Dit zijn de finalisten van het Canon Student Development Programme van 2024

Het CSDP wil het talent van toekomstige fotojournalisten koesteren. Door middel van coaching, begeleiding door experts en het opbouwen van een netwerk krijgen jonge fotografen de kans om te groeien en zich te ontwikkelen. De finalisten van het programma van 2024 vertellen wat ze hebben gehad aan deze waardevolle ervaring.
Een groep mensen verzamelt zich rond een Canon-camera die buiten op een statief staat. Ze kijken aandachtig toe hoe fotograaf Paolo Verzone iets uitlegt terwijl hij een lichtinstallatie vasthoudt. Op de achtergrond zijn bomen en bloemen te zien.

Het Canon Student Development Programme biedt maximaal 100 studenten exclusieve online coachingsessies met een professional uit de fotografiewereld, die gerichte adviezen geeft om hun fotografieportfolio's en eventuele nieuwe projectvoorstellen te verbeteren. Daarna worden 25 studenten geselecteerd voor een vierdaagse workshop in Girona in Spanje en Perpignan in Frankrijk, waarbij ze deelnemen aan praktische sessies, portfoliobeoordelingen en gesprekken die worden geleid door fotografen, videografen en redacteuren van wereldklasse.

Elk jaar krijgen veelbelovende fotografen de kans om mee te doen aan een programma dat hun fotografiecarrière een impuls geeft. Het Canon Student Development Programme (CSDP) is een deur naar de competitieve en uitdagende wereld van de documentairefotografie. Het programma biedt coaching door grote namen uit de fotografiewereld, praktisch advies en de kans om carrièrebepalende relaties op te bouwen, met als doel de getalenteerde fotografen van de toekomst op te leiden.

Hoe werkt het Canon Student Development Programme?

100 studenten uit het EMEA-gebied kregen de exclusieve kans om mee te doen aan het programma van 2024, de achtste editie op rij van het Canon Student Development Programme.

Elke deelnemer werd de hele zomer lang gekoppeld aan een professionele mentor, die hulp bood bij het verfijnen van hun presentatieportfolio. Tot deze mentoren behoorden bekende gezichten uit de fotografiewereld, zoals de Franse Magnum-fotograaf Jérôme Sessini en Yagazie Emezi, de Nigeriaanse kunstenaar en autodidactische fotojournalist.

De 25 beste studenten werden vervolgens uitgenodigd voor een vierdaagse workshop. Deze workshop bestond uit praktische fotografiesessies over bijvoorbeeld belichtingstechnieken, en daarnaast werden portfolio's beoordeeld, exposities bezocht en lezingen gegeven over verschillende onderwerpen op het gebied van fotografie. Het ging hierbij bijvoorbeeld om onderwerpen zoals de invloed van AI op fotojournalistiek en het overbrengen van verdriet en herinneringen door middel van beelden. Studenten kregen de kans om hun werk te laten zien en feedback te krijgen van internationale experts uit de fotografiewereld. Dit gebeurde zowel één-op-één als in groepssessies. Deze vier dagen boden de studenten ook de gelegenheid om te netwerken en in contact te komen met bekende fotografen om zo beter inzicht te krijgen in hun eigen carrièretraject.

Vervolgens woonden ze Visa pour l’Image bij, het festival voor fotojournalistiek in Perpignan in Frankrijk. Dit werd afgesloten met een diner en screening, waarbij de drie finalisten van 2024 bekend werden gemaakt: Eleni Albarosa, Emeline Sauser en Simona Supino. De finalisten kregen elk een beurs ter waarde van € 2000 en apparatuur van Canon, een EOS R5-camera en een RF 50mm F1.2L USM-objectief, om het fotografieproject uit te voeren dat ze hadden ingediend bij hun aanmelding voor het programma.

Een groep mensen rond een houten tafel kijkt naar een portfolio met foto's.

