Filmen en kleurcorrecties voor HDR-video

HDR-video (High Dynamic Range) heeft veel meer te bieden dan alleen lichtere witte tinten en diepere zwarte tinten. HDR-video kan een veel grotere helderheid leveren, tot wel 10.000 nits, kan een groter kleurengamma bieden dat aan de BT.2100-standaard voldoet en kan een vloeiender overgang tussen kleuren en schaduwen in 10-bits weergeven. Daardoor is de verbetering in videopresentatie veel uitgesprokener dan bij de overgang van Full HD naar 4K-resolutie.

Hoewel je een HDR-compatibel scherm nodig hebt om HDR-videocontent te corrigeren, te bewerken en te bekijken, heb je meer vrijheid bij het maken van opnamen voor een HDR-productie. Je kunt of met Canon Log een groot dynamisch bereik vastleggen en dat in de postproductie naar HDR corrigeren, of rechtstreeks in HDR opnemen. Met een aantal professionele videocamera's van Canon en Canon Cinema EOS-camera's kun je intern in HLG- en PQ-indeling filmen, zodat je tijd en geld op de postproductie bespaart.

Maar welke Canon-camera's zijn het beste voor HDR-video? Hoe moet je filmen als je een HDR-product in gedachten hebt? En waarmee moet je rekening houden bij het plannen van een HDR-workflow? Paul Atkinson, Pro Video Product Specialist bij Canon Europe, gaat in op deze vragen en wordt aangevuld door Sonny Sheridan, senior kleurenspecialist bij The Farm, een vooraanstaand postproductiebedrijf in het VK.

Er zijn eigenlijk twee manieren om HDR-output te produceren, namelijk in de camera of in de postproductie. "De traditionele manier is om een bestand op te nemen met het grootst mogelijke dynamische bereik, en deze later door de HDR-workflow te halen", legt Paul uit. "Als je een HDR-workflow toepast op beeld met lagere bitsnelheid en kleinere kleursampling, is de kwaliteit gewoon niet zo goed. Dus moet je beginnen met zoveel mogelijk gegevens. En dat is waarom filmen in Canon Log zo gunstig is."

Canon Cinema EOS-camera's kunnen in Canon Log opnemen, net als bepaalde EOS systeem- en spiegelreflexcamera's en professionele videocamera's van Canon, waaronder de Canon XF705 en de Canon XA55/XA50. Canon Log is ontwikkeld om een zo groot mogelijk dynamisch bereik vast te leggen en biedt maximale flexibiliteit op het gebied van correctie van kleurgradaties en postproductie. De populaire Canon Log 3 kan bijvoorbeeld een dynamisch bereik leveren van tot wel 14 stops, afhankelijk van de camera.

Zelfs Canon's nieuwste PTZ-camera's op afstand hebben een modus voor groot dynamisch bereik (Wide DR) met toepassing van de BT.709- of BT.2020-kleurruimte. Dit kan handig zijn als je een strakke deadline hebt en geen tijd om de kleurgradatie aan te passen. Er is echter een verschil van 2 stops tussen Wide DR en Canon Log 3, waardoor ze heel verschillend presteren op de hooglichten. Als het echt HDR moet zijn, "kunnen de Canon CR-N500 en CR-X500 professionele PTZ-camera's ook filmen in Canon Log 3", zegt Paul. "Dus zelfs PTZ-camera's van Canon kunnen dat grote dynamische bereik vastleggen voor een kleurgradatie die geschikt is voor een HDR-output en -werkruimte."

In veel opzichten is filmen voor High Dynamic Range hetzelfde als voor Standard Dynamic Range. "Zelfs als je een van de voorinstellingen gebruikt, moet je filmprocedure hetzelfde blijven", zegt Paul. "Waarschijnlijk produceer je in 4K voor HDR, bijvoorbeeld, dus je scherpstelling moet perfect zijn. Uiteraard heeft Canon dingen die daarbij kunnen helpen, zoals Dual Pixel CMOS AF of de Focus Assist-functie voor handmatige scherpstelling."

Ook de in-camera belichting voor HDR en SDR kun je op ongeveer dezelfde wijze benaderen. Zo is het voor beide belangrijk dat de gebieden met middentonen juist belicht zijn. Aan lichte gebieden moet je wel wat meer aandacht besteden. Vergeleken met SDR kunnen in HDR uitgeknipte hooglichten onnatuurlijk zijn en vreselijk afleiden. Wanneer je voor HDR filmt is het dus essentieel dat je uitgeknipte hooglichten verwijdert of vermindert, zodat je de piekniveaus van witte tinten in verschillende opnamen beter op elkaar kunt afstemmen. Hierbij kan het helpen om de ISO te verlagen of de ND-filters te gebruiken die in veel Canon Cinema EOS-camera's en professionele videocamera's zijn ingebouwd.

