Canaletto nabootsen met focusstacking en printen

Toen de 18e-eeuwse Italiaanse schilder Canaletto zijn beroemde afbeeldingen van Venetië maakte, onderschreef hij het artistieke principe vedute: het afbeelden van een echte plaats met absolute nauwkeurigheid. Dit principe probeert Chris Ceaser, een doorgewinterd landschapsfotograaf, liefhebber van prints en Canson® Infinity-ambassadeur, zelf ook na te bootsen. "Vanaf het allereerste begin voelde ik me aangetrokken tot weidse vergezichten, omdat we dat in het echt ook met onze ogen zien", aldus Chris. "Als ik naar een vallei kijk, wil ik je die hele scène laten zien."

Maar hoe bereik je totale nauwkeurigheid in landschapsfotografie? Voor Chris bestaat het uit twee elementen. De eerste is zorgen voor absolute helderheid in de camera. De tweede is zorgen voor hetzelfde op de print.

Chris gebruikt vaak focusstacking om het eerste te bereiken met zijn Canon EOS R5. Bij deze techniek worden meerdere opnamen met verschillende scherpstelpunten gemaakt van de scène, waarna de foto's tot één definitief bestand worden samengevoegd. Hierdoor ontstaat een zeer grote scherptediepte en een scène rijk aan details. "Als je een vergezicht wilt reproduceren met de precisie van een schilderij van Canaletto, moet je alles scherp krijgen", zegt Chris. "Bij scènes met sterke elementen helemaal op de voorgrond en ver op de achtergrond, is focusstacking de enige manier waarop je de benodigde scherptediepte krijgt om die details in het hele kader eruit te laten springen."

Chris gebruikt de precisie en professionele functies van de Canon imagePROGRAF PRO-300- en imagePROGRAF PRO-1000-printers, in combinatie met Canson® Infinity-papier, om vedute op een print te krijgen. Hier bespreekt hij zijn proces voor focusstacking in landschapsfotografie en hoe hij die vastgelegde details tot leven brengt op prints.

In de meeste situaties hoeft een landschapsfotograaf alleen een klein diafragma in te stellen om de benodigde uitgebreide scherptediepte te krijgen. Maar voor sommige scènes is iets meer nodig. "Als je bijvoorbeeld 60 cm van een stenen muur af staat en daarop scherpstelt als voorgrondelement, gaat een diafragma van f/16 nooit genoeg scherptediepte geven om de focuspunten achteraan het kader te bereiken", vertelt Chris. In deze gevallen is het antwoord focusstacking.

Sommige Canon-camera's hebben een ingebouwde functie voor focusbracketing, waardoor de camera snel opeenvolgend een serie foto's kan maken, waarbij de scherpteafstand automatisch in kleine stappen wordt gewijzigd tussen de foto's. Bij de EOS R7 en EOS R10 werd nog de extra ingebouwde optie voor dieptecompositie geïntroduceerd, waarbij de foto's automatisch worden gestapeld. Chris kiest echter liever zelf de specifieke scherpstelpunten en stapelt zijn afbeeldingen met de hand in bewerkingssoftware.

Welke methode je ook gebruikt, stabiliteit is belangrijk, zodat alle foto's perfect overeenkomen wanneer ze worden gestapeld. "Allereerst moet de camera stevig staan, dus een statief is essentieel", zegt Chris. Vervolgens schakelt hij de functie Touch shutter van zijn camera in, waardoor hij alleen maar verschillende punten in het kader hoeft aan te raken, waarna de camera scherpstelt en de opname maakt. "Zelfs bij een timer van twee seconden bestaat de kans dat ik gewoon door de ontspanknop in te drukken beweging veroorzaak die de scherpte kan beïnvloeden", zegt hij. "Bij mijn EOS R5 raak ik gewoon zacht het scherm aan, waarna de camera de foto maakt."

Chris begint de reeks op de voorgrond en verschuift zijn scherpstelpunt vervolgens langzaam door het kader, waarbij hij het scherm iets verder naar het midden aanraakt, en vervolgens de achtergrond. Meestal leveren drie of vier afbeeldingen voldoende scherptediepte om het gehele kader te beslaan in het definitieve bestand. "Ik gebruik een diafragma van f/8 voor deze foto's, omdat dat me een beetje speling geeft. Ik heb gemerkt dat dit scherpstelling geeft vanaf het punt dat ik aanraak tot behoorlijk ver daarachter", voegt hij toe. "De foto's zijn altijd helder en scherp."

