ARTIKEL

"De dag is nooit voorbij": Chris Packham en zijn passie voor wildlifefotografie

One king penguin stands tall and sharp amid a blurred colony of other penguins. The penguin has a white chest, grey neck and sides, golden cheeks, beak and front of the neck, and a black face.
Chris Packham stelde scherp op één pinguïn in de kolonie van honderden koningspinguïns in Salisbury Plain, Zuid-Georgia, om deze opname te maken. Een langzame pan van twee seconden terwijl de ster door de groep bewoog, gaf de aantrekkelijke onscherpte om de pinguïn heen. Gefotografeerd met een Canon EOS 5DS R met een Canon EF 500mm f/4L IS II USM -objectief op 1/4 sec, f/32 en ISO100. © Chris Packham

Chris Packham is een van de bekendste tv-presentatoren van het Verenigd Koninkrijk. Hij deelt zijn liefde voor de natuur en kaart milieukwesties aan in natuurprogramma's op de televisie. Naast zijn loopbaan als presentator, is hij ook een productief schrijver en een prominent voorvechter van natuurbehoud en dierenrechten. Toch was het als jonge man zijn voornaamste ambitie om wildlifefotograaf te worden en deze passie is zijn hele leven gebleven.

Zijn onderwerpen zijn onder meer wildlife, landschappen, nomadenstammen en het effect van afval op natuur en milieu. Zijn fotografische expertise heeft geleid tot uitnodigingen voor de jury van prestigieuze wedstrijden, waaronder Wildlife Photographer of the Year. Hier vertelt Chris over zijn liefde voor de natuur, zijn fotografie, en waarom hij zijn Canon-uitrusting blijft koesteren.

 

Deze audio is alleen beschikbaar in het Engels.

Wanneer begon je passie voor wildlife?

"Sinds ik als kind van een jaar of twee, drie rond kroop, ben ik al gefascineerd door levende dingen. Biologie was de wetenschap die me aantrok, maar in mijn jeugd vond ik kunst ook echt boeiend. Op school waren er maar twee dingen waar ik goed in was: wetenschap en kunst.

"Ik wilde graag naar de kunstacademie, maar mijn vader raadde met dat af. Uiteindelijk zat ik tot ik in de twintig was met mijn hoofd in vakbladen en studieboeken. Kunst stond op een zijspoor en op een bepaald moment kreeg ik daar de pest over in. Ik wilde dingen maken. Ik wilde creatief bezig zijn."

Canon Professional Services

Heb je Canon-apparatuur?

Registreer je apparatuur voor gratis advies van experts, onderhoud van apparatuur, toegang tot inspirerende evenementen en exclusieve aanbiedingen met Canon Professional Services (CPS).

Hoe ben je overgestapt naar werk in de fotografie?

"Ik deed een doctoraat, maar daar ben ik uiteindelijk mee gestopt. Ik huurde een garagebox en ging beeldhouwen en schilderen. Ik had een complete opleiding gevolgd om dieren beter te begrijpen, waardoor ik wel de ideeën had, maar de moeilijkheid was dat ik de techniek niet onder de knie kon krijgen. Ik kocht een camera, maar ik realiseerde me al snel dat die kunst net zo moeilijk te leren was als werken met olieverf, pastels of andere media.

"Om mijn fotografie te financieren, werkte ik als camera-assistent voor iemand die natuurdocumentaires maakte voor de BBC. Zo betaalde ik mijn Canon-camera, mijn film en mijn auto. Ik reed rond in het Verenigd Koninkrijk, sliep op parkeerterreinen van natuurparken, stond vroeg op en leerde mezelf wildlife fotograferen. Daarnaast volgde ik 's avonds cursussen om donkere-kamerwerk en nog veel meer te leren. Ik dook dus in het diepe toen ik midden twintig was; ik probeerde de passie voor creativiteit terug te vinden die opzij was gezet, maar niet compleet was onderdrukt."

Two four-wheel-drive vehicles drive down a dusty road in the middle of the countryside. Some trees have had their tops chopped off, but there are lots of lush green plants.
Chris reisde in 2018 naar Sumatra, waar hij het effect van milieuschade op de gemeenschap in beeld bracht. Gefotografeerd met een Canon EOS 5DS R met een Canon EF 70-200mm f/2.8L IS II USM-objectief ingesteld op 100mm, 1/160 sec, f/14 en ISO400.. © Chris Packham
A polar bear lies on a rock beside icy waters.

Het is geen geluk, het is wetenschap: de technische hoogstandjes achter de fantastische wildlifefoto's van Audun Rikardsen

De wetenschapper, wildlifefotograaf en Canon Ambassador legt uit hoe hij zijn ongelofelijke zee- en bergfoto's van de Arctische natuur maakt.

