Een nieuw niveau: je architectuurfoto's verbeteren

Canon Ambassador Fernando Guerra weet het een en ander over gebouwen. Hij studeerde af als architect in zijn thuisland Portugal, voordat hij enkele jaren voor een architectenkantoor in Macau ging werken. Hoewel hij genoot van zijn werk kon hij zijn voorliefde voor fotografie nooit loslaten.

Fernando's passie voor het fotograferen van gebouwen werd alsmaar groter, tot hij samen met zijn broer Sergio architectuur begon te fotograferen voor toonaangevende tijdschriften en particuliere klanten. Hij heeft nu een reeks onderscheidingen op zijn naam staan en heeft nooit meer teruggekeken.

Hier deelt Fernando enkele inzichten en tips en tricks die hij in de loop der jaren heeft geleerd.

Architectuurfotografie gaat niet alleen over imposante kantoorblokken of sierlijke kerken. Hoewel deze foto's spectaculair zijn, kan elk gebouw volgens Fernando prachtig zijn - als je goed genoeg kijkt, of juist niet.

"Denk niet na over het vinden van de juiste locatie," adviseert hij. "Je vindt soms ongelooflijke gebouwen op verschrikkelijke locaties. Denk na over individuele gebouwen en wat ze interessant maakt. Het kan van alles zijn, van een vervallen schuur of een bescheiden huis tot een prachtig museum of kathedraal. Ik denk niet dat er verkeerde gebouwen zijn om te fotograferen. Je moet simpelweg wachten op het juiste licht en het juiste moment. "

Als je eenmaal verliefd bent geworden op een gebouw, raadt Fernando aan om lagen toe te voegen aan je foto's. Het is een techniek die hij heeft geleerd van een van zijn grootste inspiratiebronnen, Magnum-fotograaf Alex Webb, en het zal je helpen om een nieuwe dimensie toe te voegen aan je fotografie, zoals Fernando hieronder uitlegt.

"Zijn fotografie fascineerde me door de manier waarop hij laag op laag gebruikte om meer elementen in een opname te verwerken," zegt Fernando over Webb. "Je kunt bijvoorbeeld hier mensen neerzetten, daar een hond, en daar een man langs laten lopen met een paraplu. Zijn opnamen bestaan uit verschillende lagen waardoor je het gevoel van leven en context krijgt.

"Als architect probeer ik de perfecte afmetingen, het perfecte materiaal en de perfecte kleuren en afwerking te vinden. Als fotograaf probeer ik die elementen perfect over te brengen zodat alles er prachtig uitziet," vervolgt Fernando. "Ik ben niet op zoek naar een geometrie die 'werkt', ik probeer het gebouw er gewoon schitterend uit te laten zien. Dat is de boodschap die ik wil overbrengen."

Je zou denken dat een van de eerste regels in architectuurfotografie het gebruik van een statief is. Maar daar is Fernando het niet mee eens.

"Ik hou van bewegingsvrijheid, dus ik gebruik liever geen statief, hoewel dat volgens anderen wel degelijk een fundamenteel hulpmiddel is bij het maken van architectuurfoto's," legt hij uit. "Ik blijf liever rondlopen om een gebouw vanuit verschillende hoeken te verkennen, dus ik fotografeer altijd vanuit de hand. Vanaf het moment dat ik op locatie aankom, werk ik non-stop totdat ik weer wegga.

"Een ander voordeel van het niet gebruiken van een statief is dat je op een drukke plek kunt fotograferen zonder de aandacht te trekken. Anders kunnen mensen in je kader geïntrigeerd worden en naar je kijken, in plaats van zich op een natuurlijke manier te gedragen. De variangle schermen van veel Canon-camera's zijn hier perfect voor. Je kunt opnamen maken vanuit verschillende hoeken zonder dat iemand überhaupt doorheeft dat je foto's maakt."

Wat Fernando betreft, is er eigenlijk maar één regel die je moet volgen als het gaat om de do's en don'ts van architectuurfotografie.

"Verticale lijnen moeten recht zijn, dus richt de camera nooit omhoog of omlaag, tenzij je een tilt-shiftlens gebruikt die het perspectief kan corrigeren," legt hij uit. "Je kunt het perspectief ook corrigeren in de bewerkingsfase van je software, maar ik denk niet dat het er dan goed uit zal zien. Er worden vaak nog veel andere regels besproken, maar ik denk dat je regels moet schenden om je eigen onderscheidende werk te creëren dat opvalt. Houd de verticale lijnen recht en fotografeer alsof je leven ervan afhangt."