Eén van de dingen die Simona Supino het leukste vond aan het programma waren de portfoliobeoordelingen, die ze omschreef als "iets wat ik nog nooit eerder had meegemaakt, er was ontzettend veel contact en feedback."

Een groep mensen is binnen bezig om met een Canon-camera foto's te nemen van een vrouw in een blauw shirt. Fotograaf Paolo Verzone verstelt een lichtinstallatie boven haar.

Alle 25 studenten namen deel aan exclusieve workshops in Girona in Spanje, gegeven door de beste professionals uit de fotografiewereld, zoals fotograaf en Canon Ambassador Paolo Verzone, die hier staat afgebeeld.

Voor een fotograaf die aan het begin van zijn carrière staat, is een kans als deze van onschatbare waarde.

Finalist Eleni noemt de ervaring 'enorm inspirerend'. Over de rol van de mentoren in het programma zegt Eleni: "In de foto's ziet diegene iets in me. Ze stimuleren me.” Ze was vooral blij dat mentoren hun best deden om haar uit te dagen tijdens het lesgeven, om haar zo te helpen een betere fotograaf te worden.

Na afloop van het programma werden de finalisten ook uitgenodigd voor de Hamburg Portfolio Review van 2024. Drie extra studenten kregen de kans om hieraan mee te doen: Aubin Mukoni uit DRC en Maria HøyHansen en Thea Tønnesvang uit Denemarken.

Dit zeggen Eleni, Emeline en Simona over het programma en hoe het hen heeft gevormd als fotografen.

Twee vrouwen kijken naar foto's op een tafel.

De studenten konden profiteren van individuele portfoliobeoordelingen en advies van toonaangevende professionals uit de fotografiewereld.

Drie vrouwen poseren gezamenlijk voor een foto in een kamer met ingelijste foto's op de muur achter hen.

De finalisten van het Canon Student Development Programme van dit jaar. Van links naar rechts: Simona Supino, Emeline Sauser en Eleni Albarosa.

CSDP 2024-finalist: Eleni Albarosa

Waarom heb je je aangemeld voor het CSDP?
Een vriendin van me had vorig jaar aan het programma meegedaan en zei dat het een geweldige ervaring was. Ik wilde hier altijd al mijn werk van maken, maar ik dacht dat me dat nooit zou lukken. Maar toen besefte ik dat ik het als een uitdaging moest zien.

Door de aanmoediging van mijn vriendin wist ik dat ik het moest proberen. Wie weet wat er gebeurt als ik uit mijn comfortzone kom? Op z'n minst krijg ik de kans om mijn werk te laten zien aan geweldige fotografen, en dat is iets waarvan ik dacht dat het nooit zou gebeuren.

Hoe heeft het programma je geholpen?
De mentoren hielpen ons meer dan ik ooit had verwacht. Elke dag maakten ze tijd voor ons vrij. Ze stonden 24 uur per dag klaar om feedback te geven, wat ontzettend fijn was.

Twee van de mentoren, Paolo Verzone en Massimo Nicolaci, gaven ook theorielessen en hielden workshops over belichting in fotografie en video. Daarnaast zorgden ze ervoor dat ze elke dag beschikbaar waren om ons bij alles te helpen.

Tijdens het programma heb ik mezelf teruggevonden. Ze creëerden een hele veilige omgeving waarin we emotioneel konden groeien. Dat vond ik heel bijzonder.

In theorie was het een wedstrijd en de fotografiewereld kan erg competitief zijn, maar toch kregen we de kans om onszelf op een hele mooie manier te laten zien. Het voelde niet alsof ik 24 tegenstanders had, maar 24 maatjes die dezelfde droom hebben als ik.

Een portret van fotograaf Eleni Albarosa.

Eleni Albarosa

Eleni werd geboren in Athene en groeide op in Italië, waar ze culturele antropologie studeerde aan de Universiteit van Bologna. Ze heeft geëxposeerd in Italië, het Verenigd Koninkrijk, Amerika en Frankrijk. Sinds 2021 richt ze zich met haar werk op tegenculturen en LHBTQ+-bewegingen in Athene.

