ARTIKEL
Je hebt geen getraind oog nodig om verschillende locaties te herkennen. Maar zouden mensen je foto's kunnen herkennen als die van jou? Hebben jouw landschapsfoto's een duidelijk eigen stijl? De bekroonde documentair landschapsfotograaf Kevin Faingnaert legt de aanpak en technieken uit waarmee zijn fotografie zich onderscheidt van de massa.
Kevin woont in Gent, België, en verzorgt redactionele en reisopdrachten voor National Geographic, The New York Times, The Telegraph en andere opdrachtgevers. Daarnaast heeft hij ook een aantal belangrijke projecten voor landschapsfotografie uitgevoerd, waaronder de dalende industriële landschappen van Roemenië, het leven in de afgelegen dorpjes van de Faeröer en het eco-dorpje Matavenero in Spanje. Zijn werk heeft een herkenbaar, opvallend eigentijds gevoel en uiterlijk.
Hoe doet hij dat? Hoe kun jij je onderscheiden in een genre vol getalenteerde fotografen?
Kevin fotografeerde landschappen voor Føroyar, zijn bekroonde project over het leven in de afgelegen dorpen van de Faeröer, en hij had keuze te over. "Elke klif, elke berg, elke rivier en elke vallei is ongelooflijk mooi," zegt hij. "Ik kon daarnaartoe gaan en honderden prachtige landschappen per dag fotograferen."
Maar dat deed hij niet. "Ik ben altijd op zoek naar esthetisch mooie landschappen, maar ik word geleid door het verhaal en de betrokken mensen in plaats van alleen door de vorm," legt hij uit. Landschapsfotografie is niet zomaar een doel op zich voor Kevin, die sociologie studeerde voordat hij de overstap naar fotografie maakte. "Mijn focus ligt vooral op mensen en hoe ze leven. Ik probeer dit te documenteren via portretten en landschappen; het zijn stukjes van dezelfde puzzel. Het menselijke zit in het portret en het landschap laat de wereld zien waarin die persoon leeft."
Registreer je apparatuur voor gratis advies van experts, onderhoud van apparatuur, toegang tot inspirerende evenementen en exclusieve aanbiedingen met Canon Professional Services (CPS).
Voor zijn project over de laatste overgebleven kolenmijnen van Roemenië, Jiu Valley, besteedde hij eerst weken aan het maken van portretten en het ontwikkelen van een relatie met zijn onderwerpen voordat hij aan het landschapselement toe kwam. Hij zegt: "Toen ik een duidelijker idee had van waar ik met het verhaal heen wilde, ging ik de landschappen fotograferen die ik nodig had: een overzicht van een mijnstadje in de vallei, een oude kolenmijn, de rivier die door de vallei stroomt... Zij maken de puzzel compleet."
In de Faeröers ging hij bijna als een filmmaker te werk en maakte hij voordat hij op pad ging een lijst van opnamen die hij beslist wilde maken. "Op de lijst stonden dingen als: klein dorp, eenzaam huis, eiland in de oceaan, kou/sneeuw," herinnert hij zich. "En vervolgens ging ik dagen op zoek naar deze dingen. Ik fotografeerde tientallen eenzame huizen en kleine dorpjes, omdat ik wist dat ik die landschappen nodig had om mijn verhaal te vertellen."
Op het moment van dit interview is Kevin in Bosnië aan het werk voor het Internationale Comité van het Rode Kruis. "Ik kan nu op het dak van het hotel waar ik verblijf gaan staan en een prachtig stadsgezicht maken, maar dat zegt niets over het verhaal. Zonder dat in mijn achterhoofd zou ik me verloren voelen."
Het verhaal waaraan Kevin in Bosnië werkt, is gericht op mensen die worden vermist sinds de Balkanoorlog in de jaren negentig. "Ik maak portretten van mensen die niet weten wat er met hun dierbaren is gebeurd," legt hij uit. "Ze wachten nog steeds op nieuws, al is het maar een bevestiging van hun dood. Dit is een verdrietig verhaal. Als ik hier landschapsfoto's maak, heb ik altijd deze gemoedstoestand in gedachten.
"Ik hoop op bewolkte dagen. Ik ben op zoek naar vredige omgevingen, landschappen die het leven weerspiegelen van de mensen die ik fotografeer. Voor andere verhalen en opdrachten zou ik misschien fel licht nodig hebben om de energie van een plaats of persoon te benadrukken."
