De korte documentaire van filmmaker Marcel Mettelsiefen over een gezin dat de oorlog in Syrië ontvluchtte, leverde hem in 2016 een Oscar-nominatie op. Zijn nieuwste project gaat over de Taliban in Afghanistan. © Marcel Mettelsiefen
Elk jaar wordt op zowel grote als kleine festivals werk getoond van vele getalenteerde nieuwe filmmakers en cinematografen. Van Cannes en Sundance tot Berlijn en Toronto: op festivals maakt het publiek kennis met honderden nieuwe verhalen en personages die ons vermaken en een wereldbeeld scheppen.
De Duitse documentairemaker en Canon Ambassador Marcel Mettelsiefen was bezig met zijn film Watani: My Homeland, toen hij ontdekte dat er een Oscar bestond voor korte documentaires: de Academy Award voor beste korte documentaire. Omdat hij al een aantal tv-awards in de wacht had gesleept voor zijn documentaires over het conflict in Syrië, was Marcel nieuwsgierig of hij dit succes in de filmbranche zou kunnen herhalen.
Maar om voor de Oscar in aanmerking te komen, moest hij nog wel veel werk verrichten. Een film moet namelijk ofwel commercieel zijn uitgebracht in een Amerikaanse bioscoop die meedingt of een kwalificerende prijs hebben gewonnen tijdens een van de filmfestivals op een specifieke lijst (of zijn bekroond met een medaille bij de studentenawards van de Academy). "Of je gaat de festivals langs, of je meldt je aan en zorgt ervoor dat een bioscoop je film een paar weken programmeert", legt Marcel uit. "Gelukkig kwam ik op de shortlist terecht en vanaf dat moment werd ik door mensen benaderd en kreeg ik de financiële hulp om voorvertoningen te organiseren. Mensen melden zich aan in ruil voor een vermelding als producent", voegt hij toe. "Het is best slim [van ze] om dit te doen, want dan krijg je een Oscar-nominatie!" En inderdaad: Marcels film over een Syrisch gezin aan het front in Aleppo zou in 2016 een Academy Award-nominatie in de wacht slepen voor Beste documentaire (kort onderwerp).
"Het doet er eigenlijk niet toe wie je bent of hoeveel ervaring je hebt. Het gaat om het verhaal", zegt Marcel. "Als je erover denkt om aan een festival mee te doen, dan moet je jezelf afvragen of je het juiste onderwerp hebt gekozen. Heeft het de potentie om een groot publiek te bereiken? Als dat zo is, als je die unieke ingang hebt en als het verhaal universeel is, dan moet je gewoon in jezelf geloven en volhouden."
Zes jaar na zijn nominatie zal Marcels nieuwste film, die hij vol liefde heeft gemaakt maar die op het moment van schrijven nog titelloos is, in de eerste week van september in première gaan tijdens het Toronto International Film Festival (TIFF) van 2022. Ook zal zijn documentaire internationaal worden uitgebracht op Netflix.
Hier deelt Marcel wat hij heeft geleerd terwijl hij met zijn film Watani: My Homeland bij de festivals leurde. In het bijzonder bespreken hij en Aron Randhawa, Product Specialist bij Canon Europe, de belangrijkste praktische en technische elementen van filmmaken die ten grondslag liggen aan elk verhaal dat voor festivals bedoeld is en de vereisten waaraan documentairemakers moeten voldoen om aan een festival mee te mogen doen.