Website: https://eleni-albarosa.format.com/

Social media: eleni.albarosa

Welke fotografen vind je inspirerend en waarom?
Mijn mentor was Nikos Economopoulos. Ik heb een workshop bij hem gevolgd die heel ingrijpend was. Hij is niet iemand die zegt dat je net zoals hij moet werken. In plaats daarvan helpt hij je om op je eigen manier zo visueel mogelijk te worden. Ik heb heel veel respect voor hem. Daarnaast ben ik ook dol op het werk van Koudelka.

Een familie staat in een veld en kijkt recht in het objectief van de camera. Foto door Eleni Albarosa

In haar serie La Ternura Es Radical legt Eleni het leven van Ismael Corona vast. Het leven van deze huisvader is gewijd aan zijn zoon en aan het helpen van gevangenen om hun leven door middel van theater een andere richting te geven. Dit is een groot verschil met zijn vroegere leven als bendelid in de gemarginaliseerde barrio's van het zuidoosten van Mexico-Stad. © Eleni Albarosa

Een man knielt op een kruk met zijn armen gestrekt achter zich. Foto door Eleni Albarosa

Ismael, hier gefotografeerd door Eleni, vond zijn liefde voor het theater toen hij in de gevangenis workshops volgde. Dit gaf hem de psychologische, emotionele en sociale handvatten die ontbraken in zijn opvoeding. © Eleni Albarosa

Welk advies zou je geven aan degenen die zich voor het CSDP van volgend jaar aanmelden?
Wees oprecht en wees jezelf. Het is ook belangrijk om professioneel te zijn: zorg dat je de opdrachten begrijpt en voer ze uit. Zelfs als het iets is waardoor je uit je comfortzone moet komen, moet je de uitdaging aangaan. Je weet nooit waar het je brengt.

Hoe vond je het om met de EOS R5 en het objectief te werken?
Het viel me meteen op hoeveel lichter deze camera is vergeleken met mijn vorige. Ik wilde deze camera al kopen. Dus om eerlijk te zijn kan ik niet wachten tot ik 'm ga gebruiken!

Waar zie je jezelf over 1, 3 en 5 jaar?
Larry Towel is één van mijn favoriete fotografen. Zijn werk heeft mijn leven veranderd. Ik verwacht niet dat ik het leven van iedereen ga veranderen, of zelfs maar van één iemand, maar dat zou ik wel graag willen. Ik wil niet alleen maar fotograferen om het fotograferen en om geld te verdienen. Ik wil graag de kans krijgen om verhalen te vertellen die verteld moeten worden, en om deze te delen met anderen en er ook nog voor betaald te krijgen. Dat is mijn ideaal.

Ik hoop dat ik mijn zaken beter op orde krijg en de tijd kan vinden om foto's te maken. Daarnaast wil ik ook naar festivals om mijn werk te laten zien, portfolio's beoordelen en allemaal andere dingen die ik tot nu toe nog nooit heb gedaan.

Dankzij dit programma heb ik daar nu de handvatten voor. Het wordt dus hoog tijd dat ik achter een bureau ga zitten om te studeren. Ik moet bijvoorbeeld leren hoe ik een pitch hou, hoe ik mijn werk moet presenteren, en meer van dat soort dingen.

Een groep mensen met de armen om elkaar heen in een cirkel in een kamer.

Het programma bood deelnemers de kans om te netwerken en relaties op te bouwen, zowel met toonaangevende figuren uit de fotografiewereld als onderling, iets wat hen verder zal helpen in hun carrière.

CSDP 2024-finalist: Emeline Sauser

Waarom heb je je aangemeld voor het CSDP?
Eén van mijn beste fotografievriendinnen (Ophélie Loubat) deed vorig jaar mee aan het programma en zij raadde me aan om me op te geven. Ze zei dat ik het echt moest doen omdat ze het zo leuk vond.