Was een loopbaan als fotograaf altijd al je doel, toen je bij de tv werkte?

"Ja, dat was het zeker. Leren als camera-assistent en later het filmen waren middelen om mijn inkomsten aan te vullen, zodat ik me kon veroorloven om dat te doen. In die tijd had ik geen geld. Apparatuur en transparante films van goede kwaliteit waren duur, dus ik telde elk frame. Ik begon als tv-presentator omdat een filmklus niet doorging en ik gewoon geld nodig had.

"Ik solliciteerde naar een kinderprogramma en ik dacht alleen maar, 'Als ik deze baan krijg, kan ik een nieuw objectief kopen.' En dat heb ik ook gedaan. Ik deed mijn werk in het programma en een minuut na afloop zat ik in de auto. Op weg naar een plek om foto's te maken."

Je hebt het syndroom van Asperger. In hoeverre heeft dat effect op je fotografie?

"Ik denk dat het een ongelofelijk voordeel is om Asperger te hebben als het op fotograferen aankomt. Ik denk dat ik de wereld op een andere manier zie. Ik weet niet hoe een ander de wereld ziet, maar ik heb, zeg maar, geaccepteerd dat dat het geval is. Ik zie een wereld die is samengesmolten en die bestaat uit patronen met intense details, en ik ben me gaan realiseren dat de meeste mensen de wereld niet zo zien. Ik heb een uitstekend geheugen voor dingen en beelden. Mensen met mijn aandoening hebben andere zintuiglijke talenten en ik ben uiterst visueel georiënteerd. Dat is een ongelooflijke gave."

A brown skua bird lands on snowy ground, wings outstretched to show white and brown striped markings.
Een bruine skua tegen het immense witte sneeuwvlak, strak in beeld gebracht dankzij de lange brandpuntsafstand die Chris gebruikte. Gefotografeerd met een Canon EOS 5DS R met een Canon EF 500mm f/4L IS II USM-objectief en Extender EF 1.4x III ingesteld op 700mm, 1/500 sec, f/5.6 en ISO400. © Chris Packham

Hoe bekijk je je foto’s?

"Ik zie altijd wel iets fouts in mijn foto's. Ik weet altijd precies wat er gebeurde net voordat of net nadat ik de foto nam, en hoe ik het beter had kunnen doen. Ik vind het veel leuker om naar foto's van anderen te kijken dan naar mijn eigen foto's. Ik heb foto's van anderen aan de muur hangen, geen foto's van mezelf.

"Ik denk dat het indringende niveau van zelfkritiek ongelofelijk nuttig is, want het betekent dat ik elke keer als ik op pad ga, het beter probeer te doen dan de keer ervoor. Aan vleierij heb ik niets. Ik verwelkom kritiek. Ik voel me een stuk beter als iemand naar me toe komt en zegt: ‘Je had dit moeten doen’, of ‘Heb je wel eens hieraan gedacht?’ Dan denk ik: ‘Ja, je hebt gelijk. Ik zat fout. Dankjewel.' Dat is mijn houding."

Je fotografeert met een Canon EOS 5DS R. Waarom heb je deze camera gekozen?

"Ik ben waarschijnlijk een beetje eigenaardig als het om wildlifefotografie gaat - ik houd van beperkingen en accepteer nieuwe ideeën erg langzaam. Maar op dit moment ben ik echt enthousiast, want de Canon EOS 5DS R is de beste camera die ik ooit heb gehad. Dat zeg ik niet zomaar, het is echt waar. De camera is niet echt gemaakt voor wildlifefotografie, maar biedt veel meer dan de beperkingen die het gebruik me oplegt.

"De sensor met 50 Megapixel biedt buitengewoon scherpe beelden en de mogelijkheid om met die sensor bij te snijden is fenomenaal. De manier waarop licht wordt behandeld is absoluut schitterend. Ik ben gek op de bestanden die ik van deze camera krijg."

Two people’s feet are shown, wearing flip flops. The grassy ground is strewn with food wrappers, packets and pots.
"Toen ik vroeg waarom de grond van deze kampementen bedekt was met plastic, vertelden ze me dat de stam de gewoonte had om hun voedsel van ‘borden’ van bladeren te eten, en dat ze de lege ‘borden’ in de jungle op de grond gooiden om te vergaan," zegt Chris, waarbij hij uitlegt waarom de mensen in dit Orang Rimba-kamp op Sumatra nog niet gewend zijn aan het gebruik van plastic en andere niet-afbreekbare materialen. Gefotografeerd met een Canon EOS 5DS R met een Canon EF 70-200mm f/2.8L IS II USM-objectief ingesteld op 70mm, 1/40 sec, f/11 en ISO400. © Chris Packham

Welke objectieven gebruik je het meest?

