De getemde wildernis: op zoek naar de perfecte avonturenfoto in de buitenlucht

Of je nu langs kliffen wandelt, over meren kajakt of gaat wildzwemmen: sportactiviteiten in de buitenlucht bieden talloze fotomomenten voor avontuurlijke fotografen.

Anna Blackwell is zo'n creatieve avonturier. Deze beeldmaker, schrijver en spreker uit het Verenigd Koninkrijk verlegt voortdurend haar grenzen. Ze heeft er zelfs haar carrière van gemaakt door foto's en video's te maken voor toonaangevende sportmerken, waaronder Lowe Alpine en Peak UK. Haar verbazingwekkende escapades zijn onder andere een solowandeling van 1600 km door Frankrijk en Spanje langs oude bedevaartsoorden, 4000 km kajakken door 11 landen en vijf hoofdsteden, en de beklimming van de Toubkal, de hoogste berg in Noord-Afrika.

"Tijdens een van mijn eerste avonturen begon ik foto's te maken en een blog te schrijven, vooral zodat mijn vrienden en familie konden zien hoe mijn lange reis vorderde", vertelt Anna als antwoord op de vraag hoe ze van haar hobby haar beroep heeft gemaakt. "Dat heb ik een paar jaar zo gedaan. Ik deelde mijn avonturen online via foto's en teksten, en ik kreeg steeds meer volgers. Al snel vertelde ik ook over mijn avonturen tijdens evenementen, festivals en voor bedrijven en scholen. Hierna begon ik merken te benaderen om met hen samen te werken tijdens nieuwe reizen. Zo kon ik beetje bij beetje voldoende inkomen genereren uit mijn foto's, teksten, avontuurlijke filmpjes, lezingen en sociale media, tot ik er uiteindelijk mijn fulltimebaan van kon maken."

Tijdens haar recentste wandel- en kampeerreis nam Anna haar partner Sam en haar hond Bilbo mee naar het rotsachtige landschap van het Engelse Dartmoor, samen met haar Canon EOS R6 en haar twee lenzen – de Canon RF 24-105mm F4-7.1 IS STM en de Canon RF 50mm F1.8 STM. Ze vertelt waarom ze er graag op uit gaat en ze deelt haar beste advies voor wandeltochten door de wildernis en voor het vastleggen van je mooiste avonturen met spectaculaire foto's.

Anna, Sam en Bilbo begonnen hun verkenningstocht door het noorden van Dartmoor in het plaatsje Belstone vanwege de nabijheid tot de typische rotsformaties die 'tors' worden genoemd. Anna voelde zich altijd al aangetrokken tot deze grote, vrijstaande rotsen.

"Het was voor mij een nieuw deel van Dartmoor, waar ik veel zin in had. Het ene moment loop je door een idyllische dorp en het volgende moment sta je op de hei," zegt ze. "Het was afgelegen en wild en dat is precies wat ik zoek.

"Ik ben dol op wandeltochten", vervolgt ze. "Ik vind het geweldig om een zware rugzak op mijn rug te hebben en in de vrije natuur te lopen. Het doel is niet om ergens snel te komen, maar om volop te genieten van de vredige plekken onderweg. We wandelden, zetten onze tent op en sliepen in de wildernis."

Anna's buitenactiviteiten worden geïnspireerd door haar familie, die altijd dol was op wandeltochten, en door haar Zweedse afkomst. "Mijn moeder is Zweeds en ik denk dat het in de Zweedse cultuur erg belangrijk is om veel tijd buiten door te brengen en om de natuur om je heen te waarderen. Ik heb veel gewandeld en verkend tijdens mijn jeugd. Wanneer we in Zweden waren, gingen we kanoën en kamperen en aten we altijd buiten. Die manier van leven maakte al van jongs af aan deel uit van mijn leven."

Anna had nu gezelschap tijdens haar reis naar Dartmoor, maar vaak reist ze alleen, zoals tijdens haar solotocht naar het noorden van Zweden in het najaar van 2020 (zie afbeelding links hierboven). "Diep van binnen hou ik van soloavonturen, omdat dat unieke ervaringen zijn", legt ze uit. "Ik ben dan tien dagen op reis zonder zelfs maar een andere voetafdruk te zien. Als je alleen bent, moet je zelf de hoogte- en dieptepunten verwerken. Als je een waardeloze dag hebt, geen motivatie hebt, moe bent en honger hebt, moet je daar zelf wat aan doen. Maar aan het eind van de dag weet je dat helemaal zelf van punt A naar punt B bent gegaan."

Als je met iemand anders op pad bent, kan dat wel van pas komen bij het maken van foto's. "Je kunt dan makkelijker foto's maken omdat je automatisch een onderwerp hebt", zegt Anna. "Dit geldt ook voor Bilbo. Daarom is hij vaak het onderwerp op mijn foto's. Een persoon of een hond in het landschap vormt een uitnodigend element, iets wat vaak ontbreekt in klassieke landschapsfotografie."

Wanneer Anna wordt gevraagd wat er eerst was, haar passie voor fotografie of voor avontuurlijke reizen, aarzelt ze geen moment. "Eerst mijn passie voor fotografie", zegt ze enthousiast. "Mijn opa was een fantastische fotograaf, dus ik ben opgegroeid met zijn fotoalbums. Dat gaf me al op jonge leeftijd een voorliefde voor fotografie. Ik kreeg mijn eerste camera toen ik 15 was en ik heb fotografie gestudeerd. Maar ik heb mijn eerste avonturen niet uitvoerig gefotografeerd. Pas na een paar jaar begon ik deze twee hobby's te combineren."