Hoe heeft het programma je geholpen?
Het was te gek om mijn werk te laten zien aan internationale fotografen. Daardoor moest ik nadenken over de manier waarop ik mijn werk en de inspiratie achter mijn werk moet bespreken. Je krijgt de kans om je passie te delen, en dat heeft me enorm geholpen.

Vier jaar geleden heb ik het werk van Evgenia Arbugaeva ontdekt. Tijdens dit programma heb ik een online mentorsessie met haar gehad om over fotografie, leven en creativiteit te praten. Dat was echt een droom die uitkwam.

Het was helemaal te gek om haar in het tweede deel in Girona in het echt te ontmoeten. Dat was zo goed voor mijn werk en creativiteit.

Emeline Sauser

Emeline heeft geschiedenis gestudeerd in Santiago in Chili en daarna fotojournalistiek en documentairefotografie in Parijs. Naast haar studie houdt ze van avontuur, literatuur, films en bergen. In 2023 kreeg ze de Laurent Troude-beurs en de Mark Grosset-SAIF-prijs voor het eerste hoofdstuk van haar serie Funambules.

Website: https://emsauser.com/

Social media: em_sauser

Welke fotografen vind je inspirerend en waarom?
Evgenia Arbugaeva. Haar fotografie toont een idee van een connectie tussen droom en werkelijkheid. Haar werk heeft ook iets kinderlijks. Ze is geboren in Siberië en heeft daar veel foto's gemaakt om de geschiedenis vast te leggen. Haar werk straalt tederheid uit en de gevoelens die ze portretteert spreken me heel erg aan. Het heeft iets magisch.

Daarnaast vind ik Magnum-fotograaf Bieke Depoorter ook heel goed. Ze heeft een fascinerend project gedaan met de naam Ou Menya (dat betekent 'bij mij' in het Russisch). Ze stapte in een trein en op elk station vroeg ze aan mensen of ze één nacht bij hen thuis mocht slapen en één foto van hen mocht maken.

Het is een soort reisfotografie, maar op een heel intieme manier waardoor je de werkelijke emoties van mensen ziet. Dat vind ik heel inspirerend. Ik denk dat ze een fascinerende relatie tussen die mensen en zichzelf heeft gecreëerd. Mensen vertrouwen haar echt.

Een vrouw met gesloten ogen met rood materiaal over haar lichaam en hoofd gedrapeerd. Foto door Emeline Sauser

In haar boeiende serie Sanctuaries portretteert Emeline op prachtige wijze Bastien, een jonge vrouw die jarenlang is gepest, maar nu een speelse wereld heeft gecreëerd in haar caravan op de familieboerderij om zo zelfvertrouwen te kweken en verlost te zijn van de mening van anderen. © Emeline Sauser

Een man ligt in hoog gras. Hij lacht met zijn hoofd naar achteren en houdt een kip tegen zijn borst gedrukt. Foto door Emeline Sauser

Emilie ontmoette ook Philippe, een boer met juridische problemen en een verslaving, die samen met zijn dochter Elisa troost vindt in zijn tuin. In dit moment, waarin hij is vastgelegd met een van zijn kippen, belichaamt hij puur geluk ondanks al hun problemen en eenzaamheid. © Emeline Sauser

Welk advies zou je geven aan degenen die zich voor het CSDP van volgend jaar aanmelden?
Ten eerste om zoveel mogelijk slaap te pakken voordat het programma begint, maar ook dat het printen van je foto's echt voor meerwaarde zorgt. Dat maakt een groot verschil wanneer je je werk aan anderen laat zien.

Het hele proces gaat zo snel dat je je nooit kunt voorbereiden op wat gaat komen, dus je moet je overal voor openstellen. Je zult absoluut onder de indruk zijn van alles wat het programma je oplevert.

Hoe vond je het om met de EOS R5 en het objectief te werken?
Ik had niet verwacht dat hij zo licht was. Ik denk dat je deze camera gemakkelijk met één hand kunt vasthouden bij het maken van opnamen.

