Maak kennis met de winnaars van de Canon Female Photojournalist Grant

De Canon Female Photojournalist Grant, opgericht in 2000, wordt jaarlijks in september uitgereikt op het festival Visa pour l'Image. De subsidie van € 8000 wordt toegekend aan een "uitstekende fotograaf ter erkenning van haar bijdrage aan fotojournalistiek" en is bedoeld om de voltooiing van een bestaand project te ondersteunen of om het maken van een nieuw project te vergemakkelijken. Een project dat vervolgens wordt tentoongesteld op het festival van het volgende jaar.

De subsidie kan het leven van de winnaar veranderen, zowel vanwege de belangrijke financiering als het platform dat het biedt voor het werk van de fotograaf. Het talent van verschillende eerdere winnaars is erkend. Sommigen wonnen een World Press Photo- of Pulitzer-prijs, terwijl anderen merkambassadeurs zijn geworden en samenwerkingen zijn aangegaan met belangrijke internationale publicaties.

De jury bestond uit journalisten en redacteuren van The New York Times, Le Monde, Conde Nast, CNN Digital, The Guardian, Magnum en FOAM magazine en anderen; zij gaven winnaars de kans om verhalen uit de hele wereld vast te leggen.

"Deze Canon-beurs is onbetaalbaar Hij kwam precies op het juiste moment", zegt Sabiha Çimen, de winnaar in 2020. De in Istanboel gevestigde, autodidactische documentairefotografe Sabiha ontving de beurs voor haar lopende project 'Hafiz: the Guardians of Qur'an', waarin moslimmeisjes worden gedocumenteerd die proberen om de gehele Koran – in totaal 30 boeken en 6.236 verzen – uit het hoofd te leren. Deze traditie bestaat al bijna 1.500 jaar. "Ik werk al drie jaar aan dit project en voor de afronding heb ik nog steeds ondersteuning nodig", legt Sabiha uit.

Voormalige winnaars konden niet alleen hun fotojournalistieke dromen voortzetten of voltooien, maar ze vertellen ook wat de prijs voor hen betekende. Ook geven ze advies voor de volgende generatie deelnemers.

Een van de grootste uitdagingen voor fotojournalisten is het veiligstellen van financiering om langetermijnprojecten die ze zelf hebben geïnitieerd te kunnen blijven uitvoeren.

"Subsidies en financieringsmogelijkheden zijn zeldzaam en er is dan ook een enorme concurrentie", deelt Cynthia Boll, die in 2024 de Canon Female Photojournalist Grant ontving. "Zelfs wanneer je klaar bent, is het een ware strijd om het juiste platform te vinden om je werk te publiceren of te exposeren. Maar ondanks deze moeilijkheden blijf ik deze projecten najagen, gedreven door mijn passie en een sterk geloof in het belang van storytelling", vertelt ze. Het is precies die passie voor storytelling die fotojournalistes in staat stelt om, met behulp van subsidie, de verhalen te publiceren die zij belangrijk vinden.

"Als je zelf met een project begint, is het handig om aan wedstrijden voor subsidies en prijzen mee te doen", vertelt Magali Delporte, die in 2001 de eerste subsidie won met 'Unseen: Sports Without Sight', waarin ze de prestaties van atleten met een beperking onderzocht.

"De subsidie helpt je niet alleen in financieel opzicht, maar ook om je zichtbaarheid te vergroten en je verhalen gepubliceerd te krijgen. Niemand wil natuurlijk dat het werk op een vaste schijf verborgen blijft." De Franse fotojournaliste kon dankzij het winnen van die allereerste subsidie vijf sportprojecten financieren. Haar werk is sindsdien verschenen in The Financial Times, Le Monde en Le Figaro.

In 2023 werd de subsidie toegekend aan fotojournaliste Anastasia Taylor-Lind voor haar lopende project '5K from the Frontline'. Anastasia maakt sinds 2014 foto's van de gemeenschappen aan de frontlinie in de Oost-Oekraïense Donbas-regio en kon, met de subsidie, dezelfde families blijven documenteren tijdens de grote Russische invasie. Haar foto's verbeelden de blijvende wil om te leven en de veerkracht om de dagelijkse routine te blijven volhouden, ondanks de oorlog.

Toen documentairefotografe Natalya Saprunova in 2022 een aanvraag voor de Canon Female Photojournalist Grant indiende, was ze net twee jaar afgestudeerd aan de opleiding voor fotojournalistiek aan de EMI CFD-school in Parijs en had ze zelfstandig gewerkt aan verhalen over schoolverlaters, de Sufi-gemeenschap, gastarbeiders in Frankrijk en inheemse gemeenschappen in Rusland. Haar aanvraag had twee doelen.

