Zwart-witfotografie met een lange sluitertijd onder de knie krijgen

Stephen McNally is een expert op het gebied van zwart-witfotografie met een lange sluitertijd; zijn werk is vele malen tentoongesteld en hij is in de loop der jaren alleen maar enthousiaster geworden over het genre. Hij werkt als kapper en zijn fotografie dwingt hem om naar buiten te gaan, nieuwe locaties te zoeken en bekende plekken met een frisse blik te zien, wat hem enorm veel voldoening geeft.

Hier lees je hoe Stephens werk zich heeft ontwikkeld op het gebied van processen en apparatuur - en waarom hij zo enthousiast is over de techniek.

Stephen fotografeerde in eerste instantie populaire onderwerpen, zoals zeegezichten bij zonsondergang en zonsopgang, maar hij besloot om over te stappen op iets wat hij een grotere uitdaging vond. "Ik kreeg er op een gegeven moment een beetje genoeg van, iedereen deed hetzelfde. Ik wilde mezelf meer uitdagen en meer doen met de camera", legt hij uit.

Naast het feit dat een lange sluitertijd je foto een surrealistische sfeer geeft, is een groot deel van de aantrekkingskracht het verrassingselement. Je ziet pas hoe de foto is geworden nadat je de sluiter hebt gesloten en op het scherm kijkt. Wanneer de sluiter van de camera lange tijd open is, wordt er een spoor van beweging gecreëerd dat ontstaat door natuurlijk bewegende objecten zoals water, wolken of zelfs mensen. Dit deel van de foto zorgt voor een contrast met de stilstaande onderwerpen in de scène, die haarscherp blijven.

Of zoals Stephen het zegt: "De bijna etherische uitstraling van de foto trekt mijn aandacht. Bij fotografie met een lange sluitertijd gaat de zee er vlak uitzien, ook al kan het oog enorme golven zien die komen en gaan. Je kunt dat allemaal pauzeren in een foto met een lange sluitertijd - dat is de magie ervan."

Stephen keert keer op keer terug naar dezelfde plaatsen in het noordwesten van Engeland. Hij heeft zijn favoriete bomen en ziet graag hoe ze elk jaargetijde veranderen. Als hij ergens nieuw is, verkent hij eerst het landschap en maakt hij mentale aantekeningen over de plekken waar hij naartoe wil terugkeren.

Als je zeegezichten fotografeert, "moet je de getijden onderzoeken", zegt hij. "Ik fotografeer meestal als het eb wordt. Als je bij vloed fotografeert, zult je merken dat je camera tijdens de belichting beweegt, zodat je foto's niet scherp zijn. Het resultaat is veel scherper als het eb wordt.

Stephen fotografeert meestal in de herfst, omdat het beter is om een bewolkte lucht met een lange sluitertijd te fotograferen, aangezien je dan op een natuurlijke manier meer licht in je camera laat. "Ik maak geen foto's midden in de zomer, omdat ik dan om 2 uur 's nachts zou moeten vertrekken. Meestal begin ik in september, want dan komt de zon rond een uur of 6 op. Ik onderzoek op mijn locaties wanneer de zon opkomt en waar het licht valt. Als de lucht betrokken en deels bewolkt is, heb ik iets om mee te werken", legt hij uit. Hij bekijkt eerst een histogram op zijn camera om de beschikbare hoeveelheid licht te bepalen en om te zien hoeveel tijd hij heeft.

De foto's van Stephen hebben een melancholische sfeer die deels ontstaat vanwege de onderwerpen die hij kiest. Hij richt zich vaak op plekken met een industrieel verleden of leegstaande gebouwen - plekken die ooit gonsden van bedrijvigheid maar nu verwaarloosd zijn. "Ik voel me aangetrokken tot oude gebouwen", vertelt hij. "Toen ik onlangs op Anglesey in Wales was, kwam ik langs deze oude boerderij (zie de rechterfoto hierboven), en ik vroeg me af hoe lang deze boerderij al zo vervallen was. Waarom ziet hij er nu zo uit? Waar zijn de mensen die er hebben gewoond en gewerkt?"

Dit soort herinneringen aan het verleden zijn ook bij uitstek geschikt voor zwart-witfotografie. "Bij zwart-witfotografie richt je je op de compositie, en die moet daarom heel goed zijn", voegt hij toe.

Door zijn camera te upgraden, kon Stephen zijn proces aanpassen. Hij begon met een Canon EOS 450D (inmiddels opgevolgd door de Canon EOS 850D), stapte daarna over op een Canon EOS 60D (inmiddels opgevolgd door de Canon EOS 90D) en gebruikt sinds kort de Canon EOS R6. Ondanks de overstap naar een systeemcamera kan Stephen nog steeds zijn favoriete EF-lenzen gebruiken zonder dat dit gevolgen heeft voor de kwaliteit dankzij de Canon-vattingadapter EF-EOS R.

"Ik ben weg van het touchscreen van de Canon EOS R6. Het is ontzettend intuïtief. Je hoeft alleen het scherm aan te raken om je f-stop of ISO te veranderen", zegt hij.

Stephen fotografeert vaak in bulbmodus, waarmee hij de sluiter open kan houden zolang hij zijn vinger op de ontspanknop houdt. Als je een ontspankabel gebruikt, voorkom je cameratrilling die ontstaat bij het ingedrukt houden van de ontspanknop. "De bulbmodus is onmisbaar als je de ontspanknop lange tijd wilt openhouden bij het fotograferen in het donker of met een 10- of 16-stops Neutral Density-filter [ND]", zegt hij.

Stephen neemt vaak meerdere camera's mee naar een shoot als manier om tijd door te brengen. Bij een sluitertijd van 20 minuten op zijn Canon EOS R6 kan hij een tweede camera vanuit een andere hoek instellen en zo bezig blijven terwijl hij wacht.

Het laatste hulpmiddel in de uitrusting van Stephen is zijn bewerkingssoftware. Hij maakt foto's in RAW en in kleur, zodat hij meer informatie heeft om mee te werken tijdens het bewerken. Vervolgens converteert hij de foto naar zwart-wit voordat hij ze bewerkt in software zoals Adobe Photoshop of het gratis Canon Digital Photo Professional (DPP). "Ik pas de levels en curves aan en voeg wat verlopen toe. Als ik meer dan 10 minuten aan een bestand moet werken, gooi ik het weg. Ik wil niet te veel bewerkingen doen, dus ik probeer het meteen goed in de camera te krijgen", legt hij uit.

De zoektocht naar onderwerpen voor fotografie bij weinig licht en een lange sluitertijd is een hele uitdaging. "Negen van de tien keer is het geen succes", legt Stephen uit. "Het beste wat je kunt doen als je dit genre wilt verkennen, is experimenteren en eropuit gaan zodra het licht wordt", voegt hij eraan toe.

"Een ND-filter met 10 stops of meer komt goed van pas. Je kunt ook foto's maken bij weinig licht, net voordat de zon opkomt. Vóór zonsopgang krijg je belichtingen tot 50 seconden, wat uitstekende resultaten zou moeten opleveren. Ik gebruik ook ND-filters als het donkerder is aan de horizon, want dat zal de lichtste plek zijn wanneer de zon opkomt."

Zoek een plek, onderzoek je locatie, ga vroeg in de ochtend op pad en probeer Stephens techniek voor het maken van zwart-witfoto's met een lange sluitertijd. Het laatste advies van Stephen: "Verzamel zo veel mogelijk informatie en pas die vervolgens toe in de praktijk. Je krijgt nooit wat je wilt als je er geen moeite voor doet."



Geschreven door Natalya Paul