Achter de schermen van de opnamen van de reclamespot voor de F-PACE van Jaguar, gefilmd met de EOS C200

Moeilijke weers- en lichtomstandigheden en ruig terrein waren slechts enkele van de uitdagingen waarmee de productiecrew achter de nieuwe Jaguar F-PACE-campagne moest afrekenen om deze reclamespot te maken. Filmen met de robuuste, flexibele en compacte 4K Cinema EOS Camera EOS C200 was voor hen de ultieme oplossing.

De belangrijkste beelden werden echter gefilmd in de regio Queenstown van Nieuw-Zeeland. Brett koos deze plek omdat hij wist dat de omgeving een Europese uitstraling had, die nodig was om een breed publiek aan te spreken. Maar om een donkere wagen te filmen tegen een achtergrond van zonnige, besneeuwde bergen, was er een sensor nodig met een groot dynamisch bereik. De C200 was dankzij de 15 stops van de opname-indeling Cinema RAW Light de perfecte keuze.

Hoelang hebben jullie en jullie team erover gedaan om de EOS C200 onder de knie te krijgen?
"De camera arriveerde op de dag voor we begonnen met filmen. We hadden twee EOS C200-camera’s, eentje op de schouder en de andere in een cardanische ophanging die vooral bedoeld was om te filmen met een drone (maar deze kon ook snel op een handheldconstructie worden gezet indien nodig).

"We hadden ook twee C700-camera’s. Toen ik de draaiboeken voor het eerst doornam, dacht ik dat we zowel de C200- als de C700-camera’s zouden gebruiken. Maar eerlijk gezegd bevat heel die 60 seconden lange video slechts één scène die gefilmd is met een C700. Wat we wel deden, was een aantal vergelijkende opnamen maken, omdat ik vind dat de C200 en C700 elkaar zo goed aanvullen. Die twee camera’s zijn een perfecte combinatie."

Hoe deed de C200 het in vergelijking met het materiaal dat je normaal gebruikt?
"Vroeger gebruikte ik een C500, maar voor commerciële opdrachten zoals deze heb ik nu een C700. Natuurlijk is de vormfactor helemaal anders: de C200 is veel kleiner dan de C700. Hij heeft meer beperkingen op het vlak van wat hij kan opnemen en uitvoeren, maar wat de beeldkwaliteit betreft is hij fantastisch. Ze gaan echt hand in hand. Het lijkt net een Alexa en Alexa Mini. Voor een opdracht met veel drama waarvoor verschillende outputs en opname-opties nodig zijn, zou ik voor de C700 gaan. Maar als je prachtige RAW-opnamen intern wilt opnemen, is de C200 met zijn kleine, handheld vormfactor onovertroffen."

Hij bespaarde jullie dus tijd op de opnamedagen?
"Honderd procent. De C200 was erg snel monteerbaar, dus kon het team razendsnel wisselen tussen filmen met een statief of vanop de schouder.

"En ook met een drone. Een EOS C700 kun je niet op een drone monteren, zo'n camera is gewoon te groot. Maar met de C200 op een Freefly Alta 8-drone hing de camera in een mum van tijd in de lucht. Als je Cinema RAW Light-opnamen intern vastlegt op CFast 2.0-kaarten, betekent dit natuurlijk dat je 128 GB in 16 minuten tijd volfilmt. Maar de drone kon slechts zeven minuten lang vliegen, dus konden we de camera gewoon laten lopen en moesten we ons geen zorgen maken over de opslagruimte."

Wat vond je van de Dual Pixel CMOS AF van de EOS C200?
"De Dual Pixel CMOS autofocus van de C300 Mark II had ons al van onze sokken geblazen. Voor de Jaguar-opnamen filmden we vooral met Canon Cinema Prime-objectieven en ook af en toe met Cinema zoomobjectieven. Autofocus gebruikten we dus niet echt. Maar de Dual Pixel Focus Assist Guide vonden we geweldig."