Wanneer Anna haar tochten vastlegt, wil ze graag flexibel zijn. Dit houdt in dat ze zo weinig mogelijk apparatuur meeneemt en onderweg creatief te werk gaat. Ze wil niet alleen indrukwekkende vergezichten vastleggen, maar ook kleine momenten fotograferen en filmen, zoals het omdoen van haar rugtas, het vastzetten van tentharingen of het genot van een mok warme chocolademelk. Deze elementen maken het verhaal compleet.

"Ik vind het geweldig om over avonturen te vertellen", zegt ze. "Ik ben vaak helemaal alleen op afgelegen plaatsen, maar ik vind het heerlijk om dat te delen met anderen. Fotografie is een fantastisch platform om die ervaringen naar buiten te brengen.

"Tijdens deze reis wilden we foto's maken tijdens het blauwe uur, van de hoofdlamp en hoe de stoom van een beker warme chocolademelk of het kokende water kwam. Het was een creatieve manier om dat moment vast te leggen."

Dankzij functies zoals razendsnelle bursts en het beeldstabilisatiesysteem van de full-frame Canon EOS R6-systeemcamera was het geen probleem dat Anna haar statief was vergeten bij weinig licht.

"De stabilisatie en de resolutie met 20,1 MP tijdens het blauwe uur waren fantastisch, omdat we waren vergeten een statief mee te nemen. Het bleek dat we het niet eens nodig hadden, aangezien de camera heel goed presteerde bij weinig licht", zegt ze.

Omdat ze graag zo weinig mogelijk spullen meeneemt, gebruikt Anna vaak maar één lens die veelzijdig genoeg is voor portretten en allesomvattende landschappen, waar de lichtgewicht Canon RF 24-105mm F4-7.1 IS STM in uitblinkt.

"Ik hou van lenzen zoals deze omdat ze heel flexibel zijn. De 24mm was prima voor de close-upfoto's van Bilbo, maar ik kon er ook mooie foto's van het landschap mee maken. Als ik op avontuur ben, wil ik alle foto's het liefst met één lens kunnen maken."

Het kan een uitdaging zijn om een kit te vinden die Anna en de onvoorspelbare omstandigheden van haar avonturen kan bijbenen.

Tijdens een recente skireis naar het noordelijkste puntje van Finland daalde de temperatuur naar -22 °C. "Als de temperatuur zo laag is, wordt alles moeilijker: van het vastmaken van je ski's tot het stoppen voor een tussendoortje", legt ze uit. "Het maken van foto's wordt een soort militaire activiteit wat betreft efficiëntie. Je wilt je handen zo weinig mogelijk in de kou houden en je wilt zo snel mogelijk weer in beweging komen."

Maar volgens Anna is het de moeite meer dan waard om die herinneringen vast te leggen.

"Het mooiste aan het fotograferen van buitensporten is dat je die herinneringen voor altijd kunt koesteren. Ik bekijk nog steeds de foto's van mijn eerste avonturen. Ik weet precies waar ik was, wat ik voelde en met wie ik was. Dat is iets heel sterks.

"Het nadeel van mijn avonturen is dat je soms wel wat druk voelt om bepaalde foto's te maken. Ik heb reizen gemaakt waarbij ik dacht dat ik geweldig weer zou hebben en inspirerende content zou maken in ongelooflijke bergen, terwijl ik 10 dagen in de zeikende regen zat. Het kan een uitdaging zijn om onder deze omstandigheden foto's te maken. Je kunt immers niet even naar huis gaan om je apparatuur te laten drogen en nieuwe spullen te halen. Je zit in een tent en niets blijft droog. Dat is een van de redenen waarom ik van Canon houd, omdat mijn camera zo veerkrachtig is."

Voor fotografen die graag hun eigen onvergetelijke avonturen willen maken, maar niet weten waar ze moeten beginnen, heeft Anna het volgende advies: "Als je niet op avontuur durft te gaan vanwege gebrek aan vertrouwen in jezelf, dan kun je gerust klein beginnen en gaandeweg meer moed verzamelen. Zo kun je een keertje gaan wildkamperen met vrienden, misschien weet iemand al hoe het moet. Of je maakt een dagtocht naar een nieuwe plek zodat je kunt leren om zelfstandig en onafhankelijk te zijn. Cursussen zijn ook een geweldige manier om je vaardigheden te ontwikkelen en om nieuwe vrienden met dezelfde interesses te ontmoeten. En tot slot: wees niet bang om fouten te maken. Zelfs wij professionals maken er soms een potje van, maar zolang je ervan leert, telt het niet als een fout."

Uiteindelijk is het meer dan de moeite waard om de sprong in het diepe te wagen.

"Avonturen zijn voor mij nog steeds een van de beste manieren om tot rust te komen en vernieuwde energie te krijgen. Vooral op het gebied van solo-avonturen. Zelfs al ga je maar één dagje weg om een nieuwe plek te ontdekken", besluit Anna. "Dat zijn de uitstapjes die mijn creativiteit en energie stimuleren, dus ook als het niet mijn werk was, zou ik ze nodig hebben."

Geschreven door Lorna Dockerill