"Het objectief dat ik steeds weer pak, is de Canon EF 500mm f/4L IS II USM. Dat is fantastisch. Het is licht en gemakkelijk in het gebruik als je vanuit de hand opnamen maakt. Maar voor mij telt meer het blikveld dat het biedt en de geringe scherptediepte die ik kan gebruiken. Ik maak portretopnamen, wildlife-opnamen op afstand en zelfs opnamen van planten ermee.

"Als tweede objectief gebruik ik een Canon EF 70-200mm f/2.8L IS II USM, waarmee je flexibel kunt zoomen als je dicht bij een voorwerp bent. Ik werk graag met teleobjectieven; met brede objectieven is er zo veel dat je niet kunt controleren. Op dit moment heb ik een Canon EF 11-24mm f/4L USM. Het is een prachtig objectief en ik heb er een paar buitengewone foto's mee gemaakt, maar lang niet zo veel als met de 500mm."

Waarom gebruik je Canon-verrekijkers? Wat vind je er prettig aan?

"Ik gebruikte eerst allerlei verrekijkers van verschillende merken. Toen kwam het tijdschrift Ethical Consumer met een rapport over optiekfabrikanten. In het rapport onthulden ze dat enkele van deze bedrijven de jachtgemeenschap als doelgroep hadden en in dat kader geld gaven voor jachtprijzen en tv-programma's over de jacht sponsorden. Er was, en is, maar één fabrikant die in ethisch opzicht volledig zuiver is, en dat is Canon - zowel als het gaat om natuurbehoud als om het productieproces.

"Ik gebruik 10x32 verrekijkers met Image Stabilizer en dat zijn de beste die ik ooit heb gehad. Wat ik eerder niet kon, kan ik nu wel: kleinere dingen zien op een grotere afstand. Al die kleine details waaraan je soorten kunt herkennen, worden ogenblikkelijk duidelijk. Voor mij is het gebruik van Canon de perfecte synergie van ethiek en topkwaliteit."

A close-up shows a penguin’s orange feet tucked under its white feathers, droplets of water on its feathers.
Happy feet? In elk geval erg oranje pootjes. De camera heeft de pootjes van de pinguïn perfect in detail vastgelegd, evenals elke druppel water op de veren. Gefotografeerd met een Canon EOS 5DS R met een Canon EF 500mm f/4L IS II USM-objectief ingesteld op 1/160 sec, f/8 en ISO400. © Chris Packham

Vind je het acceptabel om bepaald gedrag uit te lokken, bijvoorbeeld met lokaas, om een mooie opname te maken?

"Deze vraag maakt nogal wat discussie los in wildlifefotografie, maar als je het juiste voedsel geeft, hun voedingsgewoonten aanvult en geen afhankelijkheid schept - waarom niet? Ik fotografeer aan de lopende band dieren met lokaas, want ik fotografeer de vogels die op het vogelvoer in mijn tuin afkomen. Niemand klaagt over vogels voeren. Het is een geweldige manier om vogels heel dichtbij te krijgen en uit het keukenraam opnamen te kunnen maken. Ik denk dat het met al dit soort dingen gaat om de mate waarin het gebeurt."

En hoe denk je over cameravallen?

"Ook dat lokt een hevig debat uit. Is het echte fotografie of is het oplichterij? Ik denk dat we er gewoon geen probleem van moeten maken. De hele gemeenschap van wildlifefotografen moet niet zo moeilijk doen. Weet je, we beschikken nu over verbluffende technologie, die iedereen op zijn eigen manier gaat gebruiken. Zolang de ecologie, het gedrag en de gezondheid van de dieren er op geen enkele manier onder lijden, en de fotograaf is eerlijk over de wijze waarop ze hun foto hebben genomen, vind ik het prima."

A group of penguins is almost silhouetted against a bright expanse of water behind them. The light reflected off the water forms circular bokeh patterns.
Prachtig bokeh schept een sterke achtergrond voor deze groep koningspinguïns in Gold Harbour, in het zuiden van Georgia. Gefotografeerd met een Canon EOS 5DS R met een Canon EF 500mm f/4L IS II USM-objectief ingesteld op 1/8000 sec, f/4 en ISO100. © Chris Packham

Kan fotografie natuurbehoud promoten? Wat vind je van het werk van andere natuurfotografen?