Vaak is de eenvoudigste optie om op de set te belichten, te meten en te controleren voor HDR, en regelmatig de SDR te controleren zodat de beoogde balans tussen licht en donker behouden blijft. Dit proces wordt nog eenvoudiger als je gebruikmaakt van een Canon-referentiedisplay met een splitscreenfunctie voor HDR en SDR, zoals de Canon DP-V2421.

"De Canon XF705 gaat een stapje verder", voegt Paul toe, "want je kunt op de camera in HDR opnemen en tegelijkertijd een SDR-output naar een extern opnameapparaat sturen. Je kunt de camera vertellen welke je op de juiste manier belicht. De camera past dan automatisch de scherpte van de andere output aan, zodat je daar ook een juist belicht beeld krijgt. Dan is dus zowel je HDR als je SDR gebruiksklaar, afgezien van wat kleine aanpassingen die je normaal gesproken tijdens het bewerken zou doen, in plaats van volledige kleurcorrectie."

HDR maakt postproductie en kleurcorrectie wat ingewikkelder, maar biedt ook meer vrijheid. "Je krijgt meer details in de hooglichten, dus dan kun je daarmee spelen", zegt Sonny Sheridan, die waarschijnlijk het meest bekend is van zijn werk als kleurenspecialist voor de Britse tv-series Lucky Man en 24 Hours in A&E, en een RTS Craft & Design-prijs voor de beste beeldverbetering heeft gewonnen. "Als je iemand naast een raam filmt, kun je alle informatie van de scène buiten het raam behouden, en de persoon binnen toch nog goed belichten. In SDR zou dat heel moeilijk zijn. Je hebt nu meer details en onderwerpen in een beeld die een bijdrage aan het verhaal kunnen leveren.

"De grootste uitdagingen bij kleurcorrectie in HDR vind ik het regelen van hooglichten bij praktische verlichting en acteurs die bijvoorbeeld naast een helverlicht raam staan", vervolgt Sonny. "Ik moet een Power Window gebruiken om de persoon uit het raam naar voren te halen en de helderheid in het raam verlagen met een luminantiesleutel. Dit om de balans goed te krijgen, zodat de persoon op de voorgrond niet wordt overschaduwd door de hoge luminantie van het raam. Je moet een balans vinden in de helderheid. Dat je tot 1000 nits kunt gaan, betekent nog niet dat je dat ook moet doen. Soms is subtiele HDR de beste HDR."

Sonny vervolgt dat er ook andere factoren zijn waarmee je rekening moet houden bij het uitwerken van een HDR-workflow. "De belangrijkste afwegingen zijn de opname-indelingen van de broncamera en de leveringsspecificaties voor de master, bijvoorbeeld of we leveren in Rec 2020 of DCI-P3, Dolby Vision, HDR10, HLG enzovoorts.

"Kleurbeheer is enorm belangrijk. Bij geschreven drama wordt vaak maar één camera-indeling gebruikt, dus dan werk ik via een LUT van mijn opgenomen kleurruimte naar mijn doel. Als er echter een mix van twee of meer camera-indelingen is, kan ik ervoor kiezen om een ACES-workflow te gebruiken, zodat alles gelijkgeschakeld wordt op mijn tijdlijn en ik zoveel mogelijk speelruimte heb."

Verschillende Cinema EOS-camera's, waaronder de EOS C300 Mark III en de EOS C500 Mark II, ondersteunen standaard de ACES-pipeline, wat voor een efficiëntere workflow zorgt.

Sonny zegt dat het bij sommige workflows essentieel is om de HDR-correctie vóór de SDR-correctie te doen: "Bij Dolby Vision bijvoorbeeld, omdat de SDR wordt afgeleid van de HDR. Bij sommige standaarden kun je eerst de SDR-workflow doen, maar meestal hangt het af van je voorkeur en van waarop een regisseur het eerst wil focussen."

Chris Spearman, Technical Operations Manager bij The Farm, voegt daaraan toe dat als je meerdere HDR-indelingen van een master moet afleiden, dat ook bepalend is voor je workflow. "Het hangt er deels vanaf voor wie het hoofdproduct is en welke HDR-standaarden er worden gevraagd", zegt hij. "We kunnen bijvoorbeeld vrij makkelijk HDR10-eindproducten uit een Dolby Vision-workflow halen, maar als de verschillende eindproducten verschillende kleurengamma's hebben, moeten we zorgen dat we de bewerking in de juiste volgorde doen. We werken dan eerst aan de standaard met de grootste speelruimte. ACES is een goede pipeline voor eindproducten in meerdere standaarden.

"Ik denk dat wanneer meer platformen HDR gaan ondersteunen, de werkwijzen meer gestandaardiseerd worden", vervolgt Chris. "Sommige standaarden worden waarschijnlijk belangrijker, terwijl andere verdwijnen, en HDR-tools worden nog makkelijker verkrijgbaar, waardoor HDR het nieuwe SDR wordt."

De toekomst ziet er voor HDR-video dus echt stralend uit: minstens 1000 nits.