Waar zie je jezelf over 1, 3 en 5 jaar?
Het ultieme doel is een grote expositie. Op elke muur van de expositieruimte komt dan het verhaal van iemand die ik heb ontmoet. Stel je een grote ruimte voor met veel gangen, en op elke muur waarbij je stilstaat zie je de verhalen van mensen in tekst en foto's. Een wereld op zich met een unieke sfeer. Bezoekers blijven uren hangen.

Een fotograaf is bezig met het voorbereiden van een foto van een man die piano speelt bij gedimd licht. Een andere persoon schijnt met een zaklamp op een reflector en een derde persoon maakt een foto met een smartphone.

Workshops en lezingen in Girona in Spanje boden deelnemers de kans om nieuwe vaardigheden te leren onder begeleiding van ervaren professionals.

CSDP 2024-finalist: Simona Supino

Waarom heb je je aangemeld voor het CSDP?
Ik heb me aangemeld voor het programma omdat ik vind dat mensen hun hele leven moeten blijven leren. Gesprekken met en feedback van andere ervaren fotoredacteuren en mentoren zijn ontzettend waardevol als je wilt blijven groeien. Bovendien was ik een beetje zoekende in mijn werk en had ik begeleiding en overleg nodig om te zien of ik op de juiste weg zat.

Hoe heeft het programma je geholpen?
Het was een geweldige ervaring om zoveel mensen te ontmoeten die ik waarschijnlijk anders nooit was tegengekomen. Door gesprekken met andere deelnemers die hetzelfde meemaken als jij krijg je energie en word je gemotiveerd. Het is heel bijzonder om zoveel tijd door te brengen en contact te hebben met mensen die ontzettend belangrijk zijn in de fotografiewereld. Het was enorm leerzaam en boeiend.

Simona Supino

Simona is een Poolse documentairefotograaf en woont in Warschau. Ze heeft kunstgeschiedenis, grafische vormgeving en fotografie gestudeerd. Haar foto's zijn gepubliceerd in kranten en tijdschriften, waaronder Le Monde, Libération, Der Spiegel, La Grazia en Newsweek. In 2023 heeft ze meegedaan aan de New York Portfolio Review en Eddie Adams Workshop.

Website: https://simonasupino.com

Social media: simsupino

Welke fotografen vind je inspirerend en waarom?
Ik heb er twee. De ene is Jason Eskenazi vanwege zijn vermogen om de complexiteit en nostalgie van het leven in voormalige Sovjetlanden vast te leggen, zoals in zijn project Wonderland. Zijn benadering van fotografie, waarbij hij de harde werkelijkheid vermengt met poëtische verhaallijnen, biedt een unieke inkijk in de levens van mensen op de grens van historische veranderingen. De manier waarop hij visuele verhalen vertelt die zowel universeel als sterk persoonlijk zijn, vind ik fascinerend. In zijn werk brengt hij subtiele emoties tot uitdrukking, die meer vragen oproepen dan eenvoudige antwoorden geven.

Anush Babajanyan inspireert me vooral omdat ze het leven in vergeten gebieden vastlegt, zoals in de zuidelijke Kaukasus en voormalige Sovjetlanden. Haar foto's laten zien hoe sterk en veerkrachtig mensen zijn. Dat komt overeen met mijn eigen streven om vast te leggen hoe het leven is onder moeilijke omstandigheden en in conflicten. Ik put vooral inspiratie uit de manier waarop ze diepe, emotionele verhalen weet te vinden in bredere sociaal-politieke contexten, zonder daarbij individuele ervaringen en lotgevallen uit het oog te verliezen. Deze combinatie van empathie en harde werkelijkheid in haar werk sluit aan bij mijn eigen creatieve ambities.

Een groene auto staat in het schemerlicht vlak bij een rustig kruispunt geparkeerd. Er zijn twee passagiers zichtbaar die uit de achterruit kijken. Op de achtergrond zijn een gebouw met neonverlichting en een groepje mensen te zien. Foto door Simona Supino.