Kevin vindt de veelzijdigheid van zijn Canon EOS 5D Mark IV van onschatbare waarde. "Ik kan alles met deze camera doen," zegt hij. "Voordat ik de foto maak, denk ik altijd aan het resultaat. Wil ik een donkere opname maken waarbij de schaduwen volledig zwart worden, wil ik overbelichten of wil ik gewoon een goed uitgebalanceerde opname? Ik onderbelicht of overbelicht hoe ik de opname wil hebben en vervolgens maak ik de foto."
Wat gebeurt er als professionals van genre wisselen? David Noton leert een huwelijksfotograaf, een familiefotograaf en twee sportfotografen hoe je landschapsfoto's moet maken.
Kevins kenmerkende, fijngevoelige gebruik van kleur is deels geïnspireerd op het werk van impressionistische schilders. "Zij zijn de absolute meesters van het licht," zegt hij. "Ik probeer een paar keer per jaar naar het Musée d'Orsay in Parijs te gaan om te zien hoe Monet die Franse landschappen kleurt, hoe hij zijn hooglichten en schaduwen kleurt, hoe Cézanne zijn landschappen samenstelt en hoe Van Gogh zijn bloemen kleurt. Ze schilderden geen spectaculaire uitzichten en watervallen of uitbarstende vulkanen. Ze schilderden de velden eromheen, het platteland, en wekken dit tot leven met kleur."
Kevin krijgt vaak de vraag hoe hij zijn karakteristieke kleurenpalet produceert. "De kleuren zijn er al, je hoeft er alleen maar naar te zoeken," zegt hij. "Ik heb een hekel aan oververzadigde, harde kleuren. Ik houd van een zachtere uitstraling."
De favoriete combinatie van Kevin in zijn tas is een Canon EOS 5D Mark IV en een Canon EF 35mm f/1.4L II USM-objectief. "Ik vind de kleuren die ik krijg met mijn Canon-camera en -objectieven geweldig," zegt hij. "Ik bewerk mijn bestanden meestal zo, dat ze er uitzien alsof ze op film zijn gemaakt. Het grote dynamische bereik dat Canon vastlegt, betekent dat er voldoende informatie in zowel de schaduwen als de hooglichten zit om de bestanden in verschillende artistieke richtingen te draaien."
"Voordat ik op pad ga om foto's te maken, ben ik altijd uren bezig met het onderzoeken van specifieke plekken," zegt Kevin. "Ik wil graag weten wat daar eerder is gedaan, waar de zon opkomt, waar hij ondergaat, welke paden of wegen er zijn. Ik breng veel tijd door op Google Street View en Google Earth. Ik bedenk of de opname het beste tijdens de gouden uren kan worden gemaakt en of ik een bewolkte dag of een zonnige dag nodig heb. Soms wil ik zelfs dat het regent. Hoe meer je van tevoren weet, hoe gemakkelijker je de opname kunt maken."
Dat zegt hij nu wel, maar sommige van de favoriete opnamen van Kevin waren niet gepland. Hij had geen statief bij zich toen hij een groep voetballende kinderen in het kleine dorpje Nes in de Faeröer fotografeerde, omdat hij op dat moment alleen naar locaties wilde zoeken. Bij weinig licht moest hij op zijn apparatuur vertrouwen om het gewenste resultaat te bereiken. "Sommige camera's worden bijna onbruikbaar bij weinig licht, maar de Canon EOS 5D Mark IV kan nog steeds goed scherpstellen in dit soort situaties," zegt hij. "Ik kan bijna direct verschillende AF-punten selecteren en ze zijn allemaal bijzonder nauwkeurig. Dat is belangrijk voor mij, want ik maak niet altijd opnamen onder de beste omstandigheden. Met de EOS 5D Mark IV kan ik met 1/16 sec. zonder statief [bij weinig licht] opnamen maken die scherp zijn."
Een andere keer kwam zijn plan om 's ochtends vroeg een dorp in de fjorden te bezoeken in gevaar toen zijn auto in de sneeuw kwam vast te zitten. "Ik was bang dat ik de beoogde opname niet kon maken, maar toen ik twee uur later op de berg stond dan gepland voor de opname bij zonsopgang die ik in mijn hoofd had, smolten het wit van de wolken en het wit van de bergen samen op een prachtige manier die ik niet had kunnen voorspellen."
