Natuurlijke huidtinten vastleggen in je portretfoto's

Het vastleggen van natuurlijke en natuurgetrouwe huidtinten is een van de meest uitdagende aspecten van portretfotografie. Een ongebruikelijke belichting en rare kleurzwemen kunnen de geportretteerde een pipse uitstraling bezorgen en het kan je een eeuwigheid kosten om dat achteraf te corrigeren. Uiteraard hebben we niet allemaal een grimeur of visagist voor ons klaarstaan, maar er zijn zeker een aantal manieren om met je EOS-camera direct frisse, goede tinten te krijgen zodat je achteraf minder hoeft te retoucheren.

De bekroonde fashion- en beauty-fotografe Jade Keshia Gordon geeft je hier vijf eenvoudige tips voor het perfect vastleggen van huidtinten. Ze legt uit welke verschillende benaderingen ze gebruikt voor uiteenlopende huidtinten en hoe ze haar EOS-camera instelt om een consistent resultaat te krijgen,

Met Jade's adviezen heb je binnen de kortste keren de perfecte huidtinten te pakken!

Zachter licht geeft in het algemeen een meer flatteus beeld. Als je buiten fotografeert op een heldere, maar bewolkte dag heb je diffuus licht, dat geschikt is voor alle soorten huidtinten. Op heldere, zonnige dagen, met ongefilterd en hard licht, is het daarentegen vaak beter om een plek op te zoeken die wat uit de zon ligt. Zo kun je schaduwen en hooglichten op het gezicht voorkomen.

"Bij huidtinten is het eerste waar je over na moet denken de belichting", bevestigt Jade. "Als je onderwerp het licht direct in het gezicht krijgt en bovendien een wat lichtere huid heeft, dan kan dat een bleek resultaat geven. Dus moet je zo nodig de belichting verminderen, of anders het onderwerp vragen om zich om te draaien, zodat het licht van achteren komt.

"In de studio vind ik het fijn om een opstelling te gebruiken met twee lichtbronnen, met één lamp achter het onderwerp om de achtergrond te verlichten, en een beauty-dish aan de voorkant, iets uit het midden ten opzichte van het model, waarmee ik het gezicht belicht."

Jade fotografeert regelmatig modellen met verschillende huidtinten. Voor ieder model kiest ze een andere benadering.

"Lichte huid moet je niet overbelichten bij het maken van een portret. Dat is belangrijk", legt ze uit. "Je wilt ervoor zorgen dat de textuur van de huid en eventuele sproetjes of make-up zichtbaar zijn. Als de hooglichten uitgebleekt zijn, is het lastig of zelfs onmogelijk om die weer zichtbaar te maken."

"Bij zeer donkere, zwarte huidtinten heb je ruimschoots licht nodig", vervolgt Jade. "Zwart absorbeert licht, dus moet je zorgen dat je voldoende licht hebt om de gelaatstrekken goed te laten uitkomen. Maar wees voorzichtig, want met te veel licht wordt de huid juist weer overbelicht en worden ook hier gelaatstrekken uitgebleekt.

"Voor mensen met een iets minder donkere huid vind ik dat tegenlicht meestal erg goed werkt, of dat nu van een studiolamp is of van de zon. Het geeft een mooi licht rond de zijkanten van het gezicht en met een reflector kun je een deel van dat licht op het gezicht laten vallen."

Met Picture Style-opties die je vooraf kunt instellen, krijg je voor allerlei verschillende situaties in één keer de instellingen die je nodig hebt. Iedere Picture Style biedt een andere combinatie van scherpte, contrast, verzadiging en kleurtint. Elke combinatie kan voor huidtinten weer een ander effect geven in je portretten. Zoals de naam al zegt, is de beeldstijl Portret geoptimaliseerd voor opnames waarop personen te zien zijn. De scherpte is tamelijk gereduceerd en de helderheid iets versterkt om de huid een zachtere uitstraling te geven.

"In dit geval geef ik de voorkeur aan de instelling Portret. Ik heb namelijk één keer de beeldstijl Standaard gebruikt, maar toen vond ik dat het resultaat net niet genoeg diepte had", zegt Jade. "Bij Portret worden rode ondertonen in het beeld enigszins versterkt. Daardoor kwam de roze kleding van het model prachtig uit. En omdat zij een zwarte vrouw is en door het rood, ging haar huid echt stralen, zonder dat ze een soort oranje-rood kleurtje kreeg."

Als je vindt dat de standaardinstellingen die horen bij de beeldstijl Portret huidtinten opleveren die te veel naar rood of geel neigen, gebruik dan de schuifregelaar voor tinten in het Beeldstijl-menu om dit aan te passen.

Om consistente huidtinten te krijgen stel je vooraf een witbalans-voorkeuze in die past bij de belichtingsomstandigheden. Je kunt ook je eigen aangepaste witbalans-optie creëren in het hoofdmenu van de camera. Zolang de belichting niet verandert, krijg je dan bij elke opname telkens hetzelfde resultaat.

Als je de witbalans hebt ingesteld op Auto, past de camera de kleurtemperatuur aan om een eventuele kleurzweem te verwijderen. Een kleurzweem kan de huidtinten namelijk te ‘warm’ (oranje) of te ‘koud’ (blauw) maken. Bij het maken van opnames in RAW kun je de witbalans achteraf aanpassen tijdens het bewerken, maar als je op de camera de juiste witbalans instelt is de voorbeeldweergave nauwkeuriger.

"Dit zijn allemaal voorbeelden van de effecten die een verschillende witbalans-instelling kan hebben op de huidtint van het model", legt Jade uit. "Ik vind het resultaat van de instelling Daglicht in dit geval het mooist, want daarbij raakt het model niet uitgebleekt en krijgt ze geen oranje kleurtje. Het maakt de kleuren iets stralender en komt dichter in de buurt bij wat ik op dat moment met mijn eigen ogen zag."

Als je opnames maakt in JPEG of HEIF moet je altijd vooraf al op de camera de juiste instellingen kiezen. Daar hoort de kleurruimte bij, die het kleurengamma bepaalt dat op een foto kan worden weergegeven. Deze kun je instellen in het hoofdmenu van je camera.

Jade fotografeert echter altijd in RAW. Ze beveelt dit altijd aan, zelfs als je nog maar pas begint met portretfotografie, omdat het met RAW makkelijker is om huidtinten achteraf bij te werken. RAW-bestanden bevatten meer beeldinformatie dan JPEG- or HEIF-bestanden. Met RAW-bewerkingssoftware als Canon Digital Photo Professional kun je de beeldparameters, zoals de witbalans, kleureigenschappen en de scherpte, vrijelijk aanpassen zonder dat je daarbij de oorspronkelijke beelddata kwijtraakt.


Geschreven door Marcus Hawkins