Simona legt al jarenlang de oorlog in Oekraïne vast. Daarbij richt ze zich niet alleen op de frontlinies, maar volgt ze het dagelijkse leven van degenen die de gevolgen van het conflict ondervinden. In haar eigen woorden: "Ik ben getuige geweest van ingrijpende politieke en sociale veranderingen, waardoor de opmerkelijke veerkracht en vastberadenheid van mensen naar boven komen." Hier legt ze een vrouw in een auto vast bij de Azovstal-fabriek in Marioepol. © Simona Supino

Een verlaten houten loopgraaf strekt zich onder een bewolkte lucht uit tot in de verte. Op de aarde aan weerszijden van de loopgraaf zijn hier en daar sneeuw en een eenzame plant te zien. Foto door Simona Supino

Hier in de loopgraven van Donetsk Oblast in Oekraïne heeft Simona de uitzichtloosheid en eenzaamheid van oorlog perfect vastgelegd. © Simona Supino

Welk advies zou je geven aan degenen die zich voor het CSDP van volgend jaar aanmelden?
Als je overweegt om je op te geven, moet je het zeker doen. Het is ontzettend goed voor je carrière als professioneel fotograaf.

Het is ook een goede gelegenheid om na te denken over de diepere betekenis achter je werk. Waarom doe je wat je doet? Waarom is het zo belangrijk voor je? En waarom is het belangrijk voor de wereld? Dat is van belang voor je ervaring en hoe je je ontwikkelt tijdens het programma.

Hoe vond je het om met de EOS R5 en het objectief te werken?
Toen ik deze camera voor het eerst gebruikte, dacht ik meteen: ik ben verliefd. De autofocus is ongelofelijk snel. Je kunt ook het geluid van de sluiter uitzetten, wat heel fijn is voor interviews of als je in het openbaar foto's maakt. De foto's zien er fantastisch uit, alsof ze al bewerkt zijn. En hij is ontzettend eenvoudig in het gebruik.

Waar zie je jezelf over 1, 3 en 5 jaar?
Ik wil in de positie zijn dat ik verhalen kan vertellen die belangrijk zijn. In opdracht werken is één ding, maar het is totaal iets anders om werk te creëren dat echt iets voor je betekent.

Het is geweldig dat ik nu voor een krant werk en de kans krijg om verhalen te pitchen die belangrijk voor me zijn. Als mijn naam meer gevestigd raakt, hoop ik dat ik dat steeds meer kan doen.

Een grote groep CSDP-studenten poseert met Canon-camera's voor hun gezicht.

Simona moedigt iedereen aan om mee te doen, en vertelt dat zij veel energie en motivatie uit deze ervaring heeft geput. Haar conclusie was: "Het is ontzettend goed voor je carrière als professioneel fotograaf."

Als je mee wilt doen aan het Canon Student Development Programme van 2025, kun je je nu aanmelden om het laatste nieuws te ontvangen en meer te weten te komen over de getalenteerde finalisten van dit jaar.

Mabinty Taylor-Kamara

Gerelateerde artikelen

CSDP-alumni delen hun verhalen en successen

Vier deelnemers aan het Canon Student Development Programme, nu opkomende sterren in de fotojournalistiek, vertellen hun verhaal.

Een succesvol fotoportfolio maken

Vier professionele fotografen delen hun tips & tricks voor het samenstellen van het perfecte fotoportfolio, van het werken aan je verhaal tot het presenteren van je werk.

Freelance of staffotograaf? Zo verdien je je brood als fotojournalist

Bekroond fotojournalist Brent Stirton geeft advies over hoe je carrière maakt in de competitieve wereld van fotojournalistiek.

Michele Spatari: van fotografiestudent tot professional

Nieuwsfotograaf Michele Spatari vertelt over het Canon Student Development Programme en hoe het zijn carrière een boost gaf.

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Klik hier voor inspirerende verhalen en het laatste nieuws van Canon Europe Pro