"Vergeet de regel van derden, de perfect belichte foto, het idee dat 'alles scherp moet zijn' of dat landschappen horizontaal en portretten verticaal zijn," zegt Kevin. "Internet zit vol met deze regels en ik denk dat ze het grootste gevaar voor je fotografie vormen. Wanneer ik een landschap in beeld breng, bereken ik niet waar de horizon moet zijn of waar het onderwerp moet worden gepositioneerd. Ik volg gewoon mijn gevoel."
Enkele van de meest succesvolle beelden van Kevin overtreffen alle verwachtingen. Zo werd zijn foto van flamingo's in Bolivia midden op de dag genomen, rond 13:00 uur, "wanneer andere landschapsfotografen wellicht een dutje zouden doen omdat ze niet zouden denken dat ze iets moois zouden kunnen maken", lacht hij. Dankzij de felle schittering en de afwezigheid van schaduwen krijgt de foto de zachte, dromerige, pastelkleurige uitstraling die Kevin leuk vindt. Vaak maakt hij opnamen tegen het licht in, wat veel landschapsfotografen vermijden om de omgeving duidelijk te houden en overstraling te voorkomen - tenzij dat specifiek is wat ze willen.
Natuurlijk is Kevins bereidheid om de conventies van stijl en techniek opzij te schuiven een weerspiegeling van zijn algemene visie. Hij voelt zich aangetrokken tot subculturen, buitenstaanders die aan de rand van de doorsnee maatschappij leven - worstelaars of eilandbewoners, hippies in het zelfvoorzienende ecodorp Matavenero in Spanje, antiluchthavenactivisten in het ZAD-protestkamp in Frankrijk. "Ik heb altijd al van het buitengewone dicht bij huis gehouden," legt hij uit. "Er is zoveel te ontdekken onder het oppervlak."
Rijden was voor Kevin altijd de vaste manier om naar landschapslocaties te speuren, tot hij vier jaar geleden een ongeluk kreeg op een reis naar Zwitserland. "Mijn aandacht werd getrokken door een prachtige besneeuwde bergtop aan één kant, ik keek even weg van de weg en botste tegen een grote rots," herinnert hij zich. "Ik ben niet gewond geraakt, maar ik besefte hoe gevaarlijk het is om fotolocaties te zoeken terwijl je door een berggebied rijdt."
Sindsdien geeft Kevin de voorkeur aan de fiets. "Mijn fiets houdt me fit en ik vind plekken die ik in de auto over het hoofd zou zien," zegt hij. "Ik wandel ook veel, waardoor ik rustig landschappen kan verkennen en me kan concentreren op details.
"Het is een vrij fysieke onderneming. Ik spring op rotsen of lig op mijn buik." Daarom is hij blij met het lage gewicht en de robuuste constructie van zijn Canon EOS 5D Mark IV en Canon EF 35mm f/1.4L II USM-objectief.
"En als ik echt moet rondrijden," voegt hij eraan toe, "probeer ik iemand te vinden die me tegen betaling wil rondrijden, zodat ik de hele dag uit het raam kan hangen op zoek naar geschikte fotolocaties!"
Geschreven door
De essentiële kit waarmee professionals landschappen fotograferen
De EOS 5D Mark IV is ontworpen voor elke situatie, heeft een prachtige vormgeving en is een uitstekende allrounder. "Hij is erg licht, ligt goed in de hand en kan vastleggen wat ik zie zonder trillingen," zegt Kevin. "Ik kan met 1/16 sec. nog vanuit de hand opnamen maken en toch scherpe foto's krijgen, en de AF is bijzonder nauwkeurig."
Een professioneel groothoekobjectief met een natuurlijk perspectief, een diafragma van f/1.4 en zeer goede prestaties bij weinig licht.
Een professioneel alledaags zoomobjectief uit de L-serie dat een hoge beeldkwaliteit levert met een constant f/2.8-diafragma.
ARTIKEL
De legendarische documentairefotograaf van Magnum legt zich tegenwoordig toe op landschappen. Hij onthult vijf overwegingen die betekenis geven aan zijn foto's.
ARTIKEL
De jonge fotografe Michaela Nagyidaiová duikt in de landschapsfotografie die een milieuverhaal vertellen, met professionele mentor Toby Smith.
ARTIKEL
De erkende landschapsfotograaf David Noton legt uit waarom hij vindt dat dit de beste Canon-objectieven voor landschapsfotografie in elke mogelijke stijl zijn.
ARTIKEL
De luchtfotograaf onthult hoe hij verhalen vertelt vanuit de lucht, waaronder zijn recente serie over de problemen met de voedselproductie in China.
Klik hier voor inspirerende verhalen en het laatste nieuws van Canon Europe Pro
Canon