Iets anders wat Fernando een misvatting noemt, is dat het beste licht voor architectuurfotografie in de vroege ochtend of late middag valt, wat vaak het 'gouden uur' wordt genoemd.

"Als ik een gebouw fotografeer, begin ik 's ochtends vroeg en blijf ik tot de sterren 's avonds beginnen te fonkelen. Dat is tot op zekere hoogte dezelfde benadering als die van een fotojournalist. Ik volg het licht rond het gebouw, waarbij verschillende aspecten er op verschillende momenten van de dag beter uit zullen zien. Je ziet dan ook hoe mensen het gebouw gebruiken, wat voor een nieuw en levendig element zorgt. Het is alsof je 'een dag in het leven van een gebouw' fotografeert. Ik wil meer vastleggen dan het gebouw zelf.

"Als het licht hard is, kun je met de schaduwen spelen. Ik heb onlangs een aantal geweldige foto's gemaakt van een huis, 's middags met de zon hoog in de lucht. Het licht scheen door de dakramen naar binnen en verlichtte het hele interieur, en het zag er simpelweg fantastisch uit. Wanneer de zon lager aan de hemel staat, kan een gebouw er aan de ene kant slecht uitzien, maar geweldig aan de andere kant. Je moet gewoon rondlopen en goed blijven kijken. Zelfs als het buiten grijs en mistig is, kun je interessante foto's maken met een bepaalde zachtheid. Een andere verkeerde aanname is dat je klaar bent zodra je het gebouw vanuit één hoek hebt gefotografeerd. Kom later op de dag terug om te zien hoe de verandering in licht het gebouw heeft beïnvloed."

Als je net begint, raadt Fernando lenzen aan met een goede balans tussen een relatief breed gezichtsveld en minimale beeldvervorming. "Ik ben gek op de Canon RF 35mm F1.8 Macro IS STM en de Canon RF 50mm F1.8 STM," vertelt hij enthousiast. "Ze zijn klein en onopvallend, zodat je onopgemerkt foto's kunt maken. De kwaliteit is geweldig en ze zijn relatief goedkoop. Ik gebruik ook de Canon EF 24-240 mm F4-6.3 IS USM omdat deze zo veelzijdig is. Ik kan geen vervorming gebruiken in mijn architectuurfoto's, maar dankzij de ingebouwde correcties in camera's van de EOS R-serie wordt het een lens zonder vervorming."

Een ander belangrijke lens die vooral geschikt is voor architectuurfotografie is de Canon RF 16 mm F2.8 STM. Deze primelens met een brandpuntsafstand van 16 mm is niet alleen zeer betaalbaar, maar heeft ook een ultrabrede kijkhoek zodat je meer kunt vastleggen, zoals een hele brug. Architectuurliefhebbers zullen ook dol zijn op de interessante effecten op lijnen en hoeken die de lens biedt.

Als je eenmaal een camera en lens hebt die bij je passen en de basisbeginselen van het genre onder de knie hebt, adviseert Fernando om meer te experimenteren met je architectuurfotografie, van de hoek van je foto tot de lensfilters.

"Een Neutral Density-filter is ideaal voor lange belichtingen, zelfs bij helder licht," legt Fernando uit. "Bij het fotograferen van architectuur op een drukke plek zorgt een lange belichting ervoor dat alle mensen en het bewegende verkeer effectief verdwijnen, waardoor ze niet meer op de foto verschijnen. Een circulair polarisatie-filter is ideaal voor het verwijderen van reflecties van glazen ramen. Het werkt net zo goed op gebouwen met een glanzende afwerking. Ik moest een betonnen gebouw fotograferen dat rood was geschilderd en superglanzend was. Ik heb het circulair polarisatie-filter gebruikt en alle glans verdween, waardoor de kleur naar voren kwam."

Voor Fernando is het fotograferen van architectuur meer dan zomaar een opdracht: het is een roeping. Een roeping die werd geïnspireerd door een hart dat sneller gaat kloppen van mooie gebouwen.

"Ik fotografeer architectuur als beroep, maar ik heb nog steeds het gevoel dat de mensen die zich in het gebouw bevinden of die het gebouw gebruiken het interessantste element van de foto zijn," besluit hij. "Voor mij draait het bij architectuurfotografie om het vastleggen van het leven."

Ben je klaar om aan de slag te gaan?

Geschreven door Matthew Richards