"Eerst wilde ik mijn werk aan de jury laten zien om mezelf te introduceren, maar tegelijkertijd hoopte ik dat de steun zou krijgen om mijn werk te kunnen voortzetten, met meer betrokkenheid en impact,' zegt ze. Haar aanvraag voor de subsidie werd goedgekeurd en zo kon ze verder met haar project over de inheemse Evenken en hun cultuur in Jakoetië in het Russische Verre Oosten.

In tegenstelling tot Magali, die won met haar eerste poging, bewees de Frans-Spaanse fotojournaliste Catalina Martin-Chico dat als het niet meteen lukt, je het opnieuw moet proberen. Ze ontving de subsidie voor haar negende poging in 2017 met haar beelden van een babyboom onder vroegere FARC-rebellen in Colombia.

"De subsidie veranderde heel wat", vertelt ze. "Het bracht enorme zichtbaarheid. Niet alleen voor mij, maar voor een verhaal dat veel tijdschriften niet wilden publiceren. Toen ik begon, gebruikte ik mijn eigen geld en dat was natuurlijk niet toereikend. Om te vertellen wat er na het conflict gebeurde, moest ik teruggaan. De subsidie gaf me de kans om dat te doen."

Catalina adviseert een 'duidelijk en nauwkeurig' voorstel te schrijven: "Laat voelen hoe graag je dit verhaal wilt vertellen en je bent overtuigend. Je hoeft niet veel te schrijven, maar wel uitleggen waarom het verhaal belangrijk is."

Ze zegt dat mensen anders over haar gingen denken toen ze Canon's fotojournaliste van het jaar werd. "Het hielp me respect te krijgen binnen de branche. Vrouwen hebben die zichtbaarheid nodig door sterk werk te laten zien en dit is een kans om dat te bereiken. Catalina won bij de 2019 World Press Photo Awards de tweede prijs in de categorie Contemporary Issues. Een van haar foto's werd genomineerd voor World Press Photo of the Year.

Volharding legde ook Cynthia Boll geen windeieren, die uiteindelijk in 2024 de subsidie won na acht eerdere pogingen. Sinds haar eerste aanvraag in 2011 was niet alleen het onderwerp van haar verhaal aanzienlijk veranderd; ook had ze veel meer ervaring als fotojournaliste gekregen in een branche met hevige concurrentie.

"Zelfs als je niet wint, betekent dat niet dat je idee niet goed of belangrijk is. Ook het aanvraagproces is waardevol. Je leert je project te verfijnen, je visie duidelijker te maken en je op toekomstige kansen voor te bereiden. Dát je begint is veel belangrijker dan hóe je begint. En bereid je erop voor dat je volhardend moet zijn", voegt ze enthousiast toe.

Claudia Guadarrama ontving de subsidie in 2005 voor haar langetermijnproject Before the Limit, over migranten die door Midden-Amerika en Mexico reizen in de hoop de VS te bereiken.

De documentairefotografe Claudia Guadarrama woont in Mexico-Stad. Ze richt zich doorgaans op politieke en sociale kwesties in Latijns-Amerika en foto's van haar zijn verschenen in de New Yorker, TIME, Le Monde en The Guardian. Naast de praktische steun die de subsidie bood, was ze bijzonder blij met de erkenning.

"Ik was en ben nog steeds zeer dankbaar dat ik deze subsidie heb gekregen", zegt ze. "Het was een belangrijke persoonlijke en professionele steun, vooral omdat ik de uitdaging heb om te werken in een land waar er veel genderongelijkheid is en een gewelddadige en seksistische cultuur. Bovendien werk ik in een sector waarin vrouwen te maken hebben met discriminatie en een gebrek aan kansen."

Cynthia is het daarmee eens: "De Canon Female Photojournalist Grant is een geweldige kans om deel uit te maken van een beweging die vrouwen in de fotojournalistiek een krachtigere en sterkere stem geeft."

De steun die de subsidie geeft, is een thema dat ook de Armeense fotografe Anush Babajanyan, in 2019 winnaar van de prijs, herkent. Ze is lid van VII Photo, dat is gericht op sociale verhalen over vrouwen, minderheden, het milieu en de nasleep van het conflict in de zuidelijke Kaukasus. Ze werkt met UNICEF en haar foto's zijn verschenen in The New York Times en de Washington Post. Ze moedigt anderen aan om mee te doen, zelfs als je daar nerveus voor bent.

