpersoon vastbesloten is om het niet op te geven – dat deed me aan Zafira denken."

Daniel Bateman over het filmen van documentaire-tv

De bekroonde cameraregisseur vertelt over zijn Canon-apparatuur en technieken, en hoe hij dankzij zijn achtergrond in videomontage betere verhalen kan vertellen.

Altijd filmen in sequenties

Marcel benadrukt dat het volgende aandachtspunt na het winnen van het vertrouwen van je personages, het filmen in sequenties is. "Je moet inzicht in structuur hebben: begin, middenstuk en einde", zegt hij. "Als autodidact weet ik dat ik het mezelf gemakkelijker maak als ik in sequenties denk zodat ik blokken kan begrijpen."

Met ruim 400 uur aan beeldmateriaal voor In Her Hands moest Marcel tijdens het hele traject in sequenties blijven denken. "Wat ik in mijn hele carrière heb geleerd is dat zolang je in sequenties filmt, de puzzel op het einde makkelijker kan worden opgelost", legt hij uit. "Je weet niet altijd waar het naartoe gaat, maar met sequenties beschik je over opties bij het leggen van de enorm ingewikkelde puzzel in de montageruimte."

Een still uit In Her Hands toont Zarifa Ghafari met een grote groep mensen, gefilmd door Marcel Mettelsiefen.

De documentaire eindigt met de terugkeer van Zarifa naar Afghanistan na de val van Kabul, toen ze samen met haar familie was gevlucht naar Duitsland. "Ik wilde de film niet laten eindigen met de uittocht en met haar als slachtoffer", zegt Marcel. "Toen ze me vertelde dat ze terugging, was ik blij want ze behoort toe aan het land. Ze is een krachtige vrouw, een rolmodel." © Marcel Mettelsiefen

Vertrouwen in het proces van het filmmaken

Nu hij al zo lang filmt met Cinema EOS-camera's en jarenlange ervaring heeft met het opnemen van documentaires, weet Marcel moeiteloos te vertrouwen op het proces. "Er bestaat geen script voor een documentaire. Je begint aan een reis en je weet niet hoe die gaat verlopen", legt hij uit. "Heb je een sterk personage, dan heb je ook een film, altijd. Gewoon geloven in het project. Uiteindelijk komt het allemaal goed."

Na 2,5 jaar van zijn professionele leven te hebben gewijd aan de film, was het voor Marcel een speciaal moment toen hij de documentaire aan Zafira liet zien. "Met iemand als Zafira is vertrouwen iets waar beide kanten – de filmmaker en het personage – heel hard aan hebben gewerkt. "Je wilt alles met respect behandelen. Nadat ze de film had gezien, voelde ze zich onvoorstelbaar krachtig.

"De verantwoordelijkheid die je hebt, is zo groot. Het gaat hier om kwetsbare mensen. Je moet selectief zijn in wat je laat zien en je moet enorm alert zijn op wat cultureel gevoelig ligt en zorgen dat de kijker emotioneel betrokken blijft. Ik was opgelucht toen we er allemaal over eens waren dat het ons gelukt was een hele sterke film te maken."

Tess Watkins

Gerelateerde artikelen

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Klik hier voor inspirerende verhalen en het laatste nieuws van Canon Europe Pro