Chris is een ongegeneerd aanhanger van eenvoud, dus zijn focusstackingproces tijdens de nabewerking is relatief eenvoudig. Hij laadt zijn RAW-bestanden eerst in Adobe Photoshop Lightroom en past een kleurenprofiel toe, meestal Natuurgetrouw, dat voor een zuiver startpunt nauwkeurig reproduceert wat hij op de camera zag. "Ik vind de kleuren die Canon-camera's bieden echt geweldig", zegt Chris. "Ik vind ze altijd zo natuurlijk en aangenaam. Dus ik vind het fantastisch dat Canon en Adobe hebben samengewerkt, zodat we nu de Camera Matching-kleurenprofielen in Lightroom hebben."

"Ik stel de ruisreductie in op ongeveer 15", voegt hij toe. "Dat helpt om wat van de digitale ruis uit die foto's te halen."

Daarna laadt Chris zijn foto's als lagen in Adobe Photoshop en gebruikt de tool Automatisch uitlijnen om te zorgen dat ze allemaal perfect aansluiten. Vervolgens gebruikt hij de functie Automatisch overvloeien, die de scherpe delen van foto's analyseert en ze samenvoegt tot één gestapelde foto. "Ingewikkelder wil ik het niet hebben", zegt hij.

Veel van Chris' aandacht in de nabewerking is gericht op de voorbereiding van het printen en het printen zelf. Je kan dan wel zorgen voor scherpte op de camera, maar vedute gaat niet lukken als de uiteindelijke prints tenslotte niet net zo scherp zijn en geen nauwkeurige kleurweergave hebben.

Voor het printen past Chris individuele verscherping toe op de landschapsfoto's met focusstacking. "De benodigde hoeveelheid verscherping verschilt voor elke printgrootte", legt hij uit. "Ik pas verscherping toe die geschikt is voor de grootte van de print, en mogelijk verscherp ik alleen hier en daar. Je maakt gedetailleerde elementen op de voorgrond al gauw te scherp."

Chris gebruikt de ICC-profielen van Canson® Infinity voor zijn Canon imagePROGRAF PRO-300- en PRO-1000-printers, zodat hij levensechte kleuren krijgt. "Een ICC-profiel vertelt de printer de juiste hoeveelheid inkt die op elk specifieke papier moet worden geprint, zodat het resultaat prachtig is", zegt hij. "Zonder het profiel kunnen prints er donker en troebel uitzien."

Chris gebruikt vooral de Canon imagePROGRAF PRO-300 om de fijne details en diepe kleuren van zijn landschapsfoto's met focusstacking op papier over te zetten. "Die printer print echt een fantastische hoeveelheid details. De prints zijn prachtig", zegt hij. "De printer heeft twee inkten die ik echt geweldig vind: een rode inkt waarmee de printer sommige warme tonen echt kan afstemmen, zoals de oranjetinten in een zonsondergang. En als er heldere roodtinten op de foto staan, zoals een brievenbus of klaprozen, is het natuurlijk nuttig om echt rode inkt te hebben."

"Maar het belangrijkste is de nieuwe matzwarte inkt. Dat is echt baanbrekend", voegt hij toe. Sommige van Chris' favoriete soorten mat Canson® Infinity-papier, zoals de Arches 88 en Arches BFK Rives Pure White, hebben zeer hoge Dmax-waarden (een maateenheid voor het diepste zwart dat een papier kan tonen). Veel zwarte inkten waren voorheen niet diep genoeg om die waarden te kunnen gebruiken. "De nieuwe matzwarte inkt in de imagePROGRAF PRO-300 is prachtig", zegt Chris. "Het zwart is echt heel diep en op die soorten papier is het verbluffend mooi. Ik hoef geen concessies te doen: als ik mat papier wil gebruiken, hoef ik me geen zorgen te maken dat het zwart armzalig is. Ik krijg goed weergegeven zwart dat overeenstemt met wat op het scherm te zien was."

De keuze voor papier is "de hamvraag", zegt Chris. "Soms maak ik een foto en weet ik wat ik ga gebruiken. Maar eerlijk gezegd beslis je het waarschijnlijk pas wanneer je de foto hebt bewerkt, dan bekijk je hem en denk je dat het er prachtig uit gaat zien op een bepaald soort papier."

"Als het een drukke scène met veel contrast is, kies ik voor glans", legt hij uit. "Als ik het echt markant wil maken, gebruik ik de Canson® Infinity Baryta Prestige. Maar als ik probeer om het gevoel van kalmte of rust te behouden, kies ik voor mat. De Canson® Infinity Baryta Photographique II Matt is papier met een laag bariumsulfaat. Het is het gladste papier dat je ooit gevoeld hebt. En een oud gezegde luidt hoe gladder het papier, hoe meer detail.

"Maar het papier kan dan wel fantastisch zijn, uiteindelijk hebben ze de printer nodig", concludeert Chris. "En andersom kan een printer fantastisch zijn, maar hij heeft het juiste papier nodig. Het is een huwelijk."