"Deze scène zie je niet in de uiteindelijke film, maar op een bepaald moment gebruikten we een EF 600mm f/4L IS II USM om te testen hoe de C200 de wagen zou volgen met autofocus. Het was fenomenaal. Mijn camera-assistent kon zijn ogen niet geloven."

En wat vond je van het 15 stops dynamisch bereik?
"De eerste keer dat ik 15 stops zag, was bij de C300 Mark II. Nu let ik dus extra goed op de details die bewaard blijven in al die 15 stops. Op dat vlak was de C200 verbluffend. Er zat in geen enkele stop ruis in de schaduwen. We gebruikten de View Assist-functie om de HDR te monitoren door de zoeker en op een Atomos Shogun Inferno. Het geheim: laat je hooglichten nooit uitbijten!"

Welk beeld was het moeilijkst te filmen en waarom?
"Gek genoeg was dat het deel met de danser. Het weer maakte het ons erg moeilijk, het was mistig en het regende. Op een ochtend probeerden we het, maar de Creative Director, Matt, vond de beelden niet goed genoeg. Ik maakte me zorgen over het budget en we moesten de hele crew naar een andere locatie verhuizen, zo'n 150 km verderop, voor de opnamen van die namiddag. We probeerden het een tweede keer, maar stopten en begonnen de locatie te verlaten. En toen brak plots de zon door, 10 minuten lang. We sprongen uit de auto en filmden dat deel snel op een plek die we nog niet eerder hadden gezien."

Elke opdracht is een kans om te leren. Wat heb je uit deze opdracht geleerd?
"Door de veel kleinere vormfactor van de C200 kon ik wat meer uitproberen en rondlopen, zonder na te hoeven denken over het medium en de opname van data. Ik had opeens een zeer wendbare camera waarmee ik veel sneller de juiste beelden kon vastleggen."

Cinema RAW Light-workflow

De C200 introduceerde een nieuwe 4K RAW-indeling in het Cinema EOS-assortiment: Cinema RAW Light. Deze gecomprimeerde bestandsindeling levert bestanden op die ongeveer een derde tot een vijfde zijn van het formaat van een normaal Cinema RAW-bestand uit camera’s zoals de C700, maar toch biedt de indeling meer dan genoeg mogelijkheden voor de nabewerking.

"De C700 levert ongelooflijk veel RAW-data op. Als je veel met green screens werkt of beelden combineert, dan is dit wat je nodig hebt," legt Brett uit. "Maar wat de beeldkwaliteit van Camera RAW Light met de C200 betreft, denk ik dat het eindresultaat, de reclamespot, voor zich spreekt.

"We filmden 4K Cinema RAW Light intern op CFast 2.0 op de C200 en 2K MP4 op SD als proxy media. De SD-kaarten gingen lang mee, daarover hoefden we ons geen zorgen te maken. We hadden ook 4 x 128GB CFast 2.0-kaarten, waarop ongeveer twee keer 16 minuten 12-bits 4K-beeldmateriaal aan 25 fps op konden opslaan. Als back-up gebruikten we een G-Tech RAID met een ingebouwde CFast-kaartlezer. Het duurde slechts een viertal minuten om een kaart te kopiëren, dus zaten we nooit met lange wachttijden. De bestanden werden gekopieerd op andere schijven, die we bijhielden tot we weer in het VK arriveerden. Daar kopieerden we ze op de servers voor de nabewerking.

"Op locatie begonnen we de MP4-proxybestanden te bewerken in Premiere. Die bewerkingen wilden we later ook op de RAW-bestanden toepassen. We gebruikten DaVinci Resolve 14 om de Cinema RAW Light-bestanden uit te voeren in 16-bits DPX, gevolgd door kleurgradatie in Baselight en afwerking in Flame."

Wilt u meer informatie over de 4K Cinema EOS-compactcamera? Ga dan naar de EOS C200-productpagina.