"Ik kijk veel naar het werk van fotografen, en soms kan dat behoorlijk wreed zijn. Maar het zijn de krachtige beelden die je bijblijven. In 2017 nam Brent Stirton een foto van een neushoorn zonder hoorn, waarmee hij Wildlife Photographer of the Year werd. Fotografisch gezien is de foto van Brent geen kunst, maar het is wel een buitengewoon krachtig beeld dat hij overbrengt. Zo wordt fotografie op een andere en bijzonder effectieve manier gebruikt.

"Ik denk niet dat gezellige gesprekken zorgen voor promotie van natuurbehoud. En ik denk dat we allemaal precies moeten weten wat er gebeurt daar, dus fotografen moeten zich daarop toeleggen. Dat doe ik zelf niet, dus je kunt me beschuldigen van hypocrisie. Ik probeer de natuur mooier te maken, zodat mensen affiniteit ontwikkelen en de natuur willen beschermen. Maar veel fotografen werken hard om te laten zien dat we de natuur misbruiken, en sommige van die beelden zijn buitengewoon indringend."

Welk advies zou je beginnende wildlifefotografen geven?

"In de eerste plaats, bekijk je materiaal nooit ter plekke. Als je in het vrije veld fotografeert en je komt dicht bij de dieren, moet je niet de hele tijd naar de achterkant van je camera kijken of foto's verwijderen. Opslag is zo goedkoop. Vergeet het, maak gewoon foto's. Iets anders is dat je een niche moet zien te vinden. Kijk naar het werk van andere fotografen en vind iets dat ze nog niet hebben gedaan. Is er een techniek die je kunt gebruiken uit een ander genre fotografie? Is er een stuk uitrusting dat je kunt gebruiken? Is er een objectief? Het kan van alles zijn. Je moet op zoek gaan naar iets waardoor je innovatief kunt zijn en iets nieuws kunt produceren.

"Een van mijn mantra's is: slaap als je dood bent en eet vlak daarvoor. Je moet erop uit om foto's te maken. De dag is nooit voorbij. Je moet blijven proberen, daar gaat het om. En je moet meedogenloos kritisch zijn op je eigen werk. Zelfs als andere mensen zeggen dat het fantastisch is, zelfs als je er een prijs mee wint, gun jezelf geen genade. Want dat motiveert je om het de volgende keer beter te doen."

Geschreven door David Clark and Beren Neale


De uitrusting van Chris Packham

De essentiële kit waarmee professionals fotograferen

Chris Packham stands in a woodland wearing a green jacket, his hands resting on his Canon 5DS R fitted with a Canon telephoto lens, on a stand.

Camera

Canon EOS 5DS R

De 50,6 Megapixel full-frame CMOS-sensor in deze DSLR is in staat om zelfs de kleinste details vast te leggen. Dankzij de zeer hoge resolutie kunnen de beelden uitgebreid worden bijgesneden, terwijl de beeldkwaliteit uitzonderlijk blijft.

Lenzen

Canon EF 500mm f/4L IS II USM

Deze supertelelens voor een sterke vergroting heeft geïntegreerde beeldstabilisatie voor scherpe resultaten bij handheld fotografie. Dit objectief bezit de kwaliteit van de L-serie en is lichtgewicht, dus comfortabel om mee te werken.

Canon EF 70-200mm f/2.8L IS II USM

Een krachtig telezoomobjectief met een duurzaam ontwerp, een 4-stops beeldstabilisator die ideaal is voor handheld fotograferen bij weinig licht, en UD-lenselementen (Ultra-low Dispersion) voor hoog contrast en natuurlijke kleuren.

Canon EF 11-24mm f/4L USM

Deze zoom biedt niet alleen een ultra-groothoekbereik met minimale vertekening op alle brandpuntsafstanden, maar is ook voorzien van UD- en Super UD-lenselementen en grote geslepen asferische elementen voor uitstekende optische prestaties. Met de ringvormige USM kun je snel en vrijwel geruisloos scherpstellen, terwijl je hem ook handmatig kunt aanpassen.

Verrekijkers

Canon 10x32 IS verrekijker

Kom dichter bij een breed scala van onderwerpen met behulp van deze hoogwaardige 10x verrekijker. Deze verrekijkers met de precisie-optica van Canon en een krachtige Image Stabilizer om bewegingen te compenseren, leveren superieure beelden vanuit de hand voor eenvoudige en comfortabele identificatie van onderwerpen.

Gerelateerde artikelen

Alles weergeven

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Klik hier voor inspirerende verhalen en het laatste nieuws van Canon Europe Pro

Meld je nu aan