"De erkenning doet me veel, maar het belangrijkste was de steun", aldus Anush. "De vrijheid om te kunnen blijven werken is het enige wat iemand die een verhaal wil vertellen nodig heeft. Het is een geweldige kans en het duurt niet lang om je in te schrijven. Leg eventuele twijfels naast je neer en stuur je allerbeste werk."

In tegenstelling tot veel winnaars van de subsidie gebruikte Laura Morton, een Amerikaanse documentairefotografe en winnares in 2018, de subsidie om een nieuw verhaal te maken: University Avenue. Het ging over twee aangrenzende gemeenschappen in Californië's Bay Area, die worden gescheiden door een enorm verschil in rijkdom.

"Ik had het idee al een tijdje, maar ik wist dat het een ingewikkeld project was dat lang zou duren", aldus Laura, die veel van University Avenue fotografeerde met een Canon EOS R en een Canon RF 35mm F1.8 MACRO IS STM-objectief. "De subsidie gaf me de financiële vrijheid om daar de tijd voor te nemen. Tijd om te werken is een geschenk voor een documentairefotograaf en een subsidie maakt het mogelijk om een verhaal diepgravender en subtieler te maken."

"Als je wilt meedoen, bedenk dan wat uniek is aan jouw stem en verhaal. Het is geen makkelijk werk, maar het helpt enorm als je unieke ideeën hebt." Laura richt zich op economie en rijkdom. Haar foto's zijn verschenen in publicaties als National Geographic, Marie Claire, Newsweek, The Wall Street Journal en The New York Times.

Voor Axelle de Russé was het een keerpunt in haar carrière toen ze werd geselecteerd als Canon Female Photojournalist in 2007 voor haar fotoverhaal over concubines in China.

"De subsidie zorgde voor aardig wat druk, maar het was enorm leerzaam", zegt ze. "Het was het moment dat de rest van mijn carrière bepaalde. Elk verhaal dat ik vandaag de dag maak, is gebaseerd op de stappen en initiatieven die ik destijds nam. Het leerde me hoe ik een verhaal moest opbouwen."

In 2014 volgde ze het dagelijkse leven van slachtoffers van seksueel geweld in het Franse leger en sinds 2016 documenteert ze de gevolgen van de opwarming van de aarde in het Noordpoolgebied.

"Ik zal deze subsidie altijd als bijzonder blijven beschouwen. De subsidie bracht me vooruit en moedigde me aan om verder te gaan en gaf me het vertrouwen om de fotograaf te worden die ik nu ben."

Toen de in Parijs gevestigde documentairefotografe Natalya Saprunova in 2022 een aanvraag indiende, voelde ze zich als fotojournalist behoorlijk ontmoedigd. Haar verhalen speelden zich af op Russisch grondgebied en toen de oorlog in Oekraïne meer en meer impact kreeg, weigerden de media om haar werk te publiceren. Maar ze bleef in zichzelf geloven, ondanks de actuele gebeurtenissen die de langlopende verhalen waaraan ze werkte, overschaduwden.

"Ik diende een aanvraag in toen ik het eerste hoofdstuk van mijn werk had voltooid over de Saami in Rusland, die hun nomadische levensstijl achter zich hadden gelaten vanwege gedwongen vestiging tijdens het Sovjettijdperk. Mijn advies: dien een aanvraag in, zelfs als je twijfelt omdat je denkt dat je werk niet 'klaar' of 'goed genoeg' is. Grijp de kans aan om aan je aanvraag te werken. Het helpt je je project te verfijnen en om vooruit te komen", vertelt ze enthousiast. Natalya richt zich nu op maatschappelijke kwesties als gevolg van milieu- en klimaatcrises, met name met betrekking tot het ontdooien van de permafrostbodem in het verre noorden. Haar foto's zijn gebruikt in publicaties in onder andere de Washington Post, Geo, Le Figaro, The Guardian, Le Pèlerin, Corriera Della Sera, The Globe en Mail.

2024 Cynthia Boll

2023 Anastasia Taylor-Lind

2022 Natalya Saprunova

2021 Acacia Johnson

2020 Sabiha Çimen

2019 Anush Babajanyan

2018 Laura Morton

2017 Catalina Martin-Chico

2016 Darcy Padilla

2015 Anastasia Rudenko

2014 Viviane Dalles

2013 Mary F. Calvert

2012 Sarah Caron

2011 Ilvy Njiokiktjien

2010 Martina Bacigalupo

2009 Justyna Mielnikiewicz

2008 Brenda Ann Kenneally

2007 Axelle de Russé

2006 Véronique de Viguerie

2005 Claudia Guadarrama

2004 Kristen Ashburn

2003 Ami Vitale

2002 Sophia Evans